De Slangenarend is een roofvogel met een van de meest merkwaardige diëten ter wereld. Het wordt voornamelijk in Spanje gevonden en is beroemd om zijn migraties, die door de Straat van Gibr altar gaan. Door de grootte van hun klauwen en hun snelheid vormen deze gevleugelde dieren de grootste bedreiging voor kruipende dieren.
Deze roofvogels behoren tot de orde Falconiformes, dus ze zijn naaste verwanten van haviken, gieren en torenvalken. Specifiek verwijzen we in de volgende regels naar de soort Circaetus gallicus, een prachtige adelaar overdag. Lees verder voor alles wat je over haar moet weten.
Habitat van de Slangenarend
Deze adelaar zoekt het liefst naar gebieden met weinig dekking, omdat deze omgevingsconformiteit de jacht enorm vergemakkelijkt. Om deze reden wordt het gedistribueerd door ecosystemen met struikgewas en bezet het een verspreiding die van het Iberisch schiereiland tot India gaat. Omdat hij in een groot deel van Europa voorkomt, wordt hij ook wel de Europese slang met korte tenen genoemd.
Deze vogel heeft bomen nodig om zijn nest te maken. Om deze reden bezet het ook enkele gebieden met voldoende dennen, eiken, eiken of kurkeiken. Dit zorgt ervoor dat plaatsen met bossen onderbroken door landbouwactiviteit een van hun favorieten zijn, omdat ze bomen en open gebieden hebben om te jagen. Het selecteert ook gebieden met een groot aantal slangen, aangezien het een van zijn favoriete prooidieren is.
Fysieke kenmerken
De Slangenarend kan tussen de 62 en 69 centimeter lang zijn, terwijl de afstand van vleugel tot vleugel 178 centimeter bedraagt.Deze vogel v alt op door zijn brede kop, met een kleine snavel en geeloranje ogen. Bovendien loopt het verenkleed taps toe aan de basis van de staart, waardoor het de typische waaiervorm krijgt. Laten we enkele van zijn eigenschappen in meer detail bekijken.
Verenkleed
De buik van zijn lichaam is gepigmenteerd met bleke kleuren en donkerbruine vlekken. Ondertussen zijn de veren op zijn rug bruin, die de vogel volledig kleden. Op de staart worden 3 of 4 donkere banden waargenomen die de randen van het verenkleed omringen. Hoewel dit patroon algemeen is, kan de kleur lichter of donkerder zijn, afhankelijk van het exemplaar.
Vingers
De tenen van deze vogel zijn kort, blauwgrijs van kleur en met krachtige zwarte klauwen. Dit wordt zelfs als zeldzaam beschouwd, omdat ze vrij klein zijn voor een vogel van hun grootte. Het is om deze reden dat de soort in het Engels de korte-tenenarend of kortevingerige adelaar wordt genoemd. Dankzij deze atypische eigenschap is hij in staat kleine en ongrijpbare prooien te vangen.
Ogen
Van zijn kant veranderen de ogen van deze roofvogel van kleur terwijl ze groeien, gaande van geel bij jongen tot oranje bij volwassenen. Bovendien is de positie die ze hebben anders dan die van andere roofvogels, omdat ze een efficiënter zicht hebben en hun prooi met een betere precisie kunnen focussen. Dit is begrijpelijk: hij moet bereid zijn om naar zeer kleine prooien te zoeken.
Gedrag van de korte tenenarend
Slangenarenden zijn territoriaal en maken vaak rondvluchten om hun jongen en nesten te beschermen. Om deze reden is dit organisme meestal solitair of leeft het alleen met zijn partner, met uitzondering van zijn migraties, waarin het groepeert met andere exemplaren of soorten.
Bovendien begint elk volwassen exemplaar in aanwezigheid van een andere Slangenarend een dreigende vlucht uit te voeren, waarbij de veren in de nek rechtop staan en de vleugels volledig zijn uitgestrekt.Afgezien hiervan lanceert het zijn waarschuwende vocalisatie en toont het zijn klauwen als een bedreiging.
Jachtroute
Tijdens de jacht kan deze adelaar een zweefvlucht maken, wat verwijst naar het vermogen om "statisch in de lucht" te blijven. Het bereikt dit door een evenwicht te bewaren tussen de kracht van de wind en het slaan van zijn vleugels. Hiermee kan hij de tijd nemen die nodig is om zijn prooi te lokaliseren en een efficiënte aanval uit te voeren.
Deze vogel is overdag actief en brengt het grootste deel van de dag door met jagen, waarbij hij de grootste prooi selecteert. Gebruik ook de koudste uren van de dag, aangezien de reptielen dan geen goede mobiliteit hebben - ze zijn ectotherm. Desondanks gaan ze, naarmate de omgevingstemperatuur stijgt, op zoek naar andere prooien, zoals knaagdieren.
Vanwege de samenstelling van zijn dieet kan deze vogel giftige dieren tegenkomen. Een van zijn beste troeven is zelfs zijn dichte verenkleed, dat hem helpt gevaarlijke beten te voorkomen.Met al deze gegevens in gedachten, is het niet verrassend dat hij een succespercentage van 60% heeft in zijn jachten, dat wil zeggen dat 3 van de 5 aanvallen succesvol zijn.
Migratiebewegingen
Hoewel de populatie in Spanje is gecentreerd, heeft de soort trekbewegingen die hem helpen de winter door te brengen in meer gematigde streken. Om hun bestemming te bereiken maken ze gebruik van passieve vluchten, waarbij ze plannen maken met behulp van de windstromen. Ze slagen erin om tot 230 kilometer per dag af te leggen tijdens de voorjaarstrek en 236 kilometer in de herfst.
Wintermigratie
Deze roofvogel maakt zijn tocht half september en begin oktober. Op dit moment kunnen de volwassen exemplaren alleen reizen, met paren of in kleine groepen. Meestal maken ze hun reis door de Middellandse Zee totdat ze de Straat van Gibr altar bereiken, waar sommigen naar Afrika verhuizen of naar het zuiden van Frankrijk gaan.
Voorjaarsmigratie
Het komt voor tussen maart en april, het tijdstip waarop de vogels terugkeren naar Spanje, de volwassen individuen komen het eerst aan. Hun route is dezelfde en de meeste passeren de Straat van Gibr altar, maar de kuikens kunnen de zomer doorbrengen in Noordwest-Afrika.
Het is in deze tijdwanneer Slangenarenden in gezelschap kunnen worden waargenomen. Het is een van de weinige momenten waarop de gezellige component van de soort wordt gewaardeerd.
Verenkleed ruien
Om volwassen te worden, ondergaan deze vogels een reeks vervellingen, die kleine kleurverschillen vertonen. Volgens een artikel gepubliceerd door het wetenschappelijke tijdschrift British Birds is leeftijd zelfs gecorreleerd aan hun verenkleed en hebben de jongen blekere tinten dan de volwassenen.
Net als bij andere vogels is de vervelling van deze adelaar gedeeltelijk, dus slechts een deel van de veren is veranderd. Bij jongeren begint dit proces tussen de maanden maart en april en eindigt het in september of oktober.Volwassenen van hun kant beginnen en eindigen een maand later. Hoewel het niet met zekerheid bekend is, wordt aangenomen dat de vogel na 3 of 4 keer deze verandering te hebben ondergaan geslachtsrijp is.
Shortteenarend aan het eten
Zijn dieet is gebaseerd op de consumptie van reptielen, hoewel hij ook in staat is om op knaagdieren, vogels en amfibieën te jagen. Het krijgt de naam "culebrera" omdat ten minste 55% van zijn dieet is gebaseerd op het eten van slangen. Als hij voor zijn jongen zorgt, kiest hij zelfs de grootste om ze naar hun nest te brengen, om voedsel voor hun kuikens te kopen.
Adelaar eet insecten
Hoewel het niet gebruikelijk is, kan deze roofvogel insecten eten tijdens zijn migraties, als reactie op de concurrentie die hij heeft met andere vogels. Zo hoef je geen energie te verspillen en kun je sporadisch andere niches bestrijken. Toch is dit gedrag alleen bij jongen aangetoond, omdat het voor hen moeilijker is om aan hun voedsel te komen.
Reproductie van de Slangenarend
Het paringsritueel van deze soort is helemaal niet opzichtig, aangezien het mannetje slechts enkele ogenblikken rond de vrouwtjes vliegt en soms voedsel als offer brengt. Aan het einde van de verkering vestigen beiden hun territorium, op zoek naar gebieden met een ruime beschikbaarheid van voedsel. Dit gebeurt allemaal ongeveer twee weken nadat ze in het gebied zijn aangekomen tijdens hun voorjaarstrek.
Als het vrouwtje verkering accepteert, beginnen beiden met het bouwen van een nest. Hiervoor zoekt het mannetje naar de materialen, terwijl het vrouwtje de structuur bouwt. Over het algemeen hebben de nesten een diameter tussen de 50 en 100 centimeter.
Eind april leggen de adelaars één enkel ei dat 42 tot 47 dagen later zal uitkomen. De moeder zal te allen tijde voor haar ei zorgen, terwijl de vader de leiding heeft over het verstrekken van voedsel.Als er iets met het ei gebeurt voordat het uitkomt, kunnen vrouwelijke adelaars het slechts één keer vervangen door een ander.
Wanneer het kuiken uitkomt, zijn de ouders tussen de 60 en 78 dagen bezig om het te beschermen. Zodra deze tijd voorbij is, kan het kuiken zelfstandig vliegen en zijn nest op tijd verlaten om aan de wintertrek te beginnen.
Behoudsstatus
Deze roofarend is geclassificeerd als een soort van de minste zorg, wat niet betekent dat hij geen risico loopt, alleen dat zijn populatie niet is afgenomen. Er is echter een enorm probleem vanwege zijn leefgebied, aangezien de versnippering en vernietiging van bossen ernstige gevolgen heeft gehad.
Om te beginnen is dit organisme nauw verwant aan de verspreiding van zijn prooi, dus als ze worden gereduceerd, kan dit gevolgen hebben voor hun populaties. Momenteel heeft de verandering in kweekgebieden geleid tot een afname van de dichtheid van bepaalde soorten reptielen.Ook verliezen sommige vogels hun broedgebied, waardoor ze minder ruimte hebben om in te nemen.
Zoals gebruikelijk bij sommige vogels, hebben ook slangenarenden problemen met illegale jacht en vangst. Deze situatie kan op lange termijn leiden tot problemen voor de soort en tot achteruitgang van de populaties.
Slangenarendziekten
De ziekten die deze vogels kunnen veroorzaken, zijn onder meer plagen door nematoden, trematoden, cestoden en acanthocephali, evenals sterkere infecties, zoals salmonellose. Bij sommige exemplaren zijn zelfs antilichamen tegen Toxoplasma gondii gevonden, wat erop kan duiden dat de vogels last hebben van deze parasitose.
Hoewel het geen bedreigd dier is, is het toch vatbaar voor de effecten van de hand van de mens. Dit onderstreept eens te meer hoe belangrijk het is om een evenwicht te bewaren tussen consumptie en exploitatie van natuurlijke hulpbronnen.Wij mensen zijn niet de enigen die afhankelijk zijn van de planeet, en als we dat niet snel leren, kunnen we alles om ons heen wegvagen.
