Volgens wetenschappers zijn er soorten dove motten en horende motten. Bij deze ongewervelde dieren is gehoor een eigenschap waardoor ze hun belangrijkste roofdier kunnen ontwijken: vleermuizen.
Het is dus het onderwerp van onderzoek geweest om te bepalen hoe oorloze motten predatie ontwijken. Als je meer wilt weten over dit fascinerende fenomeen, raden we je aan om verder te lezen.
Hoe werkt echolocatie en hoe vermijd je dit?
Allereerst moet worden opgemerkt dat vleermuizen hun prooi detecteren door pulsen van geluidsgolven uit te zenden en de echo van dit signaal te ontvangen dat wordt weerkaatst door vaste objecten.Als het materiaal dat "op de golven stuitert" beweegt, zoals het geval is bij vliegende motten, zullen de gereflecteerde signalen in frequentie verschoven zijn.
De veranderingen in deze golven stellen de vleermuis dus in staat om de snelheid van zijn prooi te detecteren. Dit is ook handig in de menselijke wereld, omdat radiogolven worden gebruikt omdat ze lange afstanden in de lucht kunnen afleggen, zelfs in de aanwezigheid van mist of neerslag.
Het is belangrijk op te merken dat mensen de echografie van vleermuizen niet kunnen horen. Sommige insecten, zoals motten, kevers en krekels, zijn echter in staat. Wanneer een insect zijn roofdier hoort, kan het dit ontwijken, bijvoorbeeld door in een zigzag of spiraal te vliegen, en zo voorkomen dat het wordt opgegeten.
Kortom, terwijl veel nachtelijke insecten, waaronder mottensoorten, evolueerden om de ultrasone roep van vleermuizen te horen, deden andere, zoals dove motten, dat niet. Dus hoe overleven ze de roofdieren die hen achtervolgen?
Dove motten hebben een andere strategie
Deskundige entomologen hebben de ontsnappingsstrategie geïdentificeerd van twee soorten dove motten, Antherina suraka en Callosamia promethean. Onderzoekers hebben vastgesteld dat deze dove motten ruisonderdrukkende schubben op hun lichaam dragen om detectie door roofdieren te voorkomen.
Ook ontdekten professionals dat deze haarachtige gezwellen tot 85% van de geluidsgolven van vleermuizen kunnen absorberen. Op deze manier fungeren deze structuren als een soort biologische ste alth-coating.
De akoestische camouflagebont
Net zoals visuele camouflage dingen moeilijk te zien maakt, maakt akoestische camouflage de mot moeilijk te detecteren met sonar. Hoewel motten en vlinders vergelijkbare vleugels hebben, zijn de meeste vlinders overdag actief en worden ze niet bedreigd door vleermuizen.
Aan de andere kant hebben nachtvlinders schubben op hun lichaam en rond de gewrichten van hun vleugels, die dikker en dichter zijn dan die van vlinders.
Mottenschubben lijken op een bontjas en absorberen geluid. In die zin zijn de schubben waaruit dit biologische kledingstuk bestaat gestructureerd op microscopisch niveau, zodat ze op de juiste frequenties trillen om de ultrasone golven van vleermuizen te absorberen.
De mens kan dove motten imiteren
Verschillende onderzoeken naar dove motten toonden aan dat de schubben op de lichamen van de dove soort qua structuur leken op de vezels die worden gebruikt in commercieel verkrijgbare geluidsisolatietechnologie. Zo zouden verschillende onderzoeken kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van biomimetische materialen van deze schalen.
Dit zou kunnen bijdragen aan het ontwerp van dunnere, beter absorberende apparaten voor geluidsbeheersing. Om deze reden is het mogelijk dat wetenschappers in de toekomst door deze motten worden geïnspireerd om breedband- en multidirectionele ultrasone absorbers te ontwikkelen.