Paarden zijn ongetwijfeld een van de mooiste en nobelste wezens die deze planeet bewonen. Ze zijn miljoenen jaren geëvolueerd en hebben de mens sinds onheuglijke tijden vergezeld. Hoewel het met zekerheid bekend is hoe ze vandaag zijn en hoe ze verspreid zijn, kan het een beetje ingewikkeld zijn om te beantwoorden waar de paarden vandaan komen of wat hun geschiedenis is.
De wetenschappelijke naam van dit dier is Equus ferus caballus. Het behoort tot de familie van de paardachtigen, dus het is een naaste verwant van ezels en zebra's. Als je wilt weten waar de paarden vandaan komen en wat hun voorouders zijn, vertellen we je hier alle details.
De eerste voorouders van paarden verschenen in het Eoceen
Alles lijkt erop te wijzen dat de eerste voorouder van het paard een klein herbivoor zoogdier was genaamd Hyracotherium. Dit organisme leefde ongeveer 55 miljoen jaar geleden in het Eoceen in Noord-Amerika en Europa.
De Hyracotherium stond tussen de 20 en 40 centimeter schofthoogte en woog gemiddeld zo'n vijf en een halve kilo. De rug was gewelfd en had vier vingers aan de voorpoten en drie aan de achterhand, eindigend in sterke nagels.
Ook werden hun tanden aangepast om jonge bladeren van struiken te eten. En hun ogen bevonden zich meer in het midden van het hoofd, waardoor ze geen goed zijzicht hadden.
Tussen dit hondachtige dier in uiterlijk en grootte, tot aan de huidige Equus ferus caballus, was er een proces van progressieve natuurlijke selectie. Dit betekent dat de exemplaren na verloop van tijd hun kenmerken veranderden voor efficiëntere exemplaren, waardoor ze grotere maten gingen aannemen.
Hoewel het proces eenvoudig klinkt, duurde het ongeveer 55 miljoen jaar om zijn gewicht te vergroten, zijn tanden te verwisselen en zijn vingers te verminderen. Dit komt omdat de biologische mechanismen achter evolutie gedurende meerdere jaren mutaties moeten verzamelen om nieuwe kenmerken te kunnen genereren.
Paarden zijn nobele en mooie dieren die millennia geleden door de mens werden gedomesticeerd. Hier vertellen we je over zijn oorsprong, van Hyracotherium, vergelijkbaar met een hond en dat zo'n 55 miljoen jaar geleden ontstond, tot de huidige Equus ferus caballus.
Een evolutie van miljoenen jaren
De evolutionaire geschiedenis van het paard bevat verschillende oude soorten die geleidelijk verschenen, maar elke keer leken ze meer op hun huidige versie.Zo ontstond 34 miljoen jaar geleden, in het Oligoceen, de Mesohippus. Dit dier was groter dan de Hyracotherium en de centrale teen van zijn voorpoten was veel meer ontwikkeld dan de twee laterale.
Al in het Mioceen, zo'n 17 miljoen jaar geleden, vonden we in Noord-Amerika de Merychippus. Deze soort bleef in omvang toenemen en had tanden die leken op die van moderne paarden. Bovendien waren zijn zijvingers nog meer geatrofieerd en eindigde de middelvinger in een hoef.
Tegen het einde van dezelfde periode (12 miljoen jaar) verscheen Pliohippus, met tanden en ledematen die sterk leken op die van moderne paardachtigen. Alles wijst erop dat het de eerste monodactylus was en wordt beschouwd als de voorouder van het paard. In feite was de aanwezigheid van een enkele hoefvinger erg belangrijk, omdat hij hierdoor op hoge snelheid kon rennen zonder zijn ledematen te verwonden.
Tot slot duurde het tot het Pleistoceen, zo'n twee miljoen jaar geleden, voordat het paard begon te lijken op het paard dat we nu kennen.Op deze manier verschenen de eerste paarden in de geschiedenis ergens in Noord-Amerika, waar ze zich vestigden en zich vervolgens naar Azië verspreidden dankzij de populaire Beringia-brug (waar de Beringstraat zich momenteel bevindt).
Mannen en paarden, een relatie die ver teruggaat
Opgemerkt moet worden dat duizenden jaren lang op deze dieren werd gejaagd door de prehistorische mens voor voedsel. De taak was soms niet gemakkelijk, gezien de snelheid die deze zoogdieren konden bereiken. Daarom begonnen ze technieken te ontwikkelen om hen in een hinderlaag te lokken.
Naarmate de tijd verstreek, verlieten mensen het nomadische leven gedeeltelijk en werden ze herders of boeren. En in de bronstijd waarschuwden ze dat paarden, naast voedsel, een grote hulp konden worden bij het uitvoeren van verschillende taken en een goed vervoermiddel.
Met de domesticatie van paarden begon Homo sapiens de kracht en snelheid van deze wezens te gebruiken om hun manier van leven te veranderen.Dit feit lijkt ongeveer 5500 jaar geleden te liggen in het westelijke deel van de Euraziatische steppe. Zo bracht hij zijn verlangen naar verovering en overheersing over naar de meest afgelegen plekken op aarde.
Het paard, een diersoort die in Amerika is uitgestorven
Het v alt nog te zeggen dat in de ijstijd van het Pleistoceen het aantal paarden afnam. Na een tijdje verdwenen ze zo'n elfduizend jaar geleden volledig van het Amerikaanse continent.
Natuurlijk, dankzij de Beringiaanse brug, hebben sommige exemplaren het overleefd en begonnen ze zich vanuit Azië naar Europa en Afrika te verspreiden. Ze keerden echter pas terug naar Amerika toen de Spaanse conquistadores arriveerden.
Dit betekent dat Europa, Azië en Afrika de plaatsen zijn waar de meeste hedendaagse paardenrassen vandaan komen.Hoewel om precies te zijn, volgens een studie gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature, zijn bijna alle gedomesticeerde paarden afkomstig uit een specifieke populatie in het westen van het Euraziatische continent. Iets volkomen paradoxaals, aangezien een groot deel van zijn evolutionaire geschiedenis zich afspeelt in Amerika.
Euraziatische paarden werden gekenmerkt door een steviger skelet en dichtere spieren. Genoemde eigenschappen waren het meest gewild bij mensen, omdat ze beter presteerden voor transporttaken. Hierdoor werd de afstamming populair en gedomesticeerd in de meeste hedendaagse paardenrassen.
Dit beantwoordt de vraag waar paarden vandaan komen. Het post-domesticatieverhaal is al bekender en komt in dit artikel niet aan de orde. Maar we zullen u blijven informeren over dit prachtige dier dat, zoals vaak gebeurt, wordt bewonderd en uitgebuit door de menselijke soort.
