Kraaien worden erkend als enkele van de meest intelligente en flexibele vogels ter wereld. Ze zijn gegroepeerd binnen de Corvidae-familie en hebben een brede verspreiding over het noordelijk halfrond. De Indiase kraai is een van de 130 exemplaren in deze groep en v alt op door te profiteren van menselijke aanwezigheid.
De wetenschappelijke naam is Corvus splendens. In de volksmond wordt hij echter ook wel dikke darm of huiskraai genoemd. Net als veel andere leden van de familie heeft het een blauwzwart patroon, maar het vertoont onderscheidende kenmerken en gedragingen. Daarom nodigen we u uit om alles met betrekking tot deze vogel in detail te weten.
Habitat en verspreiding van de huiskraai
De oorsprong van deze kraai ligt in wat bekend staat als het Indiase subcontinent, dat de landen Pakistan, de Malediven en Sri Lanka, Nepal, Bangladesh en Bhutan omvat. Momenteel heeft het zich verspreid naar het oosten van het Afrikaanse continent, verschillende eilanden in de Indische Oceaan, China en Zuidoost-Azië. Hij komt ook voor in Europa, zoals in Nederland.
Deze verspreiding is deels te danken aan de introductie van de mens om insectenplagen te bestrijden. Deze vogels zijn ook per boot naar andere breedtegraden gekomen, zoals Australië. Daar zijn ze gecontroleerd en uitgeroeid omdat ze een invasieve soort zijn. Er zijn meldingen van deze vogels op het Arabische schiereiland en op het Amerikaanse continent (Verenigde Staten en Brazilië).
Deze kraai is erin geslaagd om in stedelijke gebieden te leven dankzij zijn intelligentie, aanpassingsvermogen en sluwheid. Hij maakt zijn nesten in grote bomen in de stad en weigert beboste gebieden te gebruiken, en geeft de voorkeur aan open plekken.Zijn leefgebied omvat landbouwgebieden, wetlands, kustgebieden en dicht bij waterbronnen, waar overvloedig voedsel te vinden is.

Wat zijn de kenmerken van de Indiase kraai?
Het fysieke uiterlijk van Corvus splendens lijkt erg op dat van zijn verwanten, maar sommige specifieke aspecten van de soort worden aangegeven. De zwarte kleur van het verenkleed strekt zich uit tot het hoofd, de keel, de vleugels en de staart. Van de nek tot de nek en een deel van de borst verandert de toon in grijsachtig bruin.
Hun langwerpige poten geven deze vogel een slank postuur, maar toch zijn ze behoorlijk sterk. Een ander opvallend kenmerk is zijn lange, kegelvormige snavel met een lichte neerwaartse buiging. Zijn ogen zijn bruin of zwart.
Wat de grootte betreft, dit type kraai is middelgroot. De afmetingen bereiken 40 centimeter en het heeft een geschat gewicht van 245 tot 371 gram. Mannetjes en vrouwtjes lijken op elkaar, dus het is moeilijk om seksueel dimorfisme vast te stellen.
Ondersoorten
Er zijn 5 ondersoorten voor de huiskraai. Deze zijn als volgt:
- C. splendens insolens.
- C. splendens maledivicus.
- C. splendens protegatus.
- C. splendens splendens.
- C. splendens zugmayeri.
Gedrag
De Indiase kraai heeft een groepsgedrag, dus het zijn erg sociale dieren en er zijn hiërarchieën tussen hen. Op bepaalde uren kunnen honderden vogels zich verzamelen. Ze zijn overdag actief en aan het begin van de dag gaan ze op zoek naar voedsel.
Net als andere kraaien v alt de huiskraai op door zijn nogal buitensporige vocalisaties.
Het is een van de vogels van de Corvidae-familie die de grootste relatie met de mens heeft. Deze symbiose gaat zo ver dat ze liever dicht bij hun nederzettingen zijn in plaats van bossen te bewonen die ver weg zijn of waar geen menselijke aanwezigheid is.
In veel regio's worden ze als een plaag beschouwd, omdat hun aanwezigheid het teeltgebied kan aantasten. Grote populaties van deze vogels verminderen ook de lokale biodiversiteit, hetzij door predatie of door onophoudelijke intimidatie door andere diersoorten, waaronder de westelijke visarend (Pandion haliaetus).
Indian Crow Feeding
Het voeren van deze vogel lijkt geen grote ongemakken te veroorzaken. Het voedselaanbod is zo breed dat het is geclassificeerd als een omnivoor en opportunistisch dier. Plantaardig voedsel omvat een verscheidenheid aan bessen, fruit, groenten en granen. Daarom wordt het beschouwd als een plaag in landbouwgebieden.
Voedsel van dierlijke oorsprong bestaat op zijn beurt uit insecten en kleine reptielen, zoals hagedissen en gekko's. Ze omvatten ook eieren en kuikens van kleinere soorten. Om hun overlevingskansen te vergroten, kunnen deze kraaiachtigen zich ook voeden met aas.
Deze kraaiachtigen hebben een interessante praktijk, omdat ze profiteren van het afval en menselijk afval dat ze vinden tussen vuilnisbakken en stortplaatsen.
Hoe plant de Indiase kraai zich voort?
De voortplantingsperiode van de huiskraai varieert afhankelijk van de verspreiding. Over het algemeen wordt geschat dat het fokken plaatsvindt in de maanden maart tot juni, terwijl het in meer zuidelijke regio's zoals Afrika tussen oktober en december plaatsvindt. Het is gevestigd als een monogame soort en heeft uitstekende ouderlijke zorg met de betrokkenheid van beide ouders.
Deze kraaiachtig nestelt graag alleen. Vaak zijn er echter meerdere nesten in een enkele boom te zien, vooral wanneer ze in stedelijke gebieden leven en er een hoge bevolkingsdichtheid is. Hij gebruikt ook vaak torens en antennesteunen om nesten te plaatsen.
Het aantal eieren per legsel varieert van 3 tot 5.Deze zijn blauwachtig groen met zwarte of bruine vlekken, hoewel er ook lichtere blauwtinten zonder vlekken zijn gevonden. De incubatietijd is ongeveer 17 dagen. Gedurende deze tijd geven de mannetjes voedsel aan de broedende vrouwtjes.
Van alle paren die deel uitmaken van de kolonie waken ze over de nesten. Ondanks deze voorzorgsmaatregelen kan de soort last hebben van broedparasitisme door de Aziatische koel (Eudynamys scolopaceus). De vogels worden blind geboren en blijven minimaal 30 dagen in het nest. Ze kunnen echter maximaal twee maanden in de kolonie en in de buurt van hun ouders blijven.
Behoudsstatus van C. splendens
De grote mate die de Indiase kraai heeft bereikt en de stabiele bevolkingsaantallen zorgen ervoor dat deze vogel door de International Union for Conservation of Nature (IUCN, voor zijn acroniem in het Engels) als minst zorgwekkend wordt aangemerkt. Ondanks het feit dat ze op sommige plaatsen buiten zijn oorspronkelijke leefgebied niet toestaan dat hij zich vestigt en dat hij vaak wordt uitgeroeid, blijft de populatie normaal of groeit hij in verschillende delen van de wereld.

Met zijn dominantie in menselijke nederzettingen, evenals zijn intelligentie en brede voedselaanbod, heeft de Indiase kraai bewezen een zeer onverschrokken vogel te zijn. Het is zonder twijfel een van de meest gedurfde vogels, omdat hij onbevreesd is wanneer hij aankomt en zich vestigt op nieuwe plaatsen, wat voordelen voor sommigen en grote verliezen voor anderen met zich meebrengt.