Schaaldieren zijn geleedpotigen die worden gekenmerkt door een verharde huid, bijna als een pantser. Er is een grote diversiteit aan deze dieren, dus het is mogelijk om kleine exemplaren te vinden met een lengte van slechts enkele millimeters of met een lengte van enkele meters.
Bij benadering zijn er niet minder dan 67.000 soorten schaaldieren, waarvan de meeste in het water leven en bewoners van de diepten van de zeeën, rivieren en meren. Men kan zeggen dat zij de meesters en heren van de wateren zijn, net zoals insecten van de aarde zijn. Ontdek ze in dit artikel.
Hoofdkenmerken van schaaldieren
Schaaldieren kunnen van verschillende grootte zijn Van 100 micron tot vier meter spanwijdte. In beide gevallen zijn hun lichamen opgebouwd uit 'segmenten' of metameren en verdeeld in drie regio's: hoofd (cephalon), thorax (pereion) en abdomen (pleon).
Ondanks de inspanningen van professionals zijn de fysieke kenmerken van schaaldieren moeilijk vast te stellen. Het grootste probleem is de grote morfologische variabiliteit, waardoor kleine soorten zoals garnalen naaste verwanten van krabben zijn, hoewel ze niet veel gemeenschappelijke kenmerken hebben.
Hoewel de meeste schaaldieren een verhard exoskelet hebben, lenen sommige soorten de schelpen van weekdieren. Op deze manier krijgen ze een tweede verdediging die zichzelf helpt beschermen, maar die de kenmerken van de groep verder wijzigt.
Wetenschappers hebben hard moeten werken om deze grote familie te classificeren. Uiteindelijk zijn er zes klassen bepaald:
- Branchiopoda. Ze leven in zoet water en sommige hebben schelpvormige schelpen.
- Remipedia. Ze leven in zout water (zee). Ze worden gekenmerkt door een langwerpig en buisvormig lichaam dat sterk lijkt op een worm. Ze hebben geen ogen, dus hun andere zintuigen zijn gevoeliger geworden.
- Cephalocarida. Ze leven in de diepte van de zee (zand en modder). Ze zijn klein, hebben geen ogen en de meeste zijn hermafrodiet.
- Maxillopoda. Ze zijn meestal vrij klein en hebben een duidelijke bovenkaak heel dicht bij hun onderste ledematen. Ze leven in zoet water, in zout water en sommige zijn zelfs parasieten.
- Ostracoda. Ze worden gekenmerkt door een schaal die lijkt op die van tweekleppige weekdieren. Ze leven in zowel zout als zoet water.
- Malacostraka. Het zijn terrestrische, aquatische en semi-aquatische soorten die in zoet en zout water leven. Ze hebben roofzuchtige gewoonten, dus de meeste hebben aanzienlijke afmetingen. De meeste van de bekende schaaldieren komen voor in deze groep.
Ledematen
Het aantal ledematen varieert afhankelijk van de klasse in kwestie, ze kunnen er slechts één hebben of maximaal 22. De meeste hebben echter 5 paar aanhangsels op hun hoofd, 3 antennes en 2 bij hun mond. Deze ledematen zijn ook Biramees, wat betekent dat ze eruit zien als twee aanhangsels in één.
Ook hebben bepaalde soorten aangepaste ledematen om te ademen, epipoden genaamd. Deze worden gezien alsof het een soort bladen zijn die aan de thorax zijn verankerd, waardoor het water passeert en de kieuwen bereikt. Op deze manier wordt hun lichaam van zuurstof voorzien terwijl ze zwemmen.
Andere schaaldieren hebben aanpassingen aan hun uiteinden in de vorm van stekels (gnathobases). Deze structuren hebben de functie om voedsel te pletten en te scheuren, bijna alsof het extra kaken op zijn poten zijn.
Eten
Het soort voedsel verandert ook naargelang de groep schaaldieren waarover wordt gesproken.Over het algemeen kunnen ze filtervoeders, actieve roofdieren of aaseters zijn, allemaal afhankelijk van de levensgewoonten en kenmerken van de soort. Terwijl de kleinere de neiging hebben om te filteren, kiezen de grotere zoals krabben en kreeften ervoor om te jagen.
Afspelen
De grote diversiteit aan schaaldieren betekent dat er soorten zijn met gescheiden geslachten (mannetjes en vrouwtjes) en hermafrodieten. Ze planten zich voort door middel van eieren, die uitwendig of inwendig worden bevrucht. Bovendien dragen sommige moeders hun jongen tot ze uitkomen.
Bovendien zijn bepaalde soorten schaaldieren in staat zich voort te planten door parthenogenese. Dit betekent dat ze niet het andere geslacht nodig hebben om hun jongen voort te brengen, dus ze hebben een groot potentieel als invasieve soort.
Zodra de eieren uitkomen, verschijnen er vaak larven, nauplii genaamd. Deze wezens verschillen van hun respectieve ouders, maar wanneer ze opgroeien zullen ze een metamorfose ondergaan om volwassen te worden.
Voorbeelden van schaaldieren
De meeste schaaldieren die we kennen behoren tot de klasse Malacostraca en tot de subklasse Eumalacostraca. Als we je erover vertellen, zul je de kenmerken van dit genre een beetje beter kunnen begrijpen:
1. Krab
Onder zijn bijzonderheden kunnen we benadrukken dat hij vijf paar poten heeft en dat de voorste nijptangen zijn geworden om voedsel of het hof te vangen tijdens de voortplantingsfase. Het is geen geweldige zwemmer en hoewel het op de bodem van de zee leeft, kan het uit het water komen. Het is begiftigd met een exoskelet dat fungeert als een omhulsel, dat op bepaalde momenten in zijn leven verandert.
2. Garnalen
Deze zwemmende schaaldieren zijn roze van kleur met bruine aftekeningen, hebben een halfharde schaal, hun ogen zijn groot in vergelijking met het lichaam, ze leiden een rustig leven en broeden in de lente, zomer en herfst.Ze kunnen tussen de 12 en 15 centimeter lang zijn en leven in zeeën over de hele wereld, vooral in de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee.
3. Sowbug
Het is ook bekend als 'ball bug' of 'humidity bug', omdat het leeft in donkere en vochtige gebieden, zoals onder stenen en verrot hout. Hij voedt zich met planten- en dierenresten en om zich voort te planten heeft hij een buikzak waar hij de eieren uitbroedt.
Het heeft ook een stijf exoskelet en zeven paar poten. Een van zijn meest opvallende kenmerken is dat hij zich om zichzelf heen kan 'wikkelen' als hij gevaar voelt, of als zijn leefgebied klein is.
4. Krill
Hun wetenschappelijke naam is euphasiaceae en ze zijn te vinden in alle oceanen van de wereld. Ze vormen de top van de voedselketen en het favoriete voedsel van walvissen, zeehonden, pinguïns, vissen en inktvissen.
Ze voeren dagelijks groepsmigraties uit en 's nachts blijven ze dichter bij het wateroppervlak. Net als andere schaaldieren hebben ze een exoskelet dat uit drie delen bestaat. Ze hebben ook samengestelde ogen, twee paar antennes en meerdere paar poten.
5. Zeepokken
Dit zijn filtervoedende schaaldieren die op harde oppervlakken leven, zoals rotsen onder water, en die ook kunnen nestelen in drijvende objecten. Ze zijn afhankelijk van de beweging van het te vervoeren water.
6. Kreeften
Deze schaaldieren zijn bekend in de gastronomie en hebben, net als garnalen en andere eetbare soorten, geen tang, maar wel lange, stekelige voelsprieten. Ze leven op rotsachtige bodems en gebruiken elke steen om zich te verstoppen; ze bewegen door hun paar poten of door te zwemmen dankzij een samentrekking van de buik.
Kreeftenlarven zijn afgeplat en doorschijnend en worden meegesleurd door zeestromingen. Terwijl ze groeien, verliezen ze hun exoskelet, een veel voorkomende verandering bij hun familieleden.
7. Garnalen
Het is opgenomen in de orde van tienpotige schaaldieren in de zee, en hoewel ze over het algemeen in zoet water leven – rivieren, meren en lagunes – leven sommige ook in zout water.Het is kleiner dan garnalen en garnalen: het heeft een lichaam van maximaal 35 millimeter, kleine poten, een gecomprimeerde en cilindrische torso, een lange staart, een zwakke schaal, een variabele semi-transparante kleur en kaken met vezelige randen.
Zoals je kunt zien, vormen schaaldieren een behoorlijk ingewikkelde taxonomische groep. In feite zijn er op dit moment nog steeds verschillende controverses over de classificatie ervan, dus het is waarschijnlijk dat dit in de toekomst zal veranderen. Desondanks is het duidelijk dat het ongelooflijke en verbazingwekkende dieren zijn met kenmerken die uniek zijn voor de natuur.
Bron afbeelding: Paulo, Øystein Paulsen en Michael Wolf
