De kolibrie slaat zo snel met zijn vleugels dat hij soms wordt aangezien voor een ander insect dat rond de bloemen hangt op zoek naar nectar. Niemand twijfelt aan de snelheid van de vleugels van een insect, maar met een vogel veranderen dingen.
Als je jezelf ooit de reden voor deze vraag hebt gesteld, vind je in dit artikel antwoorden. De aanpassingsmechanismen van deze dierbare vogel laten je niet onverschillig.
Hummingbird-kenmerken
Kolibries zijn vogels die behoren tot een onderfamilie van apodiforme vogels genaamd Trochilinae. Er zijn meer dan 300 soorten kolibries verspreid over het Amerikaanse continent, maar de grootste concentratie bevindt zich in Midden-Amerika.
De snavel van deze vogels is een van de meest opvallende aanpassingen die ze bezitten, naast hun vleugels. Zijn langwerpige en conische - en soms gebogen - vorm is perfect om nectar uit bloemen te halen, waarmee ze zich voeden. Afhankelijk van de behoeften van de soort kan de snavel bijna hetzelfde meten als het lichaam van de kolibrie.
Kolibries zijn enkele van de kleinste vogels die er bestaan. Hun grootte, dieet en manier van vliegen geven ze unieke vaardigheden, maar ook bepaalde nadelen. Als je alles wilt weten over de morfologie van dit dierbare dier, lees dan verder.
Waarom slaat de kolibrie zo snel met zijn vleugels?
Sommige onderzoekers zeggen dat de vlucht van een kolibrie meer lijkt op een insectenvlucht dan op een vogelvlucht. Deze vogeltjes kunnen op een vast punt in de lucht zweven en van daaruit omhoog, omlaag of zelfs achteruit bewegen.
Een kolibrie slaat gemiddeld met zijn vleugels tot 53 keer per seconde. De snelste, de amethistkolibrie (Calliphlox amethystina), slaat 80 keer per seconde met zijn vleugels. Aan het andere uiterste bevindt zich de gigantische kolibrie (Patagona gigas), die ongeveer 10-15 keer per seconde met zijn vleugels klapt.
Maar waarom slaat de kolibrie met deze snelheid met zijn vleugels? Deze vogels moeten in de lucht blijven terwijl ze de nectar uit de bloemen halen, waar ze zich mee voeden. Bovendien maken deze snelle bewegingen het moeilijk voor roofdieren om ze te vangen.
Volgens studies werken de mitochondriën van de spiercellen van deze vogels twee keer zo snel als die van zoogdieren. Daarom kunnen deze vogels sneller energie opwekken en een onbetaalbare vluchtsnelheid behouden voor elk ander dier.
De prijs voor zo'n snelle vlucht
Om met zo'n klein lichaam met die snelheid te bewegen, kost het enorm veel energie. De basale stofwisseling van de kolibrie – dus in rust – is al enorm hoog.
Kolibries leven in een zeer delicaat evenwicht tussen de lichtheid waarmee ze van bloemen kunnen drinken en de behoefte om enorme hoeveelheden voedsel te consumeren. Om in leven te blijven, moet een kolibrie elke 15-20 minuten eten.
De kolibrie fladdert zo snel dankzij zijn morfologie
Het ontwerp van de vleugels van deze vogels is ook heel anders dan dat van hun soortgenoten, omdat ze de vorm van een zwaard hebben en alleen vanaf het ruggewricht met het lichaam verbonden zijn. Hierdoor kan de kolibrie zijn vleugels bijna 180 graden draaien, waardoor hij in de lucht kan blijven en vanuit hetzelfde punt kan bewegen.
Kolibries kunnen niet op bloemen neerstrijken om zich te voeden, omdat ze zeer dunne en zwakke poten hebben.
Verschillen in de vlucht van de grootste kolibries
Een kolibrie slaat langzamer met zijn vleugels naarmate de soort groter wordt. Dit vereist een grotere spiercapaciteit, die rechtstreeks verband houdt met het vermogen van de vogel om scherp te accelereren, halverwege de vlucht te remmen of scherpe bochten te maken.
Op deze manier compenseren grotere kolibriesoorten hun grotere lichaamsgewicht en kleine vleugelgrootte.
Hoe snel klopt het hart van een kolibrie?
Gehecht aan een van de snelste metabolismes in de biosfeer, heeft de kolibrie de snelste hartslag van alle gewervelde dieren: 1200 slagen per minuut. Als dat niet zo was, zouden de voedingsstoffen niet het hele lichaam bereiken en zou de energiebehoefte van dit vogeltje dus niet kunnen worden gedekt.
De kolibrie is een van de meest gerespecteerde vogels door mensen. Het is niet verwonderlijk, aangezien de luchtprestaties van deze vogel vanaf het eerste moment verrassen dat hij voor een hommel wordt aangezien. Welke geheimen zullen over hen nog ontrafeld worden? Wetenschap stopt natuurlijk niet.