Paddenstoelenvergiftiging bij honden kan zowel in een landelijke omgeving als in de thuisomgeving zelf voorkomen. Daarom is het essentieel dat eigenaren ervoor zorgen dat hun huisdieren goed worden gevoerd.
Hoewel niet alle paddenstoelen een of ander gevaarlijk gif.webp bevatten, zijn veel ervan moeilijk van elkaar te onderscheiden. Ook produceren ze niet altijd vruchtlichamen zoals paddenstoelen en paddenstoelen, maar sommige zijn microscopisch klein en kunnen in voedsel aanwezig zijn. Blijf deze ruimte lezen en ontdek wat u moet doen als honden last hebben van paddestoelvergiftiging.
Paddenstoelenvergiftiging: mycotoxicose
De term mycotoxicose verwijst naar de reeks ziekten die worden veroorzaakt door mycotoxinen. Deze gif.webpstoffen zijn aanwezig in de schimmel zelf of in een ander oppervlak, stof of voedsel dat door deze organismen is besmet.
Er is een grote verscheidenheid aan verschillende mycotoxinen, elk met een ander effect op dieren. Sommige produceren eenvoudige hallucinaties, zoals pcilocybine, maar andere kunnen dodelijk zijn, zoals amanitines. Degenen die echter de meeste problemen veroorzaken voor de menselijke gezondheid en huisdieren zijn aflatoxinen, fumonisinen, patuline en zearalenon.
Niet alle paddenstoelen zijn zichtbaar
Als we het over paddenstoelen hebben, is het normaal om meteen aan paddenstoelen te denken, aangezien ze eetbaar zijn en het meest voorkomen in de handel. Het zijn echter niet de enige soorten paddenstoelen die er bestaan, sommige zijn zo klein dat ze met het blote oog onopgemerkt blijven.
Paddestoelen groeien niet alleen in de natuur, maar komen ook voor als verontreinigingen in voedsel. Brood en fruit zijn twee van de producten met de grootste neiging om te bederven, maar ook voer en vooral nat hondenvoer zijn gevoelig voor bederf.
Dit type microscopische schimmel wordt waargenomen als een soort witte, zwarte of veelkleurige laag die het oppervlak of de binnenkant van het voedsel bedekt. Hun aanwezigheid maakt verschillende mycotoxinen vrij in voedsel, dus hun consumptie wordt niet aanbevolen als ze aanwezig zijn. Anders zouden ze mycotoxicose kunnen veroorzaken met gevaarlijke gevolgen.
Hoe kun je een hond vergiftigen?
Vergiftiging van honden door consumptie van paddenstoelen kan op twee manieren plaatsvinden: door directe consumptie van het vruchtlichaam (champignon) of door voedselbesmetting (microscopische schimmels).
Met betrekking tot de directe inname van paddenstoelen bij honden is uiterste voorzichtigheid geboden.Er is een grote diversiteit aan deze organismen en ze produceren niet allemaal mycotoxinen. Hoewel sommige exemplaren in het veld onschadelijk zijn of lichte gastro-intestinale stoornissen veroorzaken, kunnen andere echter dodelijk zijn.
Aan de andere kant, wanneer voedsel besmet raakt en schimmel begint te groeien, zal de ernst van de vergiftiging afhangen van de hoeveelheid schimmel in het voedsel. In feite is het normaal dat het voer van huisdieren een minimale hoeveelheid van deze micro-organismen bevat, maar het is zo verwaarloosbaar dat ze geen effect hebben op hun gezondheid.
Wil voedsel paddestoelvergiftiging bij honden veroorzaken, dan moet het de voortplanting en groei van deze organismen stimuleren. Dit betekent dat zolang er een goed beheer (hygiëne) en conservering van het voer is, het huisdier geen last zou moeten hebben van dit probleem.
Symptomen van paddestoelvergiftiging bij honden
De symptomen en ernst van mycotoxicose zijn afhankelijk van de soort en de hoeveelheid ingenomen gif.webpstoffen. Er zijn echter een aantal algemene indicatoren die kunnen leiden tot verdenking van mogelijke vergiftiging:
- Spiertrillingen, coördinatiestoornissen en toevallen.
- Hijgen en verhoogde hart- en ademhalingsfrequentie.
- Zwakte, uitdroging, verlies van eetlust en braken.
- Koorts.
In een specifieker kader kunnen toxische schimmels worden ingedeeld in vijf categorieën op basis van de veroorzaakte klinische symptomen. Ze worden hieronder weergegeven in oplopende volgorde van ernst:
1. Schimmels die gastro-intestinale stoornissen veroorzaken
Ze behoren tot de geslachten Agaricus, Boletus, Entoloma, Lactarius, Sclerodermie en Tricholoma. Braken, buikpijn en diarree verschijnen meestal binnen twee uur na inname en verdwijnen spontaan binnen twee dagen.
2. Hallucinogene paddestoelen
De geslachten Psilocybe, Panaeolus, Conocybe en Gymnopilus springen eruit. Ze beïnvloeden het centrale zenuwstelsel door serotoninereceptoren te stimuleren. Hoewel de symptomen meestal minder dan 48 uur aanhouden, kunnen epileptische aanvallen of zelfs de dood optreden.
3. Schimmels die muscarinereacties veroorzaken.
De geslachten Inocybe en Clitocybe vallen op. Tranen, speekselvloed, braken en diarree zijn de meest voorkomende symptomen; deze kunnen enkele dagen duren.
4. Psychotrope paddenstoelen.
De Amanita muscaria en de Amanita pantherina springen eruit. Ze veranderen de coördinatie, de ademhaling en kunnen epileptische aanvallen of zelfs de dood veroorzaken. Deze reacties verschijnen tussen 30 en 90 minuten na inname.
5. Schimmels die levernecrose veroorzaken.
Omvat Amanita phalloides en de geslachten Galerina en Lepiota. De eerste symptomen zijn gastro-intestinaal om te eindigen in leverfalen met een kritieke prognose. Hoewel het tussen de 6 en 24 uur duurt voordat deze verschijnen, is het raadzaam om onmiddellijk naar de dierenarts te gaan.
Behandeling en preventie
Paddenstoelenvergiftiging bij honden moet altijd door een specialist worden behandeld.Ondanks het feit dat de eerste symptomen slechts gastro-intestinaal zijn, kunnen ze binnen een paar uur ingewikkeld worden. Bovendien, zelfs als de ingenomen paddenstoel niet erg giftig is, kan hij grote schade aanrichten als hij in grote hoeveelheden wordt ingenomen.
Het opwekken van braken, het wassen van de maag of het toedienen van actieve kool zijn enkele van de meest voorkomende handelingen. Deze zijn bedoeld om gif.webpstoffen te inactiveren en te verdrijven, maar moeten worden uitgevoerd door de professional en niet door de docenten.
In het geval van leverfalen, epileptische aanvallen of veranderingen in hart- of ademhalingsfrequentie, zal de eerste actie zijn om normale vitale functies te herstellen.
Wat de huishoudelijke behandeling betreft, kan de dierenarts medicijnen voorschrijven die gepaard gaan met een dieet en matige rust. De 48 uur na een paddestoelvergiftiging bij honden zijn doorslaggevend, het dier zal dus continu verzorgd moeten worden.
Preventie
Het voorkomen van deze vergiftigingen is niet altijd haalbaar. Toch moet uiterste voorzichtigheid worden betracht bij uitstapjes op het platteland en zelfs in de parken en tuinen zelf wanneer de herfstvochtigheid begint te worden waargenomen. Zelfs als je denkt dat het nodig is, kun je een muilkorf gebruiken om te voorkomen dat hij iets van de natuur eet.
Als je gaat wandelen, let dan goed op je huisdier en laat het nooit onbeheerd achter. Vergeet niet dat paddenstoelen niet het enige gevaar zijn dat in de natuur bestaat. Raadpleeg bij vreemde symptomen of gedrag onmiddellijk een dierenarts. Houd er rekening mee dat de reactietijd het verschil kan maken tussen het leven of de dood van je partner.