De goudvis of goudvis (Carassius auratus) is een siervis die bekend staat om zijn opvallende gespleten staartvin. Deze variëteit stamt uit de 15e/16e eeuw in China.
Oorspronkelijk was deze soort zilver of grijs van kleur, maar ergens tijdens de Jin-dynastie verschenen natuurlijke gemuteerde onderwerpen met een geelachtig-oranje kleur. Daarna werd het gebruikelijk om deze mooie goudvis te kweken voor siertuinvijvers.
De laatste jaren is de kunst van het kweken en houden van vissen in het aquarium een populair amusement. In feite is het een passie van miljoenen mensen over de hele wereld.
De goudvis is de oudste en meest populaire aquariumvis ter wereld
Onder de siervissen is de goudvoorrits de meest populaire huisdiervis vanwege zijn vele variaties. De varianten worden dus gewaardeerd om de kleur, vinnen, staart, vorm en grootte en structuur van het lichaam. Over het algemeen wordt deze vis 20-30 centimeter groot.
Een ander voordeel van deze vis is zijn weerstand tegen temperatuurschommelingen. Zo kan hij warme wateren in de tropen bewonen en zelfs koude wateren, waar het oppervlak in de winter bevriest.
Ongetwijfeld is deze soort vanwege de sterke economische interesse intensief onderworpen aan selectief kweken en hybridiseren. Om deze reden zijn er talloze variëteiten met verschillende kleuren, gevarieerde vinpatronen en ongelooflijke vormen.
Van de lange lijst met varianten vallen de volgende op: Calico, Fantail, Oranda, Ryukin, Lionhead, Pearl scale, Bubble eye en Telescope, naast vele andere.
Is het geldig om goudvisvarianten als rassen te beschouwen?
Ondanks de grote morfologische variabiliteit die wordt bereikt door selectief fokken, vormen alle varianten een monofyletische afstamming, dezelfde soort. Dit feit werd onlangs vastgesteld in een studie waarin de sequentie van het mitochondriale gen cytochroom b werd geanalyseerd.
Dus, hoe groot de morfologische herschikking van varianten van goudvoorn ook is, genetisch hebben ze dezelfde afstamming. In de wereld van het selectief fokken van huisdieren, zoals in het geval van honden, is het echter gebruikelijk om varianten rassen te noemen.
Zonder twijfel zijn de fokkers erin geslaagd om zeer belangrijke onderscheidende kenmerken te versterken, zoals de vorm van de ruggengraat, de afwezigheid of duplicatie van de vinnen of de vorm van het oog.
Vergelijkende studies van verschillende verhandelde varianten van goudvissen suggereren dat alle siergoudvissen zijn voortgekomen uit een enkele domesticatiegebeurtenis.
Ryukin, de oudste variëteit
Ryukins waren mogelijk de eerste jongen met een "sluierstaart" . Dit ras is ontwikkeld in Okinawa (Ryukyu-archipel), van waaruit ze in 1682 goudvissen uit China importeerden. Daar kreeg de goudvis de naam Ryukin als een korte vorm van Ryukyo kingyo (Ryukyu-goudvis).
Een andere naam die het in Japan krijgt, is Onaga (lange staart). Het heeft een rond eivormig lichaam en de vinnen zijn van gemiddelde lengte en afgeronde uiteinden. Goedgekeurde kleuren zijn felle metallic kleuren en combinaties van rode, sarasa- of calicokleuren.
Drakenogen of telescopische ogen
Bij deze variant zijn de ogen sterk vergroot en steken ze naar de zijkant uit. Interessant is dat deze uitpuilende telescopische ogen het gevolg zijn van degeneratie van het netvlies als gevolg van een verhoogde productie van schildklierhormoon.
De vorm van de ogen is variabel: ze kunnen rond, verdikt, cilindrisch of kegelvormig zijn. De absolute symmetrie is belangrijk bij de beoordeling.
Het is belangrijk op te merken dat de prominente ogen van deze goudvisvariant gemakkelijk gewond raken door scherpe apparatuur en in vangnetten. Daarom hebben ze aandacht nodig en vermijden hoekstenen, decoratieve voorwerpen en draadalgen in het aquarium.
Deze varianten verliezen vaak hun volumineuze ogen, omdat ze ook erg slecht zien. De vraag of de ogen zelf pijnlijk zijn, is een onderwerp waarover nog steeds wordt gedebatteerd.
Deze variant heeft een ovaal lichaam en lange vinnen met afgeronde uiteinden. De algehele variabiliteit is vrij hoog. De kleuren van deze vissen kunnen rood, oranje, wit, zwart, sarasa en calico zijn.
Gouden goudvisvarianten met kopgroei
Al eeuwen geleden werden varianten geselecteerd die een type presenteerden dat door fokkers wordt aangeduid als "hooded" . Bij deze variëteiten treedt abnormale huidgroei op rond het hoofd: de "kap" .
Een van deze rassen, bekend als de leeuwenkop, mist ook een rugvin, waardoor hij niet goed kan zwemmen.
Hoewel de aard van het abnormale weefsel op het hoofd niet bekend is, kan de hergroei enkele millimeters dik zijn en, afhankelijk van de positie, rond de ogen uitsteken, waardoor het gezichtsveld wordt beperkt.
Bovendien is het overtollige weefsel op de koppen van deze vissen vatbaar voor trauma of infectie, dus het zal waarschijnlijk pijn veroorzaken.
Wanneer de stof van de capuchon het zicht belemmert, kan dit het eten, sociale interacties en navigatie in de omgeving belemmeren.
Als de gezwellen de kieuwen blokkeren, kan dit de ademhalingscapaciteit aantasten. Rassen met dit soort gezwellen zijn de Lionhead, Ranchu, Buffalohead en Oranda (of Dutch Lionhead).
Over het algemeen moeten eigenschappen die het welzijn van het dier in de weg staan, worden ontmoedigd. Helaas wegen verkeerde informatie onder kopers van huisdieren en de grote markt voor deze siervissen tegen hen.
Vanuit het oogpunt van welzijn lijkt het de voorkeur te hebben om een ras te selecteren met minder exotische eigenschappen, om een grotere fysieke integriteit van het dier te bevorderen.
