Als we denken aan gevaarlijke zeedieren, denken we aan soorten als haaien, orka's of kwallen. Maar er is weinig bekend over een van de meest agressieve en meest voorkomende vissen in kustgebieden: de barracuda.
In tegenstelling tot wat men zou denken, worden verschillende soorten van het geslacht Sphyraena die deel uitmaken van de familie van sphyrenen (Sphyraenidae) barracuda's genoemd. Dit zijn vleesetende vissen die je overal in de oceaan kunt zien en die in bepaalde landen populair zijn. Blijf deze ruimte lezen en ontdek meer over dit eigenaardige dier.
Morfologie en leefgebied van de barracuda
De grootte van de barracuda kan heel gevarieerd zijn, met een lengte die schommelt tussen de 50 en 180 centimeter. Hij heeft zeer aerodynamische vormen waardoor hij enorm snel is en v alt op door zijn lange en gespierde lichaam, dat onschuldig lijkt totdat je naar zijn mond kijkt.
Haar kaak is erg groot in vergelijking met de rest van haar lichaam. Het herbergt een rij grote, gekartelde, scherpe tanden die je in paniek zullen brengen als je er frontaal tegenaan loopt. Het komt zelfs vrij vaak voor dat duikers verwondingen oplopen wanneer ze deze vissen tegenkomen.
Zijn gewicht varieert tussen 9 en 20 kilogram, maar het is niet moeilijk om exemplaren te vinden van bijna twee meter en meer dan 25 kilogram. Zijn kaak is sterk en hij kan zijn prooi zeer gewelddadig verscheuren; Er zijn maar weinig rivalen die een aanval van een volwassen barracuda kunnen overleven
Wat hun leefgebied betreft, volwassen exemplaren en jongere exemplaren hebben verschillende gewoonten.Jonge barracuda's hebben de neiging om scholen te vormen en frequente ondiepe en kustgebieden, waar gemakkelijke prooien zich vermenigvuldigen en warmere wateren. Terwijl de volwassenen solitair zijn en het grootste deel van hun tijd in diepe gebieden doorbrengen.
Ze zijn meestal ook te vinden in mangrovegebieden of kustlagunes, altijd op zoek naar iets te eten. Bijna overal ter wereld kun je een van deze roofdieren tegenkomen, al raden we je aan ze niet lastig te vallen.
Barracuda voeren
Gebaseerd op de veronderstelling dat een volwassen barracuda bijna alles kan eten wat hij vindt, wordt hij binnen zijn ecosysteem als een opportunist beschouwd. Zijn favoriete gerechten zijn echter kleine visjes (gemakkelijk en snel te vangen), kleine schaaldieren en inktvis.
Bovendien zijn barracuda's in staat om op vissen te jagen die veel groter zijn dan zijzelf, zoals tonijn, tandbaars of meerval.Om dit te doen, scheurt het geleidelijk verschillende delen van hun zijkanten totdat het ze voldoende verzwakt om ze te doden. Het zijn ongetwijfeld geduchte jagers van de natuur.
Mensen komen niet in hun dieet en het is niet gebruikelijk dat ze ons aanv alt als ze niet wordt geïntimideerd, waarna ze meestal een snelle explosieve aanval zal uitvoeren en dan snel weg zal rennen. De gevolgen van een aanval door een volwassen barracuda zijn meestal ernstig, met aanzienlijke tranen, hoewel ze meestal niet de dood veroorzaken.
Barracuda reproductie
Deze vis plant zich meestal voort tussen de maanden april en november, wanneer het water meestal warmer is en de hoeveelheid beschikbaar voedsel toeneemt. Elke soort heeft echter zijn eigen voorkeuren, dus hun broedseizoen verandert afhankelijk van hun geografische locatie.
Op driejarige leeftijd is een mannelijke barracuda al voldoende ontwikkeld voor voortplanting, terwijl vrouwtjes nog een jaar nodig hebben om hun lichaam klaar te maken.
De gebieden met ondiep en warm water hebben de voorkeur van de vrouwtjes om hun eieren te leggen. Ze zetten ze in beschermde gebieden, maar los om zoveel mogelijk te voorkomen dat ze door kleinere vissen worden opgegeten.
In elk legsel produceren ze gewoonlijk tussen de 5.000 en 30.000 eieren, voldoende om een nieuwe generatie barracuda's te garanderen, ook al worden de meeste niet volwassen en worden ze opgegeten.
Als ze uitkomen, bieden rifgebieden kleine vissen de bescherming die ze nodig hebben voordat ze eropuit trekken om diepere en gevaarlijkere gebieden te verkennen, waar ze een zeer gemakkelijke prooi zijn om te vangen.
Zijn ze eetbaar?
Medium exemplaren worden meestal als filets gegeten, hoewel grotere barracuda's in oostelijke landen gevallen van voedselvergiftiging kunnen veroorzaken. Dit betekent niet dat deze vissen giftig zijn, aangezien ze van nature geen enkele vorm van gif.webp produceren.Specimens kunnen echter "besmet" raken door het eten van bepaalde giftige dinoflagellaten in hun omgeving.
De ziekte die wordt veroorzaakt door "besmette" barracuda's wordt ciguatera genoemd. Deze intoxicatie veroorzaakt in de meeste situaties gastro-intestinale ongemakken, maar kan ook neurologische of hartschade veroorzaken. Om deze reden worden er meestal gezondheidswaarschuwingen gegeven wanneer vergiftiging wordt gedetecteerd door het consumeren van barracuda.
Barracuda's zijn waardevolle vissen
Hoewel er een potentieel risico verbonden is aan de consumptie ervan, wordt barracuda voor bepaalde mensen als een eigenaardige delicatesse beschouwd. Hierdoor is het een van de gemeenschappelijke doelen van vissers die in de buurt van de verspreidingsgebieden wonen.
De bijzondere populariteit als een van de snelste en sterkste vissen in de oceaan heeft hem echter tot een uitstekende rivaal gemaakt voor liefhebbers van sportvissen.Door zijn snelheid en kracht is het een erg moeilijke soort om met een hengel te vangen, maar de laatste foto – met zijn indrukwekkende tanden – is een van de meest gewilde.
Momenteel is er geen risico op uitsterven en het aantal exemplaren is zeer overvloedig, wat goed nieuws is gezien de druk die de oceanen tegenwoordig ondervinden. Bovendien zijn het vissen die in staat zijn om de spieren van elke zwemmer aan te vallen en te verscheuren, dus angst houdt nieuwsgierigen weg.