De paradijstangare (Tangara Chilensis) is een zangvogel uit de Thraupidae-familie. Vanwege zijn opvallende en gevarieerde kleuren wordt hij ook wel de Zevenkleuren Tanager genoemd. Binnen deze familie worden vier ondersoorten erkend: T. c. chilensis, T. c. paradijsa, T. c. caelicolor en T. c. chlorocorys.
Het is interessant om te weten dat de geslachtsnaam Tangara danser betekent in de Tupi inheemse taal. Aanvankelijk werd de term gebruikt voor manaquins of pípridos-vogels, maar later werd het gebruikt om andere heldere vinkachtige vogels te noemen, zoals degene die we je hier laten zien.
Bovendien is de Thraupidae-vogelfamilie beperkt tot de Nieuwe Wereld en voornamelijk tot de tropen. Veel van de soorten in deze familie leven in dezelfde gebieden, maar hebben specialisaties in hun dieet die de concurrentie om leefgebied verminderen.
Deze trofische specialisaties vermijden overlappende ecologische niches. Binnen hun fysiologische beperkingen specialiseren soorten zich in een specifieke hulpbron om hun eigen bestaan en dat van hun habitatpartners niet te belemmeren.
Hoe ziet de paradijselijke tanager eruit?
De soort heeft een kenmerkend veelkleurig patroon en is niet seksueel dimorf en kan daarom niet visueel gesekst worden. De vogel heeft een limoengroene kop op een zwart lichaam, de keel is donkerblauw en vervaagt naar helder hemelsblauw naar de borst toe.
Heeft ook een zwarte oogring. Het midden van de buik is zwart en de stuit is helderrood (bij chilensis) of rood en geel (bij chlorocorys). Vogels in hun eerste jaar zijn vaak een saaiere versie van de volwassenen. Wat betreft de maat, deze soort heeft ongeveer 14 centimeter en een gewicht van 19 gram.
Geografische spreiding en leefgebied van de paradijselijke tanager
De vogel leeft in vochtige oerwouden op het vasteland en in bossen in de uiterwaarden. Het wordt over het algemeen gevonden aan de randen van tropische bossen. De soort komt voor van de Guyana's en het zuiden van Venezuela tot het noorden van Bolivia en het Braziliaanse Amazonegebied.
De vogel komt dus vrij algemeen voor in het Amazonewoud onder de 500 meter boven de zeespiegel. Af en toe is de soort ook waargenomen boven 1.000 tot 1.600 meter hoogte, langs de hellingen van de Andes.
Eetgewoonten
Zoals veel tanagers en zangvogels in het algemeen, voedt hij zich met fruit en insecten. Er is waargenomen dat hij bomen en struiken in fruit bezoekt, met name sommige soorten van de familie Melastomatáceas.
Een recente studie heeft de voorliefde van de paradijstanager voor de vrucht van de tropische perzikpalm (Bactris gasipaes) bepaald.
Vanwege hun plantenetende dieet worden deze vogels en vele anderen beschouwd als uitstekende zaadverspreiders: zaden worden niet verteerd in het spijsverteringskanaal van het dier en worden samen met de stengels uitgestoten, waardoor planten hun kolonisatiebereik kunnen uitbreiden.
Paradise Tanager Gedrag
Over het algemeen vormt deze soort luidruchtige groepen van vier tot tien individuen. Bovendien bouwt hij zijn komvormige nest met mos, spinnenwebben en schimmeldeeltjes. Het bouwen van nesten wordt voornamelijk gedaan door het vrouwtje, en ze legt tussen de twee en vier groenachtig witte eieren, zwaar gevlekt met bruine en zwarte kleuren.
Bovendien leven de meeste gezinsleden in paren. Koppels kunnen worden gemengd, vooral van verschillende soorten tanagers. Over het algemeen zijn deze groepen actief, luidruchtig en opvallend.
De staat van instandhouding van de paradijselijke tanager
Hoewel de populatie van deze soort lijkt af te nemen, is de achteruitgang niet snel genoeg gegaan om de soort kwetsbaar te verklaren. Het is opmerkelijk dat, aangezien het geografische verspreidingsgebied van de vogel zo groot is, het vaststellen van de afname van de populatie complex is.
Toch zorgen andere factoren, zoals afnemende omvang en habitatkwaliteit, ervoor dat de soort als minst zorgwekkend wordt beoordeeld. Momenteel wordt geschat dat de soort elke drie generaties (15 jaar) 12,5-14,2% van zijn leefgebied verliest.