Agressie bij katten is bedreigend gedrag gericht op een persoon, andere katten of andere dieren. Vrijwel alle wilde dieren vertonen agressie om hun territorium te beschermen. Agressie bij wilde dieren komt voor om hun nakomelingen te verdedigen en zichzelf te beschermen als ze worden aangevallen.
Agressie bij katten verwijst naar een breed scala aan complexe gedragingen. Dit gedrag doet zich om verschillende redenen in verschillende omstandigheden voor.
De classificatie van agressief gedrag
Om een geval van agressie bij katten te helpen overwinnen, is het essentieel om te begrijpen waardoor de agressie wordt veroorzaakt.Als uw kat in het verleden agressief is geweest, of als u vermoedt dat hij agressief wordt, neem dan even de tijd om de situaties te beoordelen die dit gedrag kunnen veroorzaken.
Wie heeft je kat aangevallen? Wanneer en waar is het gebeurd? Wat gebeurde er in het half uur voor het incident? Wat ging er met je kat gebeuren?
Het bepalen van de antwoorden op deze vragen kan de omstandigheden verduidelijken die de agressieve reactie veroorzaken. Het kan je ook een idee geven waarom het zich zo gedraagt.
U dient zich ervan bewust te zijn dat een aantal medische aandoeningen agressie bij katten kunnen veroorzaken of daartoe kunnen bijdragen. Onder hen zijn toxoplasmose, hyperthyreoïdie, epilepsie, abcessen, artritis en tandziekten.
Andere medische aandoeningen die agressie bij katten veroorzaken, zijn onder meer tandheelkundige aandoeningen, hondsdolheid, trauma en sensorische stoornissen of cognitieve stoornissen bij oudere katten.De eerste stap om het agressieprobleem van uw kat op te lossen, is dus om hem een volledig veterinair onderzoek te geven om zijn lichamelijke gezondheid te beoordelen.
Er zijn veel redenen die agressie bij katten kunnen veroorzaken. Alleen door uw huisdier te observeren en te leren kennen, kunt u bepalen waardoor de agressie wordt veroorzaakt.
Agressie tussen katten
Het is de meest duidelijke en gemakkelijk te begrijpen vorm van agressie bij katten. Dit gedrag komt vooral voor bij ongeschoolde katers. Naarmate mannetjes volwassen worden, beginnen ze elkaar vaak uit te dagen voor toegang tot partners en territorium.
Katten die door de straten zwerven, komen in dreigende confrontaties en echte gevechten terecht. Ze zitten of staan stijfjes, steken hun haren op en kijken elkaar aan.
Hun oren zijn naar achteren gekeerd en ze grommen, sissen en huilen vaak luid. Eén kat kan uiteindelijk vertrekken, of een of beide kunnen aanvallen.
Agressie tussen huiskatten is subtieler en complexer dan conflicten tussen twee katten zonder eigenaar. Het kan zelfs zo subtiel zijn dat de familie het niet opmerkt.
De houdingen van de aanvallende kat en de ontvangende kat worden subtieler. Veel katten die zich aangevallen voelen, hebben de neiging zich te verstoppen om de agressor te ontwijken.
Agressie kan voorkomen tussen katten van hetzelfde geslacht of tussen mannetjes en vrouwtjes. Het kan verband houden met fysieke grootte en activiteit, waarbij grote katten vaak kleinere of minder actieve katten intimideren. Het gebrek aan socialisatie is ook van invloed.
Agressie door angst of defensieve agressie
Angsagressie kan optreden wanneer een kat een bedreiging waarneemt, en neemt toe als hij niet kan ontsnappen. Hoe bedreigender de persoon, het dier of het object voor uw kat is, hoe groter de angstreactie zal zijn.
Typische lichaamshoudingen geassocieerd met angstige of defensieve agressie zijn een combinatie van:
- Defensieve signalen, zoals hurken, platgedrukte oren, staartplooien, opzij leunen of rollen en pupilverwijding.
- Agressieve signalen, zoals sissen en spugen, pilo-erectie, grommen, slaan, bijten en krabben.
Agressieve signalen worden waarschijnlijk weergegeven als een kat niet kan ontsnappen aan datgene waar hij bang voor is. Vaak is de beste manier om met een agressief verdedigende kat om te gaan, hem gewoon te vermijden totdat hij kalmeert.
Agressie bij territoriale katten
Dieren van vele soorten streven ernaar andere individuen uit hun territorium te verdrijven. Katten vormen dus geen uitzondering op territorialiteit.
Zowel mannelijke als vrouwelijke katten zijn territoriaal. Mannetjes kunnen echter grotere territoria verdedigen dan vrouwtjes.
Territoriale agressie bij katten is vaak direct gericht tegen andere katten. Desondanks kan het ook gericht zijn op honden en mensen.
Een kat kan territoriale agressie tonen tegenover sommige gezinsleden en niet tegen anderen, en tegen sommige katten maar niet tegen andere. Katten markeren het gazon door te patrouilleren, over hun kin te wrijven en hun urine te sproeien.
Ze kunnen ook een gerichte indringer besluipen, achtervolgen en in een hinderlaag lokken. Bij deze gelegenheden vertonen ze aanstootgevende lichaamshoudingen, zoals sissen, stoten en grommen.
Sommige katten nemen een langzame en gestage benadering bij het stalken, terwijl anderen je agressief en onmiddellijk achtervolgen. Het waargenomen territorium van een kat kan het hele huis zijn of een deel ervan, de tuin, het blok of de hele buurt.
Agressie bij katten uit games
Ruw spel is gebruikelijk en natuurlijk bij kittens en jonge katten onder de twee jaar. Ondanks de speelse bedoelingen van een kat is het echter een spel dat niet altijd goed afloopt.
'Speelse' agressie gericht op mensen kan letsel veroorzaken of huishoudelijke artikelen beschadigen. Spelagressie is het meest voorkomende type agressief gedrag dat katten naar hun baasjes uiten. Dit is typisch roofzuchtig gedrag, waaronder stalken, achtervolgen, aanvallen, rennen, in een hinderlaag lokken, slaan, grijpen, vechten en bijten.
Er wordt aangenomen dat jonge katten door met elkaar te spelen leren hun beten te onderdrukken en hun klauwen te omhullen wanneer ze verpletterd worden. Weeskind en lange uren eenzaamheid zijn factoren die kunnen bijdragen aan agressie in het spel.
Agressie bij katten door liefkozingen
Hoewel sommige katten van nauw contact houden, houden anderen er niet van om geaaid te worden. Door aaien veroorzaakte agressie treedt op wanneer een kat plotseling geïrriteerd raakt door geaaid te worden. Deze agressie bestaat uit het knijpen of bijten van de persoon die hem streelt, en dan springen en wegrennen.
Herhaalde aanraking kan opwinding, pijn en zelfs statische elektriciteit op de huid van een kat veroorzaken. Als je kat je zegt te stoppen met aaien, is de beste optie om gewoon te stoppen.
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat katten met agressieproblemen altijd onderzocht moeten worden. Een dierenarts kan onderliggende medische problemen, met name pijnlijke aandoeningen, vaststellen en opsporen.
Het opleggen van pijnlijke straffen aan de agressieve kat is niet alleen niet effectief in het veranderen van gedrag: het kan ook door pijn veroorzaakte agressie uitlokken. In veel gevallen kunnen lijfstraffen andere vormen van agressie verergeren, zoals angst en territoriumagressie.
