Door het evolutieproces is de natuur erin geslaagd zich aan te passen aan bijna elke omgeving die op aarde bestaat. Om deze reden overleven sommige dieren in extreme habitats zoals de woestijn, hoge bergen en zelfs de diepten van de zee die de mens niet kan bereiken.
Het v alt ons vooral op hoe deze dieren in het hooggebergte kunnen overleven in zulke ongunstige omstandigheden. Echter, zoals het populaire gezegde luidt: "de natuur is wijs" en heeft hen de middelen gegeven om zich aan dergelijke omstandigheden aan te passen. In dit artikel zullen we u informatie geven over enkele soorten die de hoogste gebieden van de planeet bewonen.
Wat is de hoge berg?
Om te beginnen is het vermeldenswaard enkele kenmerken van het hooggebergte: het is hooggelegen gebied met koude temperaturen en neerslag in de vorm van sneeuw. Daarnaast is de begroeiing zeer schaars en dat verhindert dat bepaalde dieren zich daar vestigen.
Hoewel de term 'hoge berg' per land kan verschillen, wordt geschat dat het vanaf 2.500 meter al op deze manier kan worden beschouwd. Wat niemand kan betwisten, is dat op 3.000 meter boven zeeniveau de weersomstandigheden strenger zijn en de zonnestraling hoger.
In die zin is het gebrek aan zuurstof een van de belangrijkste redenen waarom zoogdieren en vogels gewoonlijk niet in deze gebieden leven. Het is zeker niet de meest gunstige omgeving.
Welke hoge bergdieren bestaan er?
De fauna in dit ecosysteem wordt in grotere mate gekenmerkt door ongewervelde dieren en weinig gewervelde dieren, voornamelijk reptielen en vogels. De meest bekende exemplaren van dieren in het hooggebergte zijn:
1. Geit (Capra spp.)
Het kan leven in alle omgevingen met een bepaalde helling of hoogte, omdat ze een organisme hebben dat is aangepast aan zowel kou als rotsen. Ze maken van de gelegenheid gebruik om tijdens de eerste uren van de ochtend te eten omdat ze, naast de kruiden, genieten van de dauw die de bladeren nat maakt. Ze kunnen zonder problemen klimmen en komen veel voor in Zwitserland, China, Iran en Argentinië.
2. Vale Gier (Gyps fulvus)
Deze gier is een van de weinige die in Europa leeft. Het kan overleven op grote hoogte en grillige bergachtige gebieden met diepe valleien. Hoewel alle vogels kunnen vliegen, kunnen slechts enkele, zoals de vale gier, de lage druk van hoge bergen weerstaan.
Ze worden bij zonsopgang gezien op de randen van kliffen en ravijnen, wachtend op de hitte om hen te helpen bij hun vlucht, omdat ze profiteren van de opstijgende bries om te bewegen. In sommige gevallen migreren ze naar warmere gebieden als de winter komt.
3. Graskikker (Rana temporaria)
Het is een van de meest voorkomende dieren in het hooggebergte ter wereld, aangezien het leeft in Europa en een groot deel van Azië. Het geeft er de voorkeur aan om zijn volwassen leven op de grond door te brengen en zoekt vochtige plekken om in het voorjaar te broeden. Het heeft een robuust lichaam van maximaal negen centimeter, met verschillende kleuren en vlekken, en de vrouwtjes zijn groter dan de mannetjes.
4. Steenarend (Aquila chrysaetos)
Dit is een van de meest verspreide vogels ter wereld, zoals te zien is in Noord-Amerika, Azië, Afrika en Europa. Op dit laatste continent komt hij veel voor in de Alpen en in de bergachtige gebieden van het Iberisch schiereiland.
Het past zich heel goed aan alle omgevingen aan en voedt zich indien nodig met aas. Hij jaagt echter het liefst vanuit de lucht dankzij zijn sterke klauwen, haaksnavel, uitstekend zicht en grote snelheid.
5. Sneeuwwoelmuis (Chionomys nivalis)
Dit knaagdier, dat 70 gram kan wegen en 140 millimeter lang is, heeft een grijsachtige vacht met bruine tinten en een witte buik. Hij leeft in de bergachtige gebieden van Europa en Azië, inclusief de grote massieven van de Alpen, de Balkan en de Karpaten.
Het heeft zich aangepast aan rotsachtige ecosystemen tot 4.700 meter boven zeeniveau. Hoewel hij herbivoor is, kan hij ook insecten eten en slaat hij vaak voedsel op voor de winter.
6. Gewone salamander (Salamandra salamandra)
Het is een amfibie met aardse en nachtelijke gewoonten – hij komt alleen overdag tevoorschijn als er veel vochtigheid is – die alleen het water in gaat om zijn eieren te leggen, en hij is te zien in Europese berggebieden. Hij kan tot 30 centimeter lang worden en wordt gekenmerkt door zijn opvallende kleuren, zwart en geel.
7. Sarrio (Rupicapra pyrenaica)
Ook bekend als de Pyreneese gems, het is een klein rund dat voorkomt in de bergketens van Zuidwest-Europa, waaronder de Pyreneeën, het Cantabrische gebergte en de Apennijnen. Zowel mannetjes als vrouwtjes hebben haakhoorns en een lichtgekleurd lichaam met vlekken op het gezicht en een korte staart.
Uiteindelijk planten ze zich voort tussen oktober en november, de draagtijd duurt 20 weken en het vrouwtje baart slechts één pup per keer.
8. Hooglandtoboba (Cerrophidion godmani)
Er zijn maar weinig reptielen die in hoge bergomgevingen leven, aangezien de omstandigheden niet de meest gunstige zijn voor dit type dier. Een uitzondering op deze regel is de hooglandtodoba, die op een hoogte van bijna 4.000 meter boven zeeniveau kan leven. Het is een giftige soort die gevaarlijke wonden veroorzaakt, hoewel er weinig gevallen zijn van zijn beet.
9. Lammergier (Gypaetus barbatus aureus)
De lammergier is een vogel die leeft in de bergachtige gebieden van Centraal-Azië, Noord-Afrika en Zuid-Europa. Het heeft een spanwijdte tussen de 2,5 en 3 meter lang, met een maximaal gewicht van 7 kilogram. Aan de andere kant is het verenkleed van nature wit op de buik en donker op de rug. Wanneer ze echter met modder worden ingesmeerd, zijn de witte veren bedekt met een meer roodachtige tint.
Deze soort voedt zich met dode dieren (aas), maar in tegenstelling tot andere aaseters geeft de lammergier de voorkeur aan skeletresten (botten). Bovendien dankt het zijn naam aan de vreemde gewoonte om zijn voedsel te pakken en te vliegen om het van verschillende hoogtes los te laten. Hiermee probeert hij de botten te breken, zodat hij ze gemakkelijk kan inslikken.
10. Andescoati (Nasuella olivacea)
De Andes coati is een kleine bewoner van het Andesgebergte, dat wordt gekenmerkt door zijn olijfkleurige vacht. Het heeft een lengte tussen de 30 en 40 centimeter, met een gele staart met grijze ringen.Net als andere coati-exemplaren vertoont deze een lange, flexibele snuit vol scherpe tanden waarmee hij zijn voedsel kan verpletteren.
11. Sapsucker Kolibrie (Boissonneaua flavescens)
De sapsucker-kolibrie is een endemische soort van de bergbossen in het noorden van Zuid-Amerika. Hij leeft op hoogtes tussen 850 en 2.800 meter boven zeeniveau, dus zijn leefgebied is meestal vrij vochtig en vol met vegetatie. Hij vertoont een prachtig groen verenkleed met heldere flitsen bij zijn keel en op zijn kruin. Net als andere kolibries voedt hij zich met plantennectar.
12. Witstaarthert (Odocoileus virginianus)
Dit populaire hert komt voor in een groot deel van Amerika, van Canada tot Zuid-Amerika. Hij leeft voornamelijk in bergbossen, hoewel hij ook voorkomt in andere gematigde ecosystemen met graslanden en kreupelhout. Hij heeft een prachtige vacht die wit is op zijn buik en bruin op zijn rug met wat witte vlekken.Bovendien was het karakter van “Bambi” gebaseerd op deze soort.
13. Blauwe toekan (Andigena nigrirostris)
De hemelsblauwe toekan komt voor in de vochtige bossen van het Andesgebergte. Het is ongeveer 50 centimeter lang, met een slanke snavel van bijna 11 centimeter lang. Ondanks het feit dat zijn verenkleed onaantrekkelijk is vanwege de donkere kleuren op zijn rug, heeft hij een eigenaardige lichtblauwe tint op zijn buik die zijn uiterlijk behoorlijk benadrukt.
14. Slechtvalk (Falco peregrinus)
Slechtvalken vallen op door hun grote formaat, bijna 50 centimeter lang en meer dan een meter spanwijdte. Ze zijn een van de meest gevreesde roofvogels in het dierenrijk, omdat hun scherpe klauwen en krachtige snavel elke prooi die ze vangen in één keer kan doden. Ze zijn bijna overal ter wereld te vinden, dus bergachtige gebieden maken ook deel uit van hun natuurlijke habitat.
15. Berggorilla (Gorilla bringei beringei)
Onder de minder bekende bergdieren zijn de berggorilla's, een bedreigde diersoort. Momenteel zijn er nog maar drie populaties verspreid over Oeganda, Rwanda en de Democratische Republiek Congo. Zijn leefgebied wordt gekenmerkt door regenwouden in de hoge bergen met hoogtes van 2.000 tot 4.000 meter boven zeeniveau.
Zoals je kunt zien, ondanks het feit dat hoge bergen een moeilijk en gevaarlijk ecosysteem zijn, zijn verschillende dieren erin geslaagd zich aan te passen aan hun eisen. Dit is natuurlijk het product van een complex proces genaamd evolutie, dat miljoenen jaren nodig heeft om ongelooflijke soorten zoals deze te produceren.
