Dieren kennen geen uiterlijk, leeftijd, ras of soort. Dat blijkt uit verhalen zoals die we je vandaag vertellen: een Duitse herder en het babyolifant die vrienden zijn geworden.
Waar komen twee van zulke verschillende soorten vandaan? Hoe hebben twee zo verschillende wezens elkaar leren kennen? We zullen het je vertellen!
Het verhaal van de Duitse herder en het olifantje
Deze kleine hond woonde in een asiel in Zuid-Afrika. Misschien was het het huisdier van een van de verzorgers, of gewoon het huisdier van een van de vrijwilligers die er werken.
Dit centrum is speciaal gewijd aan de redding en rehabilitatie van neushoorns die het slachtoffer zijn van de jacht, een wijdverspreide praktijk in Afrika. Toen ze echter hoorden over deze babyolifant, maakten ze een uitzondering.
Deze babyolifant kwam naar het asiel nadat hij door zijn familie was afgewezen. Olifanten zijn kuddedieren, ze gaan nergens alleen heen, dus geen familie hebben is verwoestend voor ze. Stel je voor hoe de kleine zich voelde!
Na vele pogingen om met zijn gezin te emigreren, werd hij afgewezen. Toen hij probeerde zich bij een andere roedel aan te sluiten, werd hij afgewezen. De reden? Het is niet bekend, maar blijkbaar is deze babyolifant aangekomen met een gigantische hernia aan de binnenkant, als gevolg van een infectie van de navelstreng.
Het zou kunnen dat dit de reden was voor de afwijzing. Het lijkt erop dat deze babyolifant niet welkom was in de wereld.
Er brandt een sprankje hoop voor het olifantje
Ze zeggen dat na de storm rust komt. En deze baby vond een beetje hoop bij aankomst in het neushoornreservaat Tula Tula.
Ondanks het feit dat de verzorgers dachten dat ze het niet zou overleven vanwege de omvang van haar hernia en omdat ze lactose-intolerantie had, werd Ellie, de babyolifant, weer gezond.
De verzorgers gaven niet op en creëerden zelfs een mengsel van componenten die alles zouden geven wat de baby nodig had, en dat een substituut voor melk zou kunnen zijn.
Ze gaven hem de nodige zorg en natuurlijk de warmte en genegenheid die hij nodig had. Het duurde niet lang of Ellie was in goede gezondheid.
Hoewel er een ander probleem was. Zoals we eerder hebben uitgelegd, is het voor een olifant verschrikkelijk om geen kudde te hebben. Hun aard is zo gecreëerd, ze moeten bij een gezin wonen. Nu was Ellie alleen, dus ondanks dat ze fysiek in orde was, zakte ze weg in een enorme depressie.
Vriendschap tussen Duitse herder en babyolifant begint
Op het meest geschikte moment verscheen deze hond en redde Ellie van een depressie. Hij bereikte de plek waar hij lag en als bij toverslag herwon de babyolifant zijn wil om te leven.
Een echte vriend heeft te allen tijde lief, en is een geboren broer voor als er angst is
-Bijbels spreekwoord-
Ongeacht soort, ras of uiterlijk groeide de vriendschap tussen de Duitse herder en de babyolifant met grote sprongen. Ellie had eindelijk een gezin! Klein, maar toch een gezin. Zijn kleine kudde.
De verzorgers weten niet zeker of Ellie gelukkig zal kunnen zijn en zal kunnen blijven leven dankzij deze mini-familie die de Duitse herder en het babyolifant hebben gecreëerd.
Hoewel ze voorlopig gelukkig zijn en de depressie voorbij is. Het zou niet het eerste geval zijn dat een olifant apart van een kudde leeft omdat ze de nodige liefde en zorg hebben gekregen. We hopen van harte dat hetzelfde gebeurt in het geval van Ellie.
Nog een verhaal dat laat zien dat vriendschap geen grenzen kent, dat met liefde alles mogelijk is, dat genegenheid barrières doorbreekt, en dat goed zijn voor iedereen dit een betere wereld zou maken, niet alleen voor dieren, maar ook voor ons .
Bron afbeelding: laopinion.com