Mieren zijn veelvoorkomende insecten over de hele wereld. Ze worden gedefinieerd als hardwerkend, sterk, gedurfd en worden meestal in groepen gezien. Ze hebben een buitengewone organisatie die hen in staat stelt te overleven, aangezien hun succes gebaseerd is op de taakverdeling. Het is zeer waarschijnlijk dat je er ooit een bent tegengekomen, maar weet je hoe mieren worden geboren?
Er zijn meer dan 10.000 soorten mieren of mieren (familie Formicidae), die op hun beurt zijn opgenomen in de orde Hymenoptera (evenals bijen en wespen). Ze doorlopen allemaal verschillende stadia vanaf hun geboorte totdat ze volwassen worden. Lees verder om erachter te komen hoe mieren worden geboren, hun voortplanting en hun levenscyclus.
Hoe gaat het met de mieren?
Mieren zijn kleine insecten (meestal niet groter dan 2 centimeter) met lichamen verdeeld in 3 delen: een grote kop met een paar schuine antennes en sterke kaken, een thorax met 3 paar poten en een achterlijf dat kan bestaan van een defensieve stinger bij sommige soorten. Er zijn organismen met vliezige vleugels aanwezig in de thorax.
Hun kleur is donker en meestal zijn ze zwart of bruin, maar er zijn ook mieren met rode, groenachtige of gele tinten. Hun verspreiding is wijdverspreid en ze zijn bijna overal ter wereld te vinden, met uitzondering van Antarctica.
Deze insecten nemen verschillende omgevingen in beslag en bestaan naast elkaar als een georganiseerde samenleving. Ze weten te overleven dankzij hun teamwork.
Sociale organisatie
Een van de belangrijke aspecten als het erom gaat te begrijpen hoe mieren geboren worden, is hun organisatie, aangezien het helemaal niet eenvoudig is. Er zijn verschillende soorten mieren of kasten binnen dezelfde samenleving, elk met een vastgestelde functie. Deze zijn als volgt:
- Queens: er kunnen er één of meer per kolonie zijn en zij zijn de grootste en grootste. Zij zijn verantwoordelijk voor het leggen van de eieren. Het zijn gevleugelde mieren in hun vroege stadia, maar ze worden verwijderd wanneer ze de mierenhoop vinden. Ze kunnen 10 jaar of langer leven.
- Werksters: het zijn vrouwtjes zonder vleugels en ze zijn het talrijkst en het kleinst. Ze vervullen verschillende rollen binnen de mierenhoop (o.a. verdediging, voeding en opbouw). Ze leven maar kort en elke kolonie heeft honderden of duizenden exemplaren.
- Mannetjes: ze hebben vleugels en zijn verantwoordelijk voor het paren met de koningin zodat het nieuwe nageslacht kan worden voortgebracht. Ze leven heel weinig, slechts een paar dagen.
Hoe planten mieren zich voort?
De voortplanting van mieren is nogal eigenaardig, aangezien de bevruchting van het ei (of het ontbreken daarvan) het geslacht van het insect zal bepalen. Wanneer de koningin en het mannetje paren, komen er bevruchte eieren tevoorschijn waaruit vrouwtjes voortkomen, terwijl de onbevruchte eieren mannetjes voortbrengen.
Op deze manier hebben vrouwtjes een volledige genetische belasting (omdat ze voortkomen uit de vereniging van moeder en vader, koningin en mannetje). Mannetjes van hun kant hebben de helft van de chromosomen (die alleen afkomstig zijn van de koningin-moeder).
Zoals al is gezegd, zijn mieren ovipaar en hun voortplanting vindt plaats in de lucht, wat bekend staat als huwelijksvlucht. De mannetjes leiden de vrouwtjes naar hen toe door chemische mechanismen of vice versa (door middel van feromonen). Na de paring zoeken de koninginnen een geschikte plek om hun eieren te leggen, meestal ondergronds.
Hoe worden mieren geboren?
Deze insecten doorlopen verschillende stadia of fasen om hun levenscyclus te voltooien (ei, larve, pop en volwassen of imago). Nadat de mieren hun eieren hebben gelegd (en wanneer de draagtijd is voltooid) komen de nieuwe leden van de kolonie uit, maar ze komen aan in de vorm van larven.
Pas uitgekomen mieren hebben een wormachtig uiterlijk, meestal licht van kleur en klein van formaat.In zijn lichaam kun je een hoofd en verschillende lichaamsdelen onderscheiden. Pas uitgekomen mieren zijn zacht, maar worden later hard tijdens de groei en metamorfose.
Als voorbeeld hebben we de soort Solenopsis picea of roofmier. Studies hebben aangetoond dat de pas uitgekomen larven zacht zijn, met een hoofdcapsule of kop van tussen de 0,1 en 0,3 millimeter, terwijl ze een totale lengte van 0,1 tot 1,44 centimeter (bijna anderhalve centimeter) registreren. Hoewel de omvang van de larve klein lijkt, is die verhouding voldoende voor de ontwikkeling van de mier.
Na de larvale fase volgt de popfase, waarin sommige exemplaren zich in cocons wikkelen om hun metamorfose te ondergaan en zich te ontwikkelen tot de typische volwassene. De totale duur van de levenscyclus is variabel bij de verschillende soorten. Bij de roofmier varieert deze bijvoorbeeld van 23 tot 50 dagen, maar er zijn langere perioden waargenomen.
Sommige soorten verpoppen niet, dus de metamorfose van larve naar volwassen dier kan met het blote oog worden waargenomen.
Geboorte van de arbeiders
Zoals we hebben gezien, komen de werksters overeen met onvruchtbare vrouwtjes en worden ze geproduceerd na de geslachtelijke voortplanting van een mannetje en een koningin. De laatste heeft in zijn lichaam een soort zak (spermatheca) waarin hij het sperma van deze paring opslaat en zijn hele leven gebruikt om de eieren te bevruchten, behalve die van de mannetjes.
Na de huwelijksvlucht zoekt de koningin naar een optimale plek. Als dat lukt, verliest hij zijn vleugels en is hij verantwoordelijk voor zijn hoofdtaak: het leggen van eieren. Ze zal proberen voor ze te zorgen en ze te beschermen terwijl ze zich ontwikkelen tot de stichtende fase van de kolonie.
De eerste werkmieren komen uit deze eieren, aanvankelijk in de vorm van larven (met hetzelfde beschreven aspect).Ze gaan dan door het popstadium en worden uiteindelijk volwassen, klaar om voor de koningin en de andere eieren te zorgen, de larven te voeden en de kolonie te verdedigen. De eerste werksters in het nest staan bekend als verpleegsters.
Hoe worden mierenkoninginnen geboren?
Net als werksters komen koninginnen uit bevruchte eieren van de koningin en het mannetje. Ze komen tevoorschijn als larven met dezelfde kenmerken, maar ze zijn groter en krijgen een ander dieet, geschikter voor hun groei als toekomstige basis van een kolonie. Dit gebeurt van tijd tot tijd, wanneer de omstandigheden gunstig zijn en het nest goed ingeburgerd is.
Over het algemeen ontwikkelen niet-bevruchte koninginnen (prinsessen) vleugels waarmee ze zich kunnen verspreiden en andere plaatsen kunnen koloniseren om hun mierenhopen te vestigen, waarmee ze de cyclus vervullen die we hebben genoemd. Grotere koninginnen bieden meer mogelijkheden om onafhankelijke kolonies te vormen dan kleinere.
Koninginnen hebben vetreserves waarmee ze kunnen overleven terwijl arbeiders zich ontwikkelen.
Bij sommige soorten kunnen vleugelloze koninginnen worden geproduceerd, die hun kolonies ontwikkelen zonder verdere verspreiding van territorium in de buurt van het moedernest. Er zijn zelfs parasietkoninginnen die de leiding hebben over binnenvallende kolonies. Ze slagen erin de bewoner te doden of te verdrijven, maar kunnen ook werksters en andere koninginnen huisvesten om namens hen te werken.
Hoe worden mannelijke mieren geboren?
Om mannetjes voort te brengen is de aanwezigheid van sperma niet nodig, aangezien deze uit onbevruchte eieren komen. Net als de rest van de mierenrassen komt de larve uit het ei, verpopt zich en wordt uiteindelijk een gevleugelde volwassene die klaar is om zich voort te planten. Hun leven is over het algemeen kort en het mannetje sterft na de paring.
Uitleggen hoe mieren worden geboren is complex. Hoewel ze een fascinerende organisatie hebben die hen grote successen in de wereld bezorgt, zijn het kwetsbare insecten en afhankelijk van verzorging als ze net uit het ei komen. Bovendien zijn de larven op het eerste gezicht onherkenbaar en zien ze er heel anders uit dan de volwassen exemplaren. Ongelofelijk toch?