Het ontdekken van het gedrag van nimfen is een onuitputtelijke bron van gezelschap en amusement. Deze soort is echter een gevoelige, sociale en psychologisch complexe vogel. Om ermee te leven, is het noodzakelijk om te weten hoe het gedrag correct moet worden geïnterpreteerd, anders kunnen er verschillende stoornissen optreden.
Elke nimf heeft zijn eigen persoonlijkheid en eigenaardigheden als het gaat om zichzelf uiten. In dit artikel vindt u echter de basiskenmerken voor elk exemplaar van deze soort, aangezien dit het gedrag is dat ze allemaal in hun leven in vrijheid vertonen. Mis het niet.
Kenmerken van nimfen
De kaketoe-nimf (Nymphicus hollandicus), ook bekend als cocotilla of carolina, is een soort psittacine uit de kaketoe-familie. Opgemerkt moet worden dat het de enige levende soort van zijn geslacht is (Nymphicus).
Kaketoes zijn wijd verspreid over het Australische vasteland, voornamelijk landinwaarts. Ze geven de voorkeur aan open gebieden met beschikbaar water of niet te dichte beboste gebieden. Bovendien migreren nimfen van het noorden naar het zuiden van het Australische continent, op zoek naar stabiele weerpatronen gedurende het hele jaar.
Deze vogels hebben een levensverwachting van 15 jaar. Hun geschatte grootte is 25-30 centimeter inclusief de staart en ze wegen ongeveer 90 gram. Op basis van deze cijfers kan worden gesteld dat het de kleinste soort kaketoe is die er bestaat.
Het favoriete voedsel van de nimfen zijn zaden, die ze van de grond oppakken en gemakkelijk pellen met hun gebogen snavel.Ze consumeren ze ook op de takken samen met ander plantaardig materiaal, omdat ze op de grond kwetsbaar zijn voor mogelijke aanvallen. De boomtoppen bieden, naast voedsel, bescherming tegen roofdieren vanuit de lucht.
Karakter van de nimfen
Nimfen zijn sterk kuddedieren, die groepen vormen van meer dan 100 individuen, zelfs 1000. Omdat ze prooidieren zijn, zijn ze achterdochtig en gevoelig, met een sterke neiging om te vluchten in plaats van te confronteren.
Het zijn ook erg luidruchtige dieren. Geschreeuw en geschreeuw maken deel uit van hun dagelijkse interactie, dus het heeft geen zin om ze hardop uit te schelden als ze bij mensen leven. Ze zullen het waarschijnlijk grappig vinden en nog meer schreeuwen.
Tot slot moet worden opgemerkt dat nimfen van nature nieuwsgierig en zeer intelligent zijn. Ze inspecteren graag alles binnen hun bereik en zijn altijd op zoek naar nieuwe prikkels. In gevangenschap kunnen ze zelfs psychische problemen krijgen als ze geen omgevingsverrijking hebben.
Communicatie van de nimfen
De taal van deze papegaaien heeft 2 hoofdcomponenten: verbaal en non-verbaal. De eerste bestaat uit verschillende vocalisaties:
- Poll-oproepen: Items bellen elkaar en beantwoorden elkaar om er zeker van te zijn dat alles in orde is.
- Schreeuwen: ze drukken meestal woede uit en gaan gepaard met dreigende gebaren.
- Hoge piepgeluiden: kunnen tekenen zijn van stress, angst of pijn. Ze dienen als waarschuwing voor de rest van de kudde voor mogelijke gevaren.
- Paarliederen en getjilp: vocalisaties die uniek zijn voor het pre-paringsritueel.
- Chattering: dit zijn zachte vocalisaties die deze vogels uitzenden wanneer ze zich op hun gemak voelen bij een partner. Ze gaan lang mee en duiden meestal op rust.
- Sissen: vergelijkbaar met het sissen van een kat, meestal voorafgegaan door een kusje. Het is een waarschuwingsbord.
De intensiteit en toon van deze geluiden variëren afhankelijk van de emotionele lading die de nimf aan de boodschap wil geven. Om ze goed te interpreteren, moeten ze worden geïntegreerd met de verschillende bewegingen en houdingen van de vogel. We laten u enkele zeer nuttige richtlijnen op dit gebied zien:
- Crest: is een duidelijke indicator van het niveau van emotionele activering van de nimf. Hoe hoger hij staat, hoe meer opwinding de vogel zal tonen, maar het is belangrijk om de reden te onderscheiden - het kan angst, vreugde, interesse of prikkelbaarheid zijn.
- Veren: afhankelijk van de rest van de tekens kunnen gegolfde veren een teken zijn van ontspanning, ziekte of dreigende aanval. Als ze ze aan het lichaam plakken, voelen ze meestal angst.
- Vleugels: ze uitstrekken in de vorm van een hart maakt deel uit van de verkering van mannetjes. Ze volledig openen kan een teken zijn van agressiviteit of territorialiteit.
- Lichaamshouding: de variatie in dit gedeelte varieert van je hoofd naar binnen steken - meestal om te slapen - tot verzorgen en springen van vreugde. Als ze ondersteboven aan de tak hangen, drukken ze territorialiteit uit.
- Hoofd: de partner benaderen met de kop naar beneden geeft meestal aan dat het exemplaar aandacht en verzorging nodig heeft. Het opheffen daarentegen kan een dreiging betekenen -om groter te lijken-of verbazing en angst uitdrukken.
- Pupillen: Verwijde pupillen wijzen op irritatie en mogelijke toevallen.
Nimfgedrag
De 3 grote pijlers van het gedrag van nimfen zijn gezelligheid, intelligentie en communicatie. Ze zijn het grootste deel van de dag op zoek naar voedsel, maar omdat ze in zulke grote groepen zijn, is het noodzakelijk om effectief te coördineren. Om deze reden wordt de hiërarchie vaak gebruikt wanneer middelen schaars zijn.
Nymphaal gedrag in de voortplantingssfeer
Kaketoes zijn monogaam en vormen stabiele relaties met dezelfde partner, ook buiten het broedseizoen. Dit stelt hen in staat om de enorme energie-uitgaven te besparen die nodig zijn om elk jaar een broedpartner te vinden.Voordat de paring begint, vertonen beide geslachten specifiek ritueel gedrag, zoals het volgende:
- Vrouwtjes laten gedempte piepgeluiden horen terwijl ze hun staartveren omhoog houden. Zo laten ze zien dat ze klaar zijn om te paren.
- Mannen vertonen meer verschillende gedragingen: hun vocalisaties zijn veel intenser, met complexere, liedachtige fluittonen. Ze begeleiden deze geluiden met een dans waarbij ze met hun vleugels rechtop en weg van het lichaam lopen en snel met hun snavels een oppervlak raken. Ook inspecteren ze de holte waarin ze het nest gaan bouwen.
De verzorging van de jongen en het broedproces worden gelijkelijk door beide geslachten uitgevoerd. Zodra de kuikens uitkomen, brengen ze om beurten eten en verlaten ze het nest nooit alleen. In feite heeft het succes van het paar dat jong opvoedt tot volwassenheid rechtstreeks invloed op de stabiliteit van hun relatie.
Nymphaal gedrag in de aanwezigheid van pathologieën
Elk gedrag van de nimfen dat niet gewoon is en abrupt verschijnt, wordt als abnormaal beschouwd. Dit is meestal een symptoom van lichamelijke of geestelijke ziekte, vaak nauw gerelateerd aan stress en angst, vooral in gevangenschap. De meest voorkomende tekenen van psychologische stress zijn deze:
- Stereotypen: repetitieve bewegingen zonder duidelijke functie.
- Picaje: de vogel plukt zijn eigen veren - of die van een soortgenoot - en laat kale plekken op het lichaam achter. Het verschilt van het normale vallen van veren doordat in dit geval degenen in het hoofdgebied niet vallen - het bereikt ze niet -
- Constant schreeuwen: dit zijn geen regelmatige oproepen om aandacht, maar eerder luide vocalisaties die niet stoppen. Het kan ook een teken zijn van fysieke pijn of ziekte.
- Plotselinge of intensere agressie of angst dan normaal.
Deze vogels in gevangenschap houden is mogelijk met de juiste zorg, aangezien ze ook niet met uitsterven worden bedreigd. De incidentie van psychische problemen die verband houden met vrijheidsbeneming is echter hoog, hoewel er misschien de beste bedoelingen zijn. Daarom moet je, voordat je overweegt een nimf te adopteren, serieus bestuderen of je leven vol en gelukkig zal zijn.