Hoewel het onschuldige en zelfs kwetsbare dieren lijken, zijn er rupsen die gevaarlijk kunnen zijn, en veel! Daarom mag u ze niet gaan manipuleren zonder rekening te houden met bepaalde aspecten.
Houd er rekening mee dat een bijkomend risico is dat deze wezens er absoluut prachtig uitzien. Ze vertonen verschillende kleuren, patronen en texturen die hen helpen te overleven totdat ze verpoppen en uiteindelijk vlinders of motten worden.
Verdedigingsstrategie voor rupsen die gevaarlijk kunnen zijn
Het moet gezegd worden dat rupsen zeer eiwitrijke wezens zijn en vrij hulpeloos, waardoor ze een hoofdma altijd zijn voor veel andere dieren. In deze context is het logisch dat rupsen verschillende beschermingsmiddelen hebben ontwikkeld.
Het is gebruikelijk dat hun markeringen en lichaamsdelen de rups groter of opvallend gevaarlijk doen lijken. Veel rupsen hebben brandharen: holle borstelharen die gif.webpstoffen bevatten die door gif.webpklieren worden geproduceerd. Bij aanraking kunnen deze structuren scheuren en het gif.webp vrijgeven.
Bovendien variëren de reacties op deze gif.webpstoffen van milde jeuk tot hevige pijn en, in het geval van de rups van de zijderupsmot, zelfs de dood. Maar aandacht! Voordat je een rups platdrukt, moet je onthouden dat beten alleen voorkomen als ze worden aangeraakt en bedreigd.
Gezadelde rups
De prachtige zadelrugrups (Acharia stimulea) komt oorspronkelijk uit het oosten van de Verenigde Staten en gedijt goed in gebieden met warmere klimaten. De naam komt van de karakteristieke markeringen waardoor het lijkt alsof de rups een felgroen zadel draagt met een bruine zitting.
Bovendien heeft het brandharen die de onderste randen van het lichaam van de rups bedekken en twee vlezige hoorns aan elk uiteinde. Deze haren zijn beladen met gif.webp en contact met de huid kan pijnlijke zwelling, huiduitslag en misselijkheid veroorzaken. De uitslag kan dagen aanhouden.
rups kat of knuffeldier
Deze rups (Megalopyge opercularis) heeft een ongewoon uiterlijk. Het heeft lange haren die doen denken aan een Perzische kat of een ander langharig dier. Daarom wordt hij ook wel de opgezette rups, de wollige kat en de kuikenrups genoemd.
Belangrijk, een van de meest giftige rupsen in Noord-Amerika, zijn "haren" zijn eigenlijk giftige stekels. Bij aanraking veroorzaakt het gif.webp een sterke reactie. Onmiddellijk zal er uitslag verschijnen, gevolgd door behoorlijk intense pijn.
Bovendien kan de pijn uitstralen naar andere gebieden die verbonden zijn met de plaats van de wond en andere symptomen zijn onder meer brandend gevoel, zwelling, misselijkheid, hoofdpijn, buikpijn, blaarvorming en in ernstige gevallen pijn op de borst, gevoelloosheid of kortademigheid .
De rups van de mot Io
De rups van de nachtvlinder (Automeris io) behoort tot de 13 meest giftige rupsen in Amerika.Zijn lichaam is bedekt met vertakte groene stekels. Elk van de haren eindigt in een zwarte punt die gif.webp afgeeft wanneer ze worden gebroken, meestal in het vlees van het roofdier.
Deze stekels kunnen dus ingebed raken en irritatie veroorzaken die verder gaat dan de eerste steek. Vaak vereist deze vergiftiging medische hulp. Deze rups wordt door heel Noord-Amerika verspreid. Bovendien voeden ze zich met een grote verscheidenheid aan planten, waaronder maïs, roos, wilg, linde, iep, appel, beuk, es, kruisbes en klaver.
Welk exemplaar v alt op tussen de rupsen die gevaarlijk kunnen zijn?
Lonomia (Lonomia obliqua) rupsen veroorzaken bij contact met de huid een eerste lokale reactie. Zo dringen de lansvormige borstelharen de huid binnen en geven een dosis gif.webp af die hoofdpijn, koorts, braken en algehele malaise veroorzaakt.
Later, 12 tot 24 uur later, vertoont de getroffen persoon een hemorragisch beeld gekenmerkt door intense fibrinolytische activiteit, die zelfs de dood kan veroorzaken.
Ten slotte zijn er sinds 1967 ongevallen gemeld door rupsen van het geslacht Lonomia en andere soorten van de familie Saturniidae in Venezuela, Brazilië, Peru, Frans-Guyana, Paraguay en Argentinië. In die plaatsen wordt het beschouwd als een dodelijke rups.
