Ooievaars zijn een groep grote vogels die behoren tot de Ciconidae-groep. De meeste zijn van het geslacht Ciconia, hoewel andere exemplaren ook zo genoemd kunnen worden. Hun populaties zijn sterk vertegenwoordigd in de Oude Wereld, maar een paar soorten komen ook voor in Zuid-Amerika.
Ooievaars staan internationaal bekend om de legende dat ze verantwoordelijk zijn voor het afleveren van baby's bij hun ouders. Hoewel ze aanwezig zijn in de populaire verbeelding, wordt het gedrag van ooievaars nog steeds slecht begrepen. Vervolgens gaan we meer te weten komen over deze prachtige vogels, hun dieet, leefgebied en levensstijl.
De ooievaar: fysieke kenmerken en taxonomie
Ooievaars zijn grote, slanke vogels, ook wel steltlopers genoemd. Het belangrijkste kenmerk van deze groep vogels is de vorm van hun poten die lijkt op stelten. Door deze fysieke kenmerken kunnen ze veilig lopen in gebieden met ondiep water, zoals de oevers van rivieren, meren of vijvers.
Ze hebben een dun lichaam, bedekt met overvloedig en zacht verenkleed dat meestal zwart en wit is. Ze hebben een grote nek in de vorm van een 'S' en een kleine kop in verhouding tot hun dunne en lange lichaam. Zijn snavel is puntig, smal en langwerpig.
Een van hun meest opmerkelijke kenmerken is de manier waarop ze vliegen, aangezien ze hun nek de hele reis lang gestrekt houden. Ook kunnen ze al dan niet zwermen vormen zoals andere vogels. Sommige soorten ooievaars vallen zelfs op omdat ze vrij solitair zijn.
Soorten ooievaars
Zoals gezegd zijn ooievaars een groep die bestaat uit verschillende geslachten en soorten. Een van de bekendste zijn de volgende:
- Ooievaar: Ciconia coconia.
- Zwarte ooievaar: Ciconia nigra.
- Oosterse ooievaar: Ciconia boyciana.
- Vanwege zijn esthetische kenmerk, de wolharige ooievaar: Ciconia espicopus.
- Abdim Ooievaar: Ciconia abdimii.
- Amerikaanse ooievaar: Ciconia maguari.
- Storm's Ooievaar: Ciconia stormi.
- Afrikaanse ooievaar met open snavel: Anastomus lamelligerus.
- Indiase opensnavelooievaar: Anastomus oscitans.
Gewoonten en gedragingen van de ooievaar
Het gedrag van ooievaars op het land kan ongemakkelijk zijn voor onze ogen. Zijn lange steltpoten zorgen ervoor dat hij langzaam, stijf en ietwat slordig loopt, vergelijkbaar met een pop.Wanneer ze echter opstijgen, tonen deze vogels een grote snelheid en opmerkelijke elegantie, waardoor ze al hun schoonheid tonen wanneer ze door de lucht vliegen.
Als het tijd is om te slapen, nemen de ooievaars een heel eigenaardige houding aan, typisch voor waadvogels. Ze buigen een van hun benen tegen hun lichaam, stoppen het in en blijven perfect in evenwicht op de andere. Het been dat op de grond blijft, wordt stijf en recht gehouden totdat de ooievaar wakker wordt.
Ooievaars zijn qua gedrag niet zo spraakzaam als andere vogels. Ze gebruiken hun vocalisaties meestal tijdens de reproductiefase, hoewel ze ze ook vaak gebruiken als een soort gevaaralarm.
Hoewel sommige soorten solitair zijn, hebben de meeste van deze prachtige vogels de neiging zich in kolonies te verzamelen. In feite worden ze samen vervoerd tijdens hun migratie, waarvoor ze een groot deel van Spanje doorkruisen om Afrika te bereiken.
Ooievaars voeren
Zoals de overgrote meerderheid van de vogels hebben ooievaars een zeer gevarieerd dieet. Ze consumeren meestal alle soorten kleine dieren die moerassen, vijvers, meren, rivieren, enz. Bewonen. Hun dagelijkse voeding hangt af van de beschikbaarheid van lokaal voedsel, de tijd van het jaar, hun leeftijd, etc.
Het is in staat om insecten, wormen, vissen, muizen, hagedissen, schaaldieren, weekdieren, slangen of palingen te vangen.
Gebruikt zijn scherpe en sterke snavel als een soort harpoen om zijn prooi te vangen en te doden, en om in vijvers te graven. En als voedsel schaars is, kunnen ooievaars ook resten van menselijk voedsel, aas of afval consumeren; in die zin zijn het vogels met veel hulpbronnen.
Ooievaarshabitat
De natuurlijke habitat van ooievaars is in ondiep water. Deze vogels kunnen leven in natte weiden, aan de oevers van rivieren en meren, in de buurt van vijvers en plassen, of in wetlands.
Ooievaars bouwen echter vaak hun nesten op hoge punten om het welzijn van hun jongen te verzekeren. Normaal gesproken plaatsen ze ze het liefst in de hoge takken van sterke en lommerrijke bomen; We vinden vaak ooievaarsnesten in kerktorens of hoge torens.
Wanneer ze terugkeren van hun migratie, keren ze een aantal zomers terug naar hun oorspronkelijke plaats om een nieuwe voortplantingsfase te starten. Normaal gesproken hebben ze de neiging om hun nest te versterken voordat er nieuwe kuikens komen.
Ooievaar spelen
Ooievaars zijn monogame vogels die één partner voor het leven kiezen. Hun paringsproces vindt plaats in het voorjaar, net wanneer de exemplaren terugkeren van hun migratie. Gewoonlijk legt elk paar 4 eieren per seizoen, hoewel ze in sommige gevallen tot 7 kunnen leggen. Bovendien zijn het uitstekende ouders, aangezien ze allebei om de beurt broeden en voor hun jongen zorgen.
In veel landen zijn ooievaars wettelijk beschermd en is het verboden hun nesten aan te raken, zelfs als ze niet meer worden gebruikt. Door ze te verplaatsen, kunnen we de voortplantingscyclus van de ooievaars verstoren en zo de voortzetting van hun soort bedreigen.
Ooievaarsgedrag: migratie
Ooievaars zijn trekvogels die met de komst van lage temperaturen een lange reis moeten ondernemen op zoek naar warmte en een nieuwe leefomgeving. Tijdens de herfst vliegen deze vogels meestal naar zuidelijk Afrika, waar ze overvloedig voedsel en warm weer vinden.
Tijdens hun reis steken ze de Straat van Gibr altar en de Sahara over tot ze hun bestemming bereiken; naar schatting kunnen ze meer dan 100 kilometer per dag vliegen. Wanneer echter de hoge temperaturen op het Afrikaanse continent naderen, bereiden de ooievaars zich voor om de zomer door te brengen in Midden- of Oost-Europa.
Migratie is een fundamenteel aspect van het gedrag van ooievaars, omdat het hun overleving en voortplanting mogelijk maakt. We moeten niet vergeten dat het binnenlands bezit van deze soort verboden is.