De liefde van een hond voor zijn eigenaar is iets heel moois en onbreekbaars. Zo erg zelfs dat zelfs een film of een literair werk het niet kan beschrijven op de manier die het beste bij de werkelijkheid past, zoals in dit verhaal, dat van Mahe en haar autistische eigenaar.
De beste vriend van de mens ontwikkelt gewoonlijk zo'n sterke band met zijn meester dat zijn loyaliteit vaak kan voortduren tot na de dood, dus als er een wezen is dat beter dan wie dan ook de betekenis van genegenheid en toewijding vertegenwoordigt, dan is dat de hond.
De meest gebruikelijke houding van honden ten opzichte van de mensen van wie ze houden, is echter bescherming, want door ze te herkennen als hun zielsverwanten, blijft de hond constant aan hun zijde om hen hun steun te bieden en te voorkomen dat er iets ergs gebeurt.
Het verhaal dat je hierna gaat lezen is een van die gevallen waarin de hond de voogd wordt en de beste hulp voor iemand met een handicap, in dit geval is de jongen autistisch.
Plotseling vrienden
Dit is de mooie Mahe, een zwarte Labrador Retriever wiens belangrijkste functie het is geweest om kinderen met autismeproblemen te begeleiden na zes maanden te zijn getraind om hen te helpen in hun dagelijkse leven en om in zijn trouwe metgezel en maximale beschermer.
Onbewust zou zijn beste vriend in 2016 de kleine James Isaac zijn, een 9-jarige autistische jongen die in een rustige buitenwijk van Nieuw-Zeeland woonde. De kleine jongen leed aan ernstige angstproblemen, waardoor het voor doktoren moeilijk was om de tests uit te voeren die overeenkwamen met zijn kwetsbare toestand.
De situatie van dit kind was uiterst delicaat, volgens zijn moeder, omdat hij niet alleen vijandig stond tegenover de doktoren, maar ook tegenover zijn familie en vrienden, dus alles leek een echte beproeving te zijn, tot de komst van Mahe, wat zijn leven zou veranderen.
Een hond en een autistische eigenaar
En het is dat sinds James deze Labrador ontmoette, alles zou veranderen toen hij veel genegenheid en veiligheid begon te voelen terwijl hij aan zijn zijde was, wat zich zelfs manifesteerde in de manier waarop hij niet zij wilde van zijn zijde wijken, zelfs tijdens haar regelmatige bezoeken aan het ziekenhuis van Wellington.
Zoals verwacht herkende Mahe hem bijna onmiddellijk als zijn baasje en beste vriend, tot het punt waarop hij hem vergezelde naar elk van zijn medische onderzoeken, zijn gezicht streelde om hem rustiger te laten voelen alsof hij dat wilde vertel haar dat hem niets ergs zou overkomen.
Met zijn aanwezigheid had James geen last van de constante paniek- en angstaanvallen die hij opnieuw had, want volgens wat sommige specialisten kwamen zeggen, gaf de band die hij met de hond wist op te bouwen hem een gevoel van veiligheid. Dit resulteerde in de afwezigheid van nervositeit bij vele gelegenheden.
De mooiste relatie ter wereld
Het maximale bewijs van deze mooie band komt meestal tot uiting wanneer James slaapt, want wanneer dit gebeurt, gaat de hond naast hem liggen en plaatst zijn poot op zijn lichaam, wat een onvergelijkbare scène vertegenwoordigt die de moeder van de jongen vereeuwigde op een foto om het op sociale media te plaatsen.
In feite werd de relatie tussen de twee zo hecht dat Mahe last had van grote angst bij de gelegenheden dat zijn vriend onder narcose was, een feit dat zijn moeder niet aarzelde om te omschrijven als de mooiste relatie ter wereld. wereld.
En dit was zo sterk dat het medisch centrum de prachtige Labrador toestond om bij zijn baasje te zijn. Ze lieten hem zelfs bij hem slapen, omdat ze beseften dat James alleen al door zijn aanwezigheid nauwelijks enige vorm van onbehagen zou tonen.
De waarheid is dat er bijna tien jaar zijn verstreken sinds ze elkaar ontmoetten en niets lijkt erop te wijzen dat er een einde aan deze mooie vriendschap zou kunnen komen.
Zonder enige twijfel bewijst dit prachtige verhaal pas voor de zoveelste keer dat de hond het meest ongelooflijke en vriendelijke wezen is dat er in de wereld bestaat.
Bron afbeelding: www.stuff.com.nz
