De Galapagos-eilanden zijn een speciale plek op de planeet, niet alleen vanwege hun geologische formatie, maar ook vanwege de dieren die erop leven. Door de kleine populatie en de ligging midden in de oceaan is de fauna van de Galapagos-eilanden uniek.
Wat zijn de Galapagos Eilanden
De Galapagos-eilanden zijn een groep eilanden in de Stille Oceaan, bijna 1000 kilometer van de kust van Ecuador. Bestuurlijk behoren ze tot dit land, dat zich ten doel heeft gesteld het leven van deze eilanden te beschermen en in stand te houden.
De Galapagos Eilanden is een archipel die bestaat uit 19 eilanden van verschillende grootte en meer dan 200 kleinere eilandjes en rotsen.Er wonen permanent mensen op de eilanden: volgens de laatste volkstellingen wonen er ongeveer 25.000 mensen, maar ze ontvangen elk jaar bijna 200.000 toeristen.
De fauna van de Galapagos Eilanden: de schildpadden
Als we het hebben over de fauna van de Galapagos-eilanden, zijn de eerste dingen die in ons opkomen schildpadden en reptielen. Inderdaad, de Galapagos-schildpad – afbeelding die dit artikel aanvoert – is de naam die wordt gegeven aan een soort reuzenlandschildpad die typisch is voor deze eilanden.
Deze soort bestaat uit 14 verschillende ondersoorten, waarvan er vier zijn uitgestorven. Het geval van Solitaire George, het laatste exemplaar van zijn soort, die tot aan zijn dood op bijna 100-jarige leeftijd op de eilanden leefde, is helaas beroemd.
Maar je kunt niet alleen landschildpadden vinden: op deze plek zijn er ook zeeschildpadden. De Galapagos-zeeschildpad is een ondersoort van de groene schildpad en leeft in de wateren van de Stille Oceaan, hoewel hij terugkeert naar de eilanden om eieren te leggen.
Andere unieke reptielen en leguanen
Een ander voorbeeld dat de fauna van de Galapagos-eilanden uniek is op de planeet, is het geval van de zeeleguanen. Het is de enige bestaande hagedis die zich voedt met de oceaan, aangezien zijn dieet bestaat uit algen. Alleen de grootste mannetjes kunnen echter zwemmen: vrouwtjes en kalveren spetteren rond, op zoek naar voedsel bij eb.
De grootste exemplaren zijn bijna een halve meter lang en kunnen 15 kilogram wegen. Door hun dieet eten ze te veel zout; om er vanaf te komen, verdrijven ze het in de vorm van zoutkristallen via een neusklier.
Als ze niet op zoek zijn naar voedsel, gedragen ze zich vergelijkbaar met andere hagedissen en leguanen: ze rusten in de zon om op te warmen. Hun huid is zwart, dus ze verzamelen sneller en gemakkelijker warmte dan andere hagedissen.
Vogels: ze zijn niet allemaal aquatisch
De meeste endemische soorten in de fauna van de Galapagos Eilanden zijn vogels. Er is een grote verscheidenheid aan soorten die op deze eilanden leven: er zijn pinguïns, vinken, aalscholvers, meeuwen, uilen, pelikanen
De Galapagos-pinguïn is de enige in zijn familie die niet ten noorden van de evenaar leeft. Het is een van de kleinste pinguïns die er bestaat, aangezien hij amper twee en een halve kilo weegt; Ze zijn zwart en hebben een witte buik.
Op deze bijzondere plek leven ook 13 verschillende soorten vinken. De bekendste soort is de vampiervink, die zijn naam dankt aan zijn vreemde dieet: hij voedt zich met het bloed van andere vogels. Alle leden van deze familie lijken fysiek op elkaar: hun grootste verschil zit in hun rekeningen, die variëren in grootte en vorm, afhankelijk van hun voedselbron.
De Mancone-aalscholver is de enige soort in zijn familie die niet meer kan vliegen. Net als andere aalscholvers duikt hij om te vissen naar voedsel en is hij een geweldige zwemmer, maar zijn vleugels zijn te klein om te vliegen, dus hij gebruikt ze om in het water te duiken.
Er is een soort velduil die endemisch is op de Galapagos-eilanden. Deze uil is, in tegenstelling tot veel andere vogels in de archipel, voor voedsel niet afhankelijk van de zee: hij jaagt voornamelijk op andere vogels, zelfs die groter zijn dan hij. Ook jaagt hij, in tegenstelling tot continentale uilen, overdag en niet 's nachts.
De kleinste reptielen: lavahagedissen
Talloze soorten reptielen vormen de fauna van de Galapagos-eilanden. Lavahagedissen behoren tot de kleinste hagedissen die ze bewonen: ze zijn tot 25 centimeter lang, maar de mannetjes zijn bijna drie keer zo groot als de vrouwtjes.
Ze voeden zich met insecten en hebben een gedrag en leefgebied dat erg lijkt op de rest van de hagedissen op de planeet: ze leven op vlaktes, maar ook in gebieden met vegetatie waar ze zich gemakkelijk kunnen verbergen, maar waar ze ook kunnen rusten tegelijkertijd in de zon om hun lichaamstemperatuur te verhogen.
De Galapagos-eilanden zijn er dankzij hun isolatie gedurende duizenden jaren in geslaagd een uniek dierenleven op de planeet te ontwikkelen. Dankzij de inspanningen voor het behoud en alle beschermingsmaatregelen die op de plaats zijn toegepast, hebben ze onlangs ook een reservaat en toevluchtsoord gevormd voor honderden diersoorten.
