De oceaan is een wereld van curiositeiten en diversiteit. Duizenden soorten leven op deze plek, waaronder de remoras, vissen waarvan de morfologie een bijzonder kenmerk vertoont dat u in dit artikel kunt ontdekken. Dus als je een passie hebt voor het zeeleven en meer wilt weten over deze dieren, blijf dan tot het einde.
Remoras zijn geweldige en kosmopolitische wezens. Met andere woorden, ze hebben een zeer brede verspreiding, omdat het een soort is die zich hecht aan andere dieren zoals haaien, walvissen en zelfs zeeschildpadden, waardoor ze gemakkelijk kunnen bewegen. Ontdek dan het leefgebied, de voortplanting en andere bijzonderheden over deze vissen.
Wat zijn remora's?
Opgemerkt moet worden dat remora's tot de Echeneidae-familie behoren en slanke vissen zijn die tussen de 30 en 100 centimeter kunnen meten en ongeveer 2,3 kilogram wegen. Deze soort wordt gekenmerkt door een kleefschijf die is samengesteld uit dwarsplaten bovenop het hoofd. Met andere woorden, hij heeft een aangepaste rugvin die is aangepast om zich aan andere dieren te hechten.
Deze gemodificeerde rugvin heeft een zuigschijf gevormd met 16 tot 28 bladen, die zich bevinden van het bovenste deel van het lichaam tot het onderste deel van de soort waaraan hij hecht. En hun borstvinnen zitten toevallig aan beide kanten met de zuignap.
In zijn dwarsdoorsnede is zijn lichaam een beetje rond. Bovendien heeft het een uitstekende onderkaak en een niet-uitstekende bovenkaak. Het heeft ook eenvoudige tanden in de kaken, het midden van het gehemelte, de tong en soms aan de zijkanten van het gehemelte.
Zijn leefgebied
Deze dieren zijn overvloedig aanwezig in alle oceanen van de wereld en leven op een diepte die varieert tussen 20 en 50 meter. Remoras bewonen van de Stille, Indische en Atlantische Oceaan tot aan de Middellandse Zee. Het zijn ook "passagiers" die in de buurt van de kust worden gevonden, maar ook op volle zee, in tropische of gematigde wateren. Ze worden zelfs vaak gevonden in de buurt van koraalriffen.
Hoe planten remora's zich voort?
Wat de voortplanting betreft, de eieren van deze vissen worden extern bevrucht, ze bestaan uit een dooierzak waarmee ze kunnen eten en ze hebben ook een harde schaal om zichzelf te beschermen. Evenzo moet worden opgemerkt dat remora's zich in de lente en de zomer in een groot deel van de oceanen voortplanten. In de Middellandse Zee gebeurt dit in het herfstseizoen.
Wanneer het ei uitkomt, komt de soort tevoorschijn met een lengte tussen 0,47 en 0,75 centimeter, maar zonder dat de ogen en het lichaam volledig zijn gevormd.Vervolgens worden tijdens de ontwikkelingsperiode, die ongeveer een jaar duurt, de schijf en de tanden gevormd. Zo kan de vis zich bij een lengte van 3 centimeter al aan sommige soorten hechten.
Curiosities
Aan de andere kant is het bij deze merkwaardige soort erg moeilijk om onderscheid te maken tussen mannetjes en vrouwtjes. En door de vorming van hun zuigschijf lijken de juvenielen op de volwassenen. Ook hangt de overleving van deze vissen af van de dieren waaraan ze zich hechten, aangezien ze slechte zwemmers zijn en geen zwemblaas hebben, dus brengen ze ook veel tijd door in ondiep water.
Eten
Naast het bovenstaande zijn remora's een voorbeeld van commensalisme, omdat ze zich voeden met de restanten van de soort waaraan ze zich houden. Dat wil zeggen, als gasten eten ze hetzelfde als hun gastheren zonder enige positieve of negatieve gevolgen voor hen te hebben. Maar soms voeden ze zich ook met ongewervelde zeedieren, bijvoorbeeld krabben en inktvissen.
Behoud en menselijke impact
Deze soort wordt door de inboorlingen gebruikt om andere vissen te vangen, maar is op zich niet van groot commercieel belang. Concreet gebruiken mensen een vislijn op de staartvin van de remora en gooien die vervolgens in zee. Vervolgens hecht hij zich aan een andere soort en daar begint hij aan de draad te trekken tot hij op de boot komt.
Bovendien worden remora's soms gevangen door aquaria over de hele wereld, uitsluitend voor weergave in hun kasten. Vanwege zijn brede verspreiding is dit echter geen bedreigde of bedreigde soort, volgens de International Union for Conservation of Nature.
Aan de andere kant is het een soort die onschadelijk is voor de mens. Hoewel ze er soms in zijn geslaagd zich aan de benen van duikers te hechten, waardoor ze veel pijn hebben door de scherpe randen van hun schijf, maar zonder ernstige gevallen te worden.Wees daarom voorzichtig met deze passagiers als je gaat duiken.
Kortom, deze eigenaardige vissen bereiken veel van de oceanen van de wereld dankzij hun vermogen om vast te houden aan andere soorten. Bovendien slagen ze er op deze manier niet alleen in om te bewegen, maar ook om zich te voeden, zichzelf te beschermen en te overleven. Remora's zijn gastheren bij uitstek, ze zijn geboren om te hechten.