Hoewel de neiging die honden hebben met mensen ons misschien vreemd lijkt, gaat deze relatie terug tot de oudheid. Overleving, oxytocine en het Neolithicum zouden de basis kunnen zijn van de vriendschap tussen mens en hond. Elke keer komt er nieuw bewijs in dit opzicht naar voren.
Een recent uitgevoerd archeologisch onderzoek in Barcelona geeft aan dat de relatie tussen mens en hond minstens 6000 jaar oud is. De groep onderzoekers ontdekte menselijke graven met de overblijfselen van honden begraven naast de overledene. Dit zou een nauwe band betekenen tussen neolithische mannen en hun huisdieren.
De bevindingen zijn gedaan in Catalonië door studenten van de Universiteit van Barcelona en de Autonome Universiteit van dezelfde stad. De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het Journal of Archaeological Science Reports.
Een vriendschap die verder gaat dan het leven
De conclusies van de academici zijn dat de honden begraven zouden zijn naast hun baasjes. Dit zou een symbolische handeling zijn waarbij de hond werd geofferd om de meester te vergezellen in het hiernamaals. Deze maakten deel uit van religieuze rituelen en het is iets om de deelname van dieren aan begrafenisbegrafenissen te benadrukken.
Onderzoekers vonden ten minste 26 menselijke graven met hondenresten ernaast. Dit aantal is klein in vergelijking met het totale aantal uitgevoerde opgravingen, maar het is nog steeds significant.
De studies hebben het ook mogelijk gemaakt om enkele gegevens vast te stellen over het dieet van deze honden.Er werd zelfs vastgesteld dat het dieet van mensen en hun honden erg op elkaar leken. Dit bestond voornamelijk uit groenten en granen; Uit deze gegevens kunnen we ook concluderen dat er sinds het Neolithicum een sterke vriendschap bestond tussen mens en hond.
Rituelen en honden
De mensheid heeft postmortale rituelen altijd als heilig en delicaat beschouwd. In de tradities heeft de onwetendheid over wat er na de dood gebeurt altijd een gewicht gehad. Het is dan ook vrij opvallend dat de honden zijn opgeofferd en begraven bij hun baasjes.
Dit alles zou samenvallen met de 'kuilgrafcultuur'. Dit proefschrift wordt ondersteund door de eerste redacteur van het onderzoeksartikel, Silvia Albizuri. De groep onderzoekers is van mening dat dit in die tijd een vrij wijdverspreide praktijk onder de Iberische bevolking zou kunnen zijn geweest.
Op basis van de ontdekkingen en bestaande documentatie wordt aangenomen dat deze praktijk enkele eeuwen heeft geduurd. Dit zou de continuïteit met het begin van de ijzertijd hebben verloren; we verwijzen naar 1200 vóór de verschijning van de figuur van Jezus.
Vriendschap tussen mens en hond: lang en natuurlijk
De honden komen rechtstreeks uit roedels wolven, die hun gedrag moesten veranderen om te overleven. Het is niet bekend wie het eerst benaderde, zij of de mensen. De uitwisseling van voedsel en domesticatie moeten bij deze dieren tot genetische veranderingen hebben geleid.
Om eerlijk te zijn, de relatie tussen deze soort en mensen heeft een biochemische verklaring. Net als mannen hebben honden oxytocine, in de volksmond bekend als het 'liefdeshormoon'.
Deze stof is gerelateerd aan aangename gewaarwordingen in de hersenen; Wanneer een hond bij zijn baasje woont, wordt hij geactiveerd zoals bij een verliefd stel. Dit zou de reden zijn waarom honden een unieke relatie met ons hebben.
Biochemische verklaringen maken het verschil tussen het gedrag van honden tegenover mensen en andere dieren; geen enkel dier heeft zo'n band met mensen ontwikkeld.
Academische interesse stijgt
Er zijn veel hypothesen en standpunten over de evolutie van honden. Op dit moment proberen wetenschappers over de hele wereld hun migraties, domesticatie en de oorsprong van succesvolle relaties tussen soorten te verklaren. De wetenschappelijke en publieke belangstelling voor het onderwerp lijkt de laatste tien jaar toe te nemen.
Er zijn mensen die geloven dat domesticatie niet vóór het Neolithicum had kunnen plaatsvinden en anderen geloven dat dit wel het geval was. De waarheid is dat je de voetafdrukken volgt van deze vriendelijke en intelligente dieren. Ondertussen kunnen we allemaal genieten van het gezelschap van onze viervoeters; afgezien van het wetenschappelijke feit, is de vriendschap tussen mens en hond een tastbare realiteit.
