De haan van de rotsen is een prachtige vogel afkomstig uit Zuid-Amerika die wordt gekenmerkt door zijn kleurrijke en elegante verenkleed. Dankzij zijn uiterlijk wordt hij zelfs beschouwd als een van de meest iconische vogels in de regio en de nationale vogel van Peru, die ook de illegale vangst en handel in deze soort heeft aangemoedigd.
De wetenschappelijke naam van deze soort is Rupicola peruvianus. Het behoort tot de familie Cotingidae, die bekend staat om het samenbrengen van verschillende felgekleurde vogels die in tropische gebieden leven. Blijf deze ruimte lezen en ontdek alles wat je moet weten over de haan van de rotsen.
Habitat en verspreiding
De haan van de rotsen heeft een vrij beperkte verspreiding, aangezien hij alleen voorkomt in de rotsachtige gebieden in het noorden van het Andesgebergte. Dit betekent dat hij leeft in gebieden met een gemiddelde hoogte, variërend van 400 meter tot 2500 meter boven zeeniveau.
Deze vogel behoort tot het ecosysteem van het nevelwoud, met een hoge luchtvochtigheid en temperaturen tussen de 12 en 23 graden Celsius. Deze kenmerken maken het mogelijk om een enorme hoeveelheid oerwoudplanten te laten bestaan.
Fysieke kenmerken van de haan van de rotsen
De rotshaan is gemiddeld tussen de 30 en 35 centimeter lang. Zowel de poten als de snavel zijn klein, maar tegelijkertijd resistent en hard. Bovendien hebben ze een schijfvormige kuif die bijna hun hele snavel bedekt en verbergt, wat het meest opvallende kenmerk van de soort is.
Ze vertonen duidelijk seksueel dimorfisme, waardoor het gemakkelijk is om met het blote oog onderscheid te maken tussen de geslachten. Net als bij andere vogelsoorten is het mannetje degene met het helderste verenkleed, met een combinatie van oranje, rode, zilveren en zwarte tinten. Terwijl het vrouwtje daarentegen een uiterlijk vertoont met donkere en meer ondoorzichtige tinten, met een combinatie van bruine en zwarte tinten.
Ook varieert de kleur van de ledematen (poten en snavel) afhankelijk van het geslacht van het exemplaar. In het geval van mannen verschijnen ze in felle tinten: geel of oranje. De vrouwtjes dragen echter zwarte of bruine kleuren die minder opvallen en passen bij de tonen van hun verenkleed.
Cock-of-the-rock ondersoort
Het Andesgebergte dient als een biologische barrière die communicatie tussen bepaalde populaties van genoemde vogel verhindert. Dit heeft geleid tot een fenomeen van soortvorming dat het heeft verdeeld in verschillende ondersoorten, afhankelijk van de locatie.De Avibase World Database herkent momenteel 4 ondersoorten van de Cock-of-the-Rock:
- Rupicola peruvianus sanguinolentus: het wordt verdeeld tussen het westen van Colombia en het noordoosten van Ecuador.
- Rupicola peruvianus aequatorialis: zijn leefgebied strekt zich uit van westelijk Venezuela, via centraaloostelijk Colombia tot in het oosten van Ecuador en Peru.
- Rupicola peruvianus peruvianus: gevonden in centraal Peru en nabij zuidelijk Junín, Buenos Aires.
- Rupicola peruvianus saturatus: verspreid in het zuidoosten van Peru en in het westen van Bolivia.
Gedrag
Hoewel het een opzichtige en mooie vogel is, is de Rotshaan een gereserveerd persoon die er de voorkeur aan geeft om meestal verborgen te blijven. Het is een dagactieve soort, dus het voert de meeste van zijn activiteiten 's ochtends en' s middags uit.Het heeft echter de neiging om rotsachtige gebieden te kiezen met directe toegang tot hulpbronnen zoals water en voedsel om te voorkomen dat hij te ver gaat.
Hoewel ze tot de groep zangvogels (Passeriformes) behoren, gebruikt deze soort zijn vocalisaties zelden. Je zou zelfs kunnen zeggen dat hun lied bijna exclusief is voor de paartijd, omdat ze het zelden gebruiken als waarschuwing tegen hun vijanden.
Cock-of-the-Rock Feeding
Het dieet van de rotshaan is volledig gebaseerd op de consumptie van fruit (frugivoren), die vrij overvloedig aanwezig zijn in zijn leefgebied. Bovendien, omdat de omgeving altijd vochtig is, produceren de bomen het hele jaar door hun vruchten. Alsof dat nog niet genoeg is, bevat je afval tijdens het verteren van je voedsel de zaden van plantensoorten, die helpen je ecosysteem te verspreiden en te regenereren.
Opgemerkt moet worden dat het dieet van de rotshaan verandert naarmate ze groeien, want terwijl ze jong zijn, hebben ze een grote voorraad eiwitten nodig.Deze voedingsstoffen worden geleverd door de inname van verschillende insecten. Zodra ze echter hun ontwikkeling hebben voltooid en onafhankelijk zijn geworden, zullen ze hun dieet aanpassen en alleen fruit gaan consumeren.
Afspelen
De rotshaan is een polygame vogel die in elke voortplantingscyclus van partner wisselt. Het voortplantingsseizoen begint meestal in oktober met de paringsdans door de mannetjes. Tijdens dit seizoen komen alle mannetjes van de kudde samen om te zingen en hun verenkleed te tonen om de aandacht van de vrouwtjes te trekken.
Zodra het vrouwtje haar partner kiest, vindt copulatie plaats. Na dit moment zal het mannetje het vrouwtje echter in de steek laten en zal het aan haar zijn om het proces van het opvoeden van hun kinderen te leiden. Om te beginnen kiest hij een rotsachtige spleet of grot in de buurt van een waterbron als nest. Daarna zal het het interieur versieren met mos en korstmossen om het warm te houden.
Gedurende de maand november legt het vrouwtje haar eieren en begint hun incubatie. Dit proces duurt ongeveer veertig dagen, hoewel de kuikens na het uitkomen nog zeker drie maanden afhankelijk zijn van hun moeder.
Hoewel het waar is dat de man de opvoeding van zijn kinderen helemaal niet ondersteunt, is de realiteit dat hij ze beschermt door bij hen weg te zijn. De kleurrijke kleur van de vader zou de locatie van het nest kunnen signaleren aan roofdieren, dus hun jongen zullen eerder overleven als hun ouder niet voor hen zorgt. Integendeel, het ondoorzichtige verenkleed van het vrouwtje helpt haar om onopgemerkt te blijven en op te gaan in de rotsachtige omgeving.
Zoals je kunt zien, is de haan van de rots een eigenaardige en nogal merkwaardige soort. Naast zijn uitbundige kleuring heeft hij een complexe natuurlijke geschiedenis die zelfs opv alt tussen andere tropische vogels in de regio.Dit verklaart grotendeels waarom het wordt beschouwd als een van de mooiste vogels ter wereld.