De kop van een kleine kangoeroe die uit de buidel van zijn moeder steekt, is een bekend beeld, maar wat zit er achter deze foto? Wat zijn de voordelen van het dragen van de baby in een tas? Hoeveel soorten buideldieren zijn er?
Hier heb je antwoorden op deze en meer vragen en kun je verschillende soorten buideldieren leren kennen. Hoewel het fylogenetisch ouder is, heeft deze vorm van voortplanting voordelen waardoor vele soorten door de eeuwen heen hebben kunnen overleven.
Buideldierkenmerken
Buideldieren zijn niet-placentaire levendbarende zoogdieren. Dit betekent dat de placenta, die zak die de foetus beschermt, voedt en beschermt tegen het immuunsysteem van de moeder, tijdens de zwangerschap niet bestaat bij deze dieren.In plaats daarvan hebben ze een marsupium, een huidzakje in de baarmoeder van de moeder.
Vrouwelijke buideldieren hebben 3 vagina's. De 2 laterale zijn bestemd voor bevruchting en de middelste is waar de jongen geboren worden.
Dit betekent dat de jongen erg vroeg geboren worden en naar de spenen klimmen via een pad van speeksel dat de moeder voor de geboorte aanmaakt. Ze zullen een groot deel van hun ontwikkeling doorbrengen met aanleggen aan de spenen van hun moeder, aangezien ze zich in een foetale staat bevinden.
Het leven van de kalveren loopt vanaf de geboorte gevaar door deze vroeggeboorte, maar op deze manier vermijdt de moeder te moeten overleven met een vergevorderde zwangerschap en een problematische bevalling. In feite duurt de zwangerschap zelden langer dan een maand.
Taxonomie van buideldieren
Er zijn ongeveer 270 soorten buideldieren, 70 in Amerika en ongeveer 200 in Australië. Fylogenetische studies suggereren dat buideldieren hun weg vonden van Zuid-Amerika naar Australië via Antarctica toen Pangaea nog bestond.
De klasse zoogdieren omvat de buideldieren, waartoe de dieren in kwestie behoren. Binnen deze infraclass zijn de volgende commando's te vinden:
- Order Didelphimorphia: deze order groepeert de meeste Amerikaanse buideldieren, zoals de opossum of opossum. Velen van hen worden beschouwd als levende fossielen.
- Order Paucituberculata: ook Amerikaans, het heeft alleen levende leden in de familie Caenolestidae, aangezien de rest van de soort allang is uitgestorven.
- Order Microbiotheria: het enige lid van deze order is de monito de monte (Dromiciops gliroides), die leeft in de Amerikaanse Neotropics ondanks dat hij nauwer verwant is aan Australische buideldieren.
- Order Dasyuromorphia: Deze order is endemisch voor het Australische continent. De meeste leden zijn aards en vleesetend, zoals de Tasmaanse duivel (Sarcophilus harrisii).
- Order Peramelemorphia: gekenmerkt door hun dunne poten en langwerpige snuit, deze orde bestaat uit bandicoots (Peramelidae) en bilbies (Macrotis).
- Order Notoryctemorphia: Leden van deze orde vertonen een griezelige gelijkenis met moedervlekken, ook al zijn het fylogenetisch verre soorten.
- Order Diprotodontia: buideldieren met twee snijtanden in hun kaken behoren tot deze groep. Hier vind je de kangoeroe, de koala of de zweefvliegtuig, heel bekend in de algemene cultuur.
Soorten Amerikaanse buideldieren
Fylogenetisch ouder, de Amerikaanse buideldieren zijn minder bekend op een informatief niveau - hoewel daarom niet minder interessant. Als je ze beter wilt leren kennen, staan hieronder een paar voorbeelden.
Waterbuidelrat (Chironectes mínimus)
Het is het enige bekende buideldier in het water.Zijn leefgebied is te vinden in de meren en stromen van Mexico en de populaties zijn verspreid naar het noordoosten van Argentinië. Het voedt zich met rivierkreeftachtigen, amfibieën en vissen. Hij kan tot 75 centimeter lang zijn van kop tot staart.
Vierogige buidelrat (Philander buidelrat)
Woont in Zuid-Mexico, hoewel hij ook in Zuid-Amerika voorkomt. Alleseters in voeding, het is een boom- en terrestrische soort met nachtelijke gewoonten. De opossum-familie staat ook wel bekend als "opossums" in de breedste zin van het woord.
Colombiaanse Chuchita (Gracilinanus perijae)
Deze soort, ook wel bekend als de Colombiaanse muisbuidelrat, is endemisch in het land waar het zijn naam aan ontleent. Het is een klein diertje dat leeft in tropische en subtropische laaglandbossen.
Noord-Amerikaanse Opossum (Didelphis virginiana)
Misschien wel de bekendste vertegenwoordiger in de media, aangezien de opportunistische eetgewoonten van deze buidelrat het mogelijk maakten om zich naar Noord-Amerika te verspreiden. Het is gebruikelijk om exemplaren de steden en in de patio's van huizen binnen te zien komen.
Colombiaanse Tonijn (Caenolestes fuliginosus)
Endemisch in het zuiden van Valdivia (Antioquia), dit kleine buideldier is nachtelijk en omnivoor. Het is met uitsterven bedreigd als gevolg van landbouw die zijn leefgebied vernietigt.
Schapenwezel (Didelphis albiventris)
De schapenwezel of bramenwezel is typerend voor Argentinië, Bolivia, Brazilië, Uruguay en Paraguay. Ondanks de bijnaam "wezel" , is het geen marterachtigen, maar een buideldier. Het heeft een zeer korte levenscyclus, aangezien het amper 4 jaar oud wordt. Het is een allesetende soort die zich voedt met insecten, knaagdieren, amfibieën, reptielen en fruit.
Soorten Australische buideldieren
Dit continent is waar het grootste aantal van deze dieren voorkomt: van de 378 geregistreerde landzoogdieren zijn er 200 buideldieren.Australische buideldieren worden gekenmerkt door de grote adaptieve variabiliteit van hun soort, zoals je kunt zien aan de hand van de volgende voorbeelden.
Reuzenkangoeroe (Macropus giganteus)
De reuzenkangoeroe of oostelijke grijze kangoeroe kan meer dan 60 kilo wegen en 2 meter hoog worden. Door zijn krachtige achterpoten kan hij in zeer snelle marsen 55 kilometer / uur halen. Hij leeft in Zuid- en Oost-Australië en Tasmanië.
Wombat (Vombatus ursinus)
Het is de enige soort in zijn geslacht en wordt gekenmerkt door zijn herbivoor dieet en opportunistisch gedrag. Hoewel het tegenwoordig verboden is, zorgde zijn schattige uiterlijk ervoor dat dit buideldier in het verleden als huisdier werd uitgebuit. Zijn metabolisme is buitengewoon traag en hij beweegt zich meestal kalm, hoewel hij bij gevaar heel snel kan bewegen.
Moeraswallaby (Wallabia bicolor)
Dit geslacht verschilt van dat van kangoeroes, hoewel hun uiterlijk erg op elkaar lijkt. Het vrouwtje van deze soort heeft een bijzonderheid: ze heeft 2 baarmoeders, waardoor ze een nieuwe draagtijd kan beginnen terwijl ze nog een baby in haar baarmoeder draagt, dat wil zeggen dat ze de ene zwangerschap aan de andere kan koppelen.
Rode kangoeroe (Macropus rufus)
Beschouwd als de grootste van de huidige buideldieren, bereikt het gewicht 90 kilogram en de hoogte 1,50 meter. Hun dieet bestaat uit gras en bladeren van bomen en struiken. Het is een gezellige soort die in het regenseizoen wordt georganiseerd in groepen van 2 tot 10 exemplaren, maar in droogte kunnen ze 1500 individuen bereiken.
Deze buideldieren kunnen 10 meter springen.
Kende jij al deze soorten buideldieren? Vooral in Australië, waar zoveel endemische soorten voorkomen, wordt hun instandhouding essentieel voor de biodiversiteit van hun leefgebieden. Zoals altijd is de eerste stap om ze te beschermen ze een beetje beter te leren kennen.
