Hoewel ze in het echte leven niet zo verafgood zijn, genieten Columbids een groot prestige als het gaat om het inspireren van artistieke creaties. Ze zijn niet alleen een onbetwist symbool van vrede, ze zijn ook gerelateerd aan liefde en liefdesverdriet. Vandaag stellen we in Mijn dieren een reis voor door enkele liedjes gewijd aan duiven.
Selectie van liedjes gewijd aan duiven
Grote dichters en auteurs van zeer populaire thema's, door singer-songwriters met meer of minder erkenning, hebben deze vogels opgemerkt bij het schrijven van enkele van hun meest herinnerde werken. Onze selectie bevat nummers die min of meer populair zijn, maar die ongetwijfeld de moeite waard zijn om even bij stil te staan en misschien nog eens naar te luisteren.Ga jij mee op deze muzikale vlucht?
–De duif had het mis
In 1969 verraste een jonge en getalenteerde Catalaanse singer-songwriter ons met enkele verzen die zeiden: “De duif had het mis, / zij had het mis. / Door naar het noorden te gaan ging hij naar het zuiden, / hij geloofde dat de tarwe het water was. / () Hij geloofde dat de zee de lucht was / dat de nacht de ochtend was. / Dat de sterren dauwen, dat de sneeuw warm wordt.”
Serrat is echter niet de auteur van dit prachtige nummer op zijn album La Paloma. De verzen komen overeen met niets meer en niets minder dan de grote Andalusische dichter Rafael Alberti. En de muziek is van de Argentijn Carlos Guastavino.
We stellen voor om een reis te maken door enkele van de liederen gewijd aan duiven, die gevleugelde wezens die, als het gaat om het inspireren van muzikanten en dichters, symbolen worden van vrede, dragers van liefde en liefdesverdriet.
–Palomawit
De Nederlandse muzikant George Baker nam in 1975 dit thema op dat een jaar later een groot succes werd in heel Europa. Het nummer is in het Engels geschreven, behalve wanneer de uitdrukking "een witte duif" in het Spaans in de hele tekst wordt herhaald.
“Ik ben maar een vogel in de lucht. / Over de bergen vlieg ik. / Niemand kan mijn vrijheid wegnemen”, luiden sommige coupletten, begeleid door een pakkende melodie. Als je het nog een keer wilt beluisteren of het voor het eerst wilt doen, hier is de link.
–Duif en laurier
Retumbo is een oude en weinig bekende volksmuziekstijl van Argentijnse en Andes-oorsprong. De componist César Isella gebruikte het om de verzen van de grote dichter Armando Tejada Gómez van muziek te voorzien.
Dit is hoe dit prachtige lied werd geboren, waarvan we enkele coupletten delen: “Een kleine duif / kwam gewond naar de valleien./ Rode borst / als een klein kooltje in de lucht. () Je moet vliegen, / je moet terugkeren / naar het warme nest / van de zonsondergang. / In het nest / Ik zie graag / in de middag / duif en laurier”.
-De kleine duif
“Op de toppen van de guayabo, / heel ver van de duiventil, / daar was de duif / huilend zonder rust. / Currucu currucu, / het duifje zong voor hem. / Currucu currucu, / om terug te keren naar zijn nest”. Dit zijn enkele coupletten van dit lied van de populaire Mexicaanse groep Los cadetes de Linares.
De band werd opgericht in de jaren zestig en wordt beschouwd als een van de meest geplagieerde in de geschiedenis van regionale Mexicaanse muziek. De leden veranderden van oorsprong en veel van de ex-leden namen de naam van de groep mee.
Er kan echter van worden uitgegaan dat, met de recente dood van Lupe Tijerina, de laatste van de authentieke cadetten is vertrokken. El palomito van zijn kant heeft bijna 23 miljoen views op YouTube. Een behoorlijk record.
-De duif
Een ander nummer dat aan duiven is gewijd, is dat van de Britse singer-songwriter Ewan MacColl, samen met zijn vrouw Peggy Seeger. In de jaren zestig werd het nummer opgenomen door Pete Seeger (Peggy's halfbroer) en ook door de Amerikaanse zangeres Judith Collins.
“De duif is een mooie vogel, hij zingt terwijl hij vliegt. / Ze brengt ons goed nieuws en liegt niet. / Ze drinkt het bronwater om haar stem te zuiveren / wanneer haar nest wordt gebouwd en de zomer nabij is.” Het lied, met een anti-oorlogstoon, was ongetwijfeld een teken des tijds.
