Duiven (familie Columbidae) groeperen een reeks vogels, zoals gurines en tortelduiven, in totaal 308 soorten. Ze maken al sinds de oudheid deel uit van het menselijk leven: van religieuze symbolen tot wetenschappelijke studies van het gedrag van duiven, deze gevleugelde dieren vergezelden ons aan het begin van de cultuur.
Ondanks dat je ze elke dag in stedelijke en landelijke omgevingen ziet, is het niet mogelijk om de grote intelligentie en het leervermogen van deze vogels te observeren als je niet goed kijkt. Daarom leer je ze in dit artikel wat beter kennen.
Sociaal gedrag van duiven
Duiven, zoals je misschien hebt gezien, bewegen zich in zwermen van verschillende individuen.Binnen elke groep wordt door pikken een goed gestructureerde hiërarchie tot stand gebracht, maar er kunnen ook horizontale relaties tussen leden worden waargenomen. Er is zelfs waargenomen dat de twee organisatiemodaliteiten, hiërarchisch en egalitair, kunnen worden afgewisseld volgens de behoeften.
Agonistisch gedrag wordt ook waargenomen tussen duiven, vooral tijdens het voeren. Als een dominante vogel ziet dat een andere vogel zijn voedsel probeert af te pakken, zal hij deze verdedigen met acties variërend van het opblazen van zijn nekveren - als waarschuwing - tot een gewelddadig gevecht, waarbij hij elkaar bij de snavels vasthoudt en elkaar met de vleugels slaat.
Territorialiteit is ook veelvoorkomend gedrag, vooral onder mannen. Dit staat bekend als "rustrechten" : territorium wordt afgebakend vanaf de takken waarop elke duif 's nachts rust.
Gedrag van duiven in de voortplanting
Het gedrag van de duiven in dit aspect is voornamelijk monogaam, aangezien soms dezelfde leden van een koppel in verschillende reproductieve seizoenen voorkomen. Er worden verschillende fasen waargenomen bij de vorming van een band en we presenteren ze aan u in de volgende lijst:
- Verkering: het mannetje voert een paringsdans uit die bestaat uit het opblazen van zijn krop, het slepen met zijn staart en het in cirkels rond het vrouwtje bewegen. Zendt een specifieke vocalisatie uit voor dit ritueel, vergelijkbaar met koeren.
- Acceptatie: Als het vrouwtje hem als partner accepteert, zal ze het mannetje benaderen en haar staart optillen terwijl ze haar hoofd laat zakken. Dit proces van verkering en copulatie kan meerdere keren per week voorkomen.
- Nesten en broeden: ouderlijke zorg is billijk, aangezien zowel mannetjes als vrouwtjes de kuikens uitbroeden en verzorgen wanneer ze uitkomen.
Vlucht van de duiven
De hiërarchie -en de egalitaire organisatie-wordt ook weerspiegeld in de manier waarop deze vogels vliegen. Dankzij hun ongelooflijke oriëntatievaardigheden zijn ze in staat met elkaar te communiceren en optimale routes uit te stippelen om bijvoorbeeld hulpbronnen te vinden en roofdieren te ontwijken.
Bij het opmerken van een storing tijdens de vlucht, zullen de eerste duiven die het detecteren de anderen verwittigen en, wanneer dit alarm de leiders van de kudde bereikt, zullen ze een nieuwe koers inslaan en zullen de anderen volgen. Op deze manier kunnen ze strategieën improviseren die hen helpen te overleven in vijandige omgevingen.
Africhting en intelligentie van duiven
Hoewel hun enorme leervermogen al in de oudheid werd erkend - je hoeft alleen maar naar postduiven te kijken -, zijn deze vogels ook een terugkerend diermodel geweest in studies over gedrag en leren. Vanwege hun goede gezichtsvermogen en het vermogen om kleuren te zien, zijn de meeste experimenten gebaseerd op associaties van kleurgecodeerde objecten.
Bij dit soort experimenten bleek dat duiven niet alleen in staat zijn om een groot aantal items te onderscheiden, maar ze ook aan andere vogels kunnen leren. Dit is onderzocht met echt complexe stimuli: kunstwerken van onder andere Van Gogh en Chagall.
Duiven zijn bovendien in staat zichzelf in de spiegel te herkennen: ze zijn zelfbewust.
Problemen oplossen gaat ook niet verloren bij deze vogels: in experimenten waarbij ze werden verhinderd voedselbronnen binnen te gaan, leerden duiven obstakels opzij te duwen om bij hen te komen. Door de vorm en kleur van de obstakels te veranderen, pasten ze bovendien hun gedrag aan om de nieuwe details van de test op te lossen.
Sommige vogels die respect verdienen
Duiven lijden aan een wijdverbreid stigma dat hen markeert als vieze vogels en dragers van ziekten. Hoewel het waar is dat het gebruikelijk is om ze geparasiteerd of ziek te zien in stedelijke omgevingen, is dit eerder te wijten aan hun ongezonde omgeving dan aan hun eigen aard.
Echter, als vooroordelen terzijde worden geschoven, blijft in deze levende wezens de nieuwsgierige blik van een duif en de ongewone irisatie van zijn veren over. Deze vogels verdienen respect en aandacht, omdat ze veel intelligenter zijn dan je in eerste instantie zou denken.