De roze sprinkhaan is een zeldzaam insect dat maar een paar keer is waargenomen. Daniel Tate, slechts 11 jaar oud, was degene die de eer had deze merkwaardige sprinkhaan in Devon, Engeland, te vinden. Daniel woonde met zijn familie een natuurevenement in Seaton bij toen hij het insect zag.
Sommige levende wezens trekken de aandacht vanwege hun atypische kleuring, aangezien deze sprinkhaan zich natuurlijk op een voor de hand liggende manier onderscheidt van elk roofdier. Is deze roze kleur een evolutionaire strategie? Wat is de reden voor deze opvallende toon? Ontdek het in de volgende regels.
De roze sprinkhaan: een ongelooflijke vondst
Volgens Daniëls eigen woorden zag de jongen een roze flits en dacht eerst dat het een bloem was. Later zag hij het bewegen, dus probeerde hij het te vangen. Toen hij sprong, realiseerde Daniel zich dat het een sprinkhaan was.
Natuurlijk was de jongen erg opgewonden toen de entomologische experts in het gebied hem na inspectie vertelden dat niemand anders een van deze sprinkhanen op die plek had gevonden.
Tate ving de sprinkhaan en bracht hem naar lokale biodiversiteitsexperts, die verifieerden dat het een volwassen vrouwelijke sprinkhaan was. Dit insect dankt zijn kleur aan een ongebruikelijke genetische mutatie. Uiteraard is het dier na onderzoek teruggebracht naar het natuurgebied.
De Devon Pink Grasshopper is eigenlijk een langhoornige sprinkhaan, die behoort tot een vrij grote familie genaamd Tettigoniidae. Hoewel de meeste groene exemplaren zijn, is de merkwaardige kleur van dit roze insect het product van een mutatie van de normale kenmerken van de soort.
Een meer dan atypische kleuring
Volwassen mannelijke sprinkhanen zijn bijna altijd groen. Vrouwtjes kunnen zich echter vertonen in een regenboog van tinten, meestal kleuren die neigen naar bruin of zelfs paars. Vrouwtjes veranderen meestal van kleur naarmate de tijd verstrijkt.
Fraser Rush, officier van de natuurreservaten van de East Devon District Council, had de leiding over het bekendmaken van de resultaten. Rush zei dat hij in al zijn jaren dat hij in het district woonde nog nooit zo'n exemplaar had gezien.
Voor haar, hoewel het in veel gevallen mogelijk is om een paars vrouwtje te spotten, is er een belangrijke stap tussen paars en roze. Hoewel de roze tint in sprinkhanen niet helemaal ongehoord is, is het de intensiteit van het roze die experts zo verraste.
Meestal, als de sprinkhaan volwassen wordt, hebben de felle kleuren van de jeugd de neiging om te vervagen tot doffe tinten in het bereik van bruin en groen.Een sprinkhaan die als volwassene echter nog felroze is, zal waarschijnlijk het "roze gen" doorgeven aan zijn nakomelingen.
Een andere reden waarom felroze sprinkhanen de volwassenheid vaak niet halen, is hoe kwetsbaar ze zijn. In de natuur is een zeer opvallende kleur en een contrast met de omgeving een zekere manier om door roofdieren te worden opgemerkt. Een roze sprinkhaan in het groene gebladerte wordt een makkelijke prooi.
Dus, wat is de verklaring voor de kleur?
De reden achter de roze kleur van sprinkhanen is erythrisme, een ongebruikelijke en slecht begrepen genetische mutatie. Sprinkhaan erythrisme lijkt te worden veroorzaakt door een dominant gen, wat betekent dat het voor ouders gemakkelijk is om hun kleur over te dragen op nakomelingen. Het hoge sterftecijfer onder de individuen maakt het echter onwaarschijnlijk dat ze zullen overleven om zich voort te planten.
Er is weinig bekend over roze sprinkhanen, behalve dat deze mutatie resulteert in een van deze dingen, of zelfs een combinatie van de twee:
- Een vermindering of zelfs afwezigheid van normaal pigment, met name zwart pigment.
- De overmatige productie van andere pigmenten, in dit geval rood.
Vermindering van zwart pigment - gecombineerd met superrode pigmentatie - resulteert in exemplaren van deze magnifieke roze kleur. Erythrisme bij sprinkhanen werd voor het eerst beschreven in 1887 bij een soort langhoornige sprinkhanen (Tettigoniidae).
Meer kleuren dan roze
De mutatie die erythrisme veroorzaakt, resulteert niet alleen in een overmatige productie van de kleur rood, maar kan ook andere verkleuringen tussen geel en bruin veroorzaken. Dit hangt sterk af van het type mutatie dat het gen ontvangt, hoewel van alle roze kleuringen het meest populair en opzichtig zijn.
Verzamelaars en ontdekkingsreizigers hebben gemeld dat ze slechts sporadisch roze sprinkhanen hebben gezien. Deze mutatie bij insecten is uiterst zeldzaam en het zien van een roze sprinkhaan is ongetwijfeld een once-in-a-lifetime fenomeen.