In de diepten van Afrika leven ongelooflijke dieren, waarvan sommige eruitzien als iets uit een film vanwege de kenmerken die ze vertonen. Zo hebben we de giraf met de kleine hals, ook wel bekend onder de naam okapi. Een zoogdier waarvan aanvankelijk werd gedacht dat het dicht bij de groep paarden stond. Heb je van haar gehoord?
Zijn wetenschappelijke naam is Okapia johnstoni en hij behoort tot de Giraffidae-familie, hoewel zijn nek korter is in vergelijking met zijn verwanten. In dit artikel beschrijven we alle kenmerken van deze soort, zijn beschrijving, zijn habitat, zijn gedrag en zijn staat van instandhouding. Mis dus geen enkel detail van de vreemdste giraffe die er bestaat.
Waar leven giraffen met kleine hals?
De okapi leeft in Afrika, beperkt in de Democratische Republiek Congo, in de centrale, noordelijke en oostelijke regio. Het leeft in de lommerrijke oerwouden, van de Maiko-bossen tot de Ituri-bossen. Het verspreidingsgebied gaat van 487 tot bijna 1000 meter boven zeeniveau.
Kenmerken van de kleinhalsgiraf
Een van de meest verbazingwekkende curiositeiten van deze soort is zijn uiterlijk, aangezien het op een zebra lijkt. De vacht heeft een olieachtige textuur en is roodbruin, behalve het gezicht en de benen. Het gezicht is witachtig, terwijl de benen en billen een wit gestreept ontwerp hebben dat de vergelijking geeft.
Okapi's zijn grote dieren, vanwege het feit dat ze ongeveer 2 meter lang zijn, 40 centimeter in hun staart en tussen de 1 en 2 meter hoog (bij de schoft). Ze wegen 200 tot 350 kilogram.
Een ander hoogtepunt is zijn tong, die erg lang en zwart is, vergelijkbaar met die van zijn naaste verwanten, de giraffen. De mannetjes zijn begiftigd met kleine hoorns op hun hoofd, ossicones genaamd, en bedekt met huid. De vrouwtjes van hun kant missen ze, ze hebben alleen haar in een spiraalvorm op die plek.
Hoe was je ontdekking?
Deze giraf leeft solitair en ondanks zijn grote omvang wist de mensheid pas in het jaar 1900 van zijn bestaan af, met als eerste wetenschappelijk bewijs een huidmonster van zijn achterhand. Sir Harry Johnston verkreeg het bewijs tijdens een expeditie door Congo en stuurde het naar de Zoological Society of London voor analyse van de zaak.
De strepen op de huid van de achterhand leken te suggereren dat het een soort zebra was, aangezien er geen ander bewijs beschikbaar was om het dier te beschrijven. Zo kreeg het de naam Equus johnstoni, waarmee het in het paardentaxon werd geplaatst.
Later verkreeg de militaire Eriksson een complete huid en twee schedels van dit mysterieuze wezen die ook in Londen werden geanalyseerd. Op deze manier werd bewezen dat de okapi een giraf met een korte nek was en geen paard of zebra zoals aanvankelijk werd aangenomen.
Gedrag van de kleinhalsgiraf
Zoals we al hebben gezegd, zijn deze zoogdieren solitair, hoewel ze samenkomen om te paren. Bij bepaalde gelegenheden voeden ze zich meestal in kleine groepen. Ze zijn overdag actief, op het land en hebben een zeer lange levensduur, aangezien ze tussen de 15 en 30 jaar oud worden. In gevangenschap is sociaal verzorgingsgedrag waargenomen voor zijn nek en oorlellen.
Bovendien zijn het zeer mobiele dieren, die lange kilometers kunnen afleggen om voedsel en een partner te vinden. Ook om hun jongen te baren. Blijkbaar is er, wanneer individuen met elkaar omgaan, een bepaalde hiërarchie, degenen met een hogere rang hebben hun hoofd omhoog en hun nek rechtop, in tegenstelling tot de onderdanigen die het op de grond houden.
Deze giraffen zijn zeer communicatief, op verschillende manieren: akoestisch, tactiel en chemisch. De pups zijn erg vocaal met hun moeders. Geluiden omvatten snuiven, blaten en kreunen. Deze laatste worden ook gebruikt tijdens de paring. De geurmarkeringen dienen om het territorium af te bakenen.
Wat eet de okapi?
Giraffen met korte nek zijn plantenetende dieren, omdat ze zich voeden met planten. Hun menu bevat een grote verscheidenheid aan soorten, er zijn zelfs meer dan 100 gedocumenteerd.Over het algemeen consumeren ze bladeren, knoppen, stengels en takken. Onder de ingenomen groenten bevinden zich enkele giftige exemplaren voor mensen.
Het is bekend dat ze klei eten als een mineraal supplement voor hun dieet. Er is ook waargenomen dat ze vleermuisuitwerpselen likken. Om water te kunnen drinken, moeten ze hun benen spreiden en hun knieën buigen.
Okapi reproductie
Het paren van giraffen is waargenomen in gevangenschap.Bij het vinden van een partner en verkeringsgedrag zijn verschillende routines, territoriummarkering, zwerven en nekwrijven betrokken. Mannetjes urineren op kleine planten, terwijl vrouwtjes poepen.
Krolse vrouwen leggen grote afstanden af op zoek naar het andere geslacht. Lik en ruik na de ontmoeting de geslachtsdelen. Ze inspecteren ook urine, gebruikmakend van de Flehmen-reflex.
De draagtijd duurt ongeveer 440 dagen, waarna een kalfje wordt geboren. Alleen de moeders zijn verantwoordelijk voor de ouderlijke zorg en verdedigen intensief de broedgebieden. Het spenen vindt plaats tussen de 6 en 12 maanden oud. Vrouwtjes kunnen ook voor baby's zorgen die niet van hen zijn. Van zijn kant wordt geslachtsrijpheid bereikt tussen 2 en 3 jaar.
Status van instandhouding van kleinhalsgiraf
Deze soort wordt met uitsterven bedreigd, volgens de rode lijst van de International Union for Conservation of Nature.De grootste bedreiging betreft de mens, omdat hij zijn leefgebied vernietigt voor verschillende activiteiten. Het is niet precies bekend hoeveel okapi's er nog in de wereld zijn, maar naar schatting wordt het aantal steeds kleiner.
De okapi is een soort die moeilijk te onderzoeken is omdat zijn gedrag in de natuur (solitair, verspreid en ongrijpbaar) weinig ontmoetingen consolideert. De uitgevoerde statistische onderzoeken omvatten analyses van de dichtheden van uitwerpselen in het verspreidingsgebied.
Op deze manier is de giraffe met kleine hals of okapi een zeer fascinerend dier uit de Democratische Republiek Congo in Afrika, een weinig bestudeerde regio die nog steeds grote mysteries verbergt. Het is echter een van de soorten die met uitsterven wordt bedreigd, maar niet alles is verloren, er zijn plannen om te helpen overleven.
