Schildpadden of chelonen (Testudines) zijn een orde van reptielen die worden gekenmerkt door een schild dat de vitale organen van hun lichaam beschermt. Ondanks hun morfologie die is voorbereid op verdediging, kunnen schildpadden aan meerdere ziekten lijden, van infecties tot verstopping van eieren in het geboortekanaal (dystocie).
Vandaag zijn er ongeveer 360 soorten schildpadden in de wereld geregistreerd, maar ze zijn niet allemaal geschikt voor het leven in een huiselijke omgeving. De meest voorkomende in huizen en reservaten zijn roodwangschildpadden (Trachemys scripta elegans), gopher-schuivers (genus Testudo) en alligator-schuivers (Chelydra serpentina).Ze bereiken allemaal opmerkelijke afmetingen.
Wat zijn de meest voorkomende ziekten bij schildpadden?
In veel gevallen is het moeilijk om een ziekte bij een schildpad op te sporen, omdat de schaal het zicht van de voogd sterk beperkt bij het beoordelen van de organen van het dier. In ieder geval zijn er enkele klinische symptomen op het niveau van de schaal zelf en de kop die het bestaan van een pathologie kunnen verhelderen. Vervolgens laten we u de meest voorkomende ziekten bij schildpadden zien.
1. Hypovitaminose A
Het komt veel voor bij allesetende waterschildpadden, zoals de roodwangschildpad (Trachemys scripta elegans). Over het algemeen gebeurt het bij die chelonen die diëten krijgen die uitsluitend op vleesproducten zijn gebaseerd of die, als dat niet lukt, bereid voedsel van lage kwaliteit eten.
Een gebrek aan vitamine A resulteert in een loopneus, rode en gezwollen ogen, huidinfecties en wijdverspreid gewichtsverlies.Deze vitamine is essentieel voor het functioneren van weefsels en huid, dus de meeste symptomen zijn in eerste instantie epidermaal. De luchtwegen van het dier zijn ook aangetast.
De sleutel tot het vermijden van deze aandoening is om de schildpad een dieet te geven dat rijk en gevarieerd is aan groenten. In ieder geval, als de aandoening ernstig is, is het noodzakelijk om naar de dierenarts te gaan om het dier intraveneuze injecties met vitamine A toe te dienen.Anders is de kans op overlijden in ernstige gevallen zeer hoog.
Landschildpadden hebben geen last van dit probleem, omdat ze regelmatig groenten en fruit eten die rijk zijn aan vitamine A.
2. Abcessen
Abcessen bij reptielen zijn heel anders dan die bij mensen. In tegenstelling tot zoogdieren is de pus bij deze dieren hard en moeilijk af te voeren, dus veterinaire aandacht is altijd vereist na het verschijnen van een abces bij schildpadden.Hij zal verantwoordelijk zijn voor het desinfecteren van de ruimte en het voorschrijven van de nodige medicijnen.
Deze aandoening houdt meestal verband met een tekort aan vitamine A, omdat het wordt veroorzaakt door een secundaire bacteriële infectie als gevolg van een kwetsbare huid. Het organisme probeert de bacteriën te isoleren en vormt daarom een klont waar ze plaatselijk door het immuunsysteem worden geëlimineerd.
Abcessen lijken op tumoren, maar hebben er niets mee te maken. Een tumor is een groep cellen, terwijl een abces pus is.
3. Infecties in de schaal
Hypocalciëmie is een ernstig probleem bij veel reptielen. Dit leidt tot een pathologie die bekend staat als Metabolic Bone Disease (EOM), waarbij het bot- en spiersysteem van het dier op de lange termijn wordt aangetast door een gebrek aan calcium. Bij schildpadden is deze klinische gebeurtenis gemakkelijk waarneembaar, aangezien de schaal er zacht uitziet.
Een zwak en misvormd schild zal voortdurend geïnfecteerd raken aan het oppervlak, omdat micro-organismen misbruik maken van trauma, breuken en beten om het reptiel binnen te dringen en zich daaronder te vermenigvuldigen. Deze ziekten bij schildpadden kunnen zeer ernstig zijn en moeten zo snel mogelijk worden behandeld met antibiotica en vitaminesupplementen.
4. Uitdroging en ondervoeding
Deze gebeurtenissen komen veel vaker voor bij schildpadden dan bij waterschildpadden. Teruggetrokken ogen duiden op uitdroging, terwijl de uitscheiding van vloeibare of pasteuze ontlasting erop wijst dat het dier lijdt aan ondervoeding of darminfecties.
Houd er rekening mee dat landschildpadden praktisch elke dag eten. Bovendien moet elke faciliteit voor een gopher-schildpad een schone drinkbak hebben die dagelijks wordt gecontroleerd en vervangen. Deze dieren zijn langlevend en winterhard, maar hebben een gevarieerde en continue voedselbron nodig.
5. Darmparasieten
Infecties van het maagdarmkanaal bij schildpadden komen vrij vaak voor, vooral door nematodenparasieten. De duidelijkste klinische symptomen van deze ziekten zijn gewichtsverlies, diarree en algemene malaise. Ga vóór een van deze symptomen naar de dierenarts: infecties kunnen effectief worden behandeld met antiparasitaire middelen.
Dit zijn enkele van de meest voorkomende ziekten bij schildpadden, maar niet de enige. Het aanbieden van een gevarieerde en vitaminerijke voeding zal de meeste van de opgesomde pathologieën voorkomen, maar deze kunnen ook om andere redenen optreden. Ga bij vermoeden of twijfel met het dier naar de dierenarts voordat het te laat is.