De studie van de cognitie van dieren heeft vele jaren geduurd om erachter te komen hoe intelligent niet-menselijke levende wezens zijn. Deze intelligentie is goed aangetoond bij grote diersoorten, zoals dolfijnen en olifanten, maar hoe zit het met cognitie bij ongewervelde dieren?
Als je je ooit hebt afgevraagd of een spin of een mier intelligent zou kunnen zijn, vind je hier feiten die ervoor zorgen dat je buiten deze ruimte wilt onderzoeken. Om te begrijpen wat we je gaan laten zien, is het echter nodig om wat basis te leggen over de cognitie van dieren.
Wat is cognitie?
Als we het in abstracte zin over cognitie hebben, gaat het meestal alleen om het vermogen om de wereld mentaal weer te geven. Met andere woorden, het hebben van cognitieve capaciteit houdt in dat je in staat bent om ideeën te vormen over, in ieder geval, de elementen van de omgeving.
Het is echter aangetoond dat de meeste dieren niet alleen voorstellingen hebben, maar ermee opereren om te overleven. Om deze reden wordt cognitie beschouwd als de basis voor aanpassingsvermogen aan de omgeving.
Daarom, aangezien vrijwel alle dieren aanpassingsmechanismen aan de omgeving hebben, waarom zouden er dan minder ongewervelde dieren zijn? Hieronder laten we je enkele voorbeelden zien die duidelijk maken dat deze dieren mentaal erg complex kunnen zijn.
Voorbeelden van cognitie bij ongewervelde dieren
Er zijn veel soorten ongewervelde dieren, die allemaal heel verschillend van elkaar zijn, dus hier vind je 3 casussen van verschillende groepen, om zoveel mogelijk van de uitgestrektheid over cognitie bij ongewervelde dieren te dekken.
1. Mieren: het gebruik van gereedschap is niet voorbehouden aan grote dieren
Hoewel het adaptieve en ductiele vermogen van mieren om voedsel te verplaatsen al bekend was, verraste de variëteit van de zwarte mier (Solenopsis richteri Forel) wetenschappers van het Amerikaanse ministerie van landbouw.Deze ongewervelde dieren gebruiken een aantal werkelijk verbazingwekkende adaptieve strategieën.
Aanvankelijk presenteerden de onderzoekers een dun oppervlak suikerwater om op te scheppen, en dat deden ze. Dankzij hun hydrofobe exoskelet konden de mieren over het dunne oppervlak lopen zonder te verdrinken, waardoor ze gemakkelijk toegang hadden tot voedingsstoffen.
In de tweede fase van het experiment voegden professionals van de landbouwafdeling een verbinding toe aan het water waardoor de mieren zinken, zodat ze het suikerwater niet meer konden oppikken.
Zou jij kunnen raden wat de mieren deden? Ze begonnen zandkorrels in het water te stapelen totdat ze het konden bereiken en konden doorgaan met het verwijderen van de suiker. Maar dat niet alleen: de onderzoekers realiseerden zich dat de structuur van deze zandkorrels zo efficiënt was dat ze bijna al het suikerwater konden onttrekken.
Dit heeft het vermogen van deze insecten aangetoond om gereedschap adaptief te gebruiken in het licht van een ecologische gebeurtenis.
2. Spinnen: hoe te denken door een zijden draad
Spinnenwebben zijn niet alleen voor deze spinachtigen om te eten. Dit zijn enkele voorbeelden van de fascinerende gebeurtenissen die spinachtigen kunnen bereiken met de vorming van hun zijdestructuren:
- In het web levende spinnen hebben zeer slecht zicht, dus gebruiken ze hun web om de afstand, grootte en vorm van de prooi die op hen terechtkomt te bepalen. In het laboratorium was het zelfs mogelijk om de trilling van een insect in het web zelf na te bootsen, en de arme spinnen sprongen naar die lege plek, maar dat deden ze niet als de trilling willekeurig was.
- Spinachtigen bouwen hun web in bepaalde vormen, afhankelijk van welke prooi ze willen vangen.
- Sommige spinnen kiezen de locatie van hun web op basis van de prooi waarop ze willen jagen.
In feite is er een vergelijking van spinnen met muzikanten, aangezien de trillingen van hun webben muzikale cadensen hebben en ze bouwen op plaatsen waar ze ze kunnen optimaliseren, alsof ze op zoek waren naar een auditorium met een goede akoestiek.
3. Cephalopoden: Onderwater Wit
Het is meer dan bewezen dat octopussen, inktvissen en andere mariene koppotigen geen zenuwstelsel nodig hebben dat vergelijkbaar is met dat van hun gewervelde verwanten om extreem vindingrijk te zijn. Hier kunt u enkele van de belangrijkste bevindingen over hen lezen:
- Objecten manipuleren: af en toe zijn sommige octopussen erin geslaagd om potten te openen, op een manier die zelfs onderzoekers niet hebben kunnen imiteren.
- Niet alleen het nabootsen van kleuren: er zijn gegevens vastgelegd voor octopussen die niet alleen de kleur nabootsen van de rotsen waarin ze zichzelf camoufleren, maar ook de vorm van het oppervlak aannemen.
- Ze hebben een uitstekend geheugen: in gevangenschap tonen veel individuen voorkeuren voor bepaalde verzorgers en leren ze taken met verbazingwekkend gemak uit te voeren.
- Ze vervelen zich: elk intelligent dier lijdt mentaal als het geen stimulatie krijgt. Cephalopoden zijn niet minder, omdat ze stereotypen ontwikkelen als hun omgevingsverrijking onvoldoende is.
Conclusies over cognitie bij ongewervelde dieren
Zoals je kunt zien, leidt cognitie tot veel gedragingen die het concept dat we kennen als intelligentie waardig zijn. Als het gaat om collectieve geesten, zoals mieren of bijen, wordt het onderzoek zelfs nog interessanter, omdat individuele organismen een gemeenschappelijke representatie creëren en werken alsof ze één enkel wezen zijn.
Veel abstracte concepten over de geest en zijn cognitieve basis komen steeds dichterbij om ontdekt te worden. Gelukkig beseften wij mensen op tijd dat het niet alleen om complexe organismen gaat.
