De gigantische oarfish (Regalecus glesne), ook wel de koning van de haring, sabelvis of oarfish genoemd in het Engels, is een weinig bekende soort vanwege de lage prevalentiecijfers. Er is bijvoorbeeld geen exacte informatie over onder andere de reproductie en levensduur.
Het weinige dat is bestudeerd over de oarfish is echter hier te vinden. Het is een schepper van mythen en staat bekend als een van de langste vissen ter wereld, dus stop niet met lezen.
Giant Oarfish Habitat
Deze vis komt voor in oceanen over de hele wereld, met uitzondering van de poolgebieden, zeggen experts. Het is echter alleen gezien in de Atlantische Oceaan, de Middellandse Zee, ten zuiden van Californië en de Stille Oceaan ten oosten van Chili.
Aangenomen wordt dat het een trekvis is vanwege zijn belangrijkste voedselbron, krill. Het leeft op diepten van 20, 2oo en tot 1000 meter, volgens het tijdschrift van Marine Sciences.
Kenmerken
Het is de langste beenvis ter wereld. Sommige van de waargenomen exemplaren hebben een geregistreerde lengte van 11 meter bereikt en lengtes tot 17 meter zijn gemeld, hoewel niet bevestigd. Gewoonlijk meet hij ongeveer 3 meter en het maximale gewicht is 272 kilogram.
Het zien van de gigantische oarfish is als kijken naar een groot lint met een rugvin over zijn hele lichaam en een zeer opvallende rode kuif op zijn kop. Het zijn zeer magere en afgeplatte dieren, ze hebben ongeveer 40 of 58 kieuwen en hebben geen tanden.
Zijn lichaam heeft ook geen schubben-het is als kippenvel. In plaats van deze structuren draagt de gigantische oarfish een slijmerige guanine-schaal die hem een zilverachtige kleur geeft. Het heeft ook vlekken en golvende markeringen op zijn lichaam, die vreemd genoeg snel vervagen wanneer het dier sterft.
Volgens Oceana heeft de oarfish grote ogen om te kunnen zien bij extreem weinig licht, aangezien de diepten - hun favoriete plek - erg donker zijn. Dit is een van de vele aanpassingen die het heeft ontwikkeld om te leven in omgevingen die moeilijk zijn om in te leven.
Het Florida Museum meldt dat een naaste verwant van de oarfish - de vogelverschrikkervis (Agrostichthys parkeri) - elektrogeen is en een milde schok veroorzaakt wanneer hij door mensen wordt gehanteerd. Het is niet duidelijk of oarfish deze eigenschap deelt.
Giant Oarfish Gedrag
Er is zeer weinig bekend over het gedrag van deze vis. Aangenomen wordt dat het een solitair dier is dat zwemt door middel van zijn rugvin en rechtop kan bewegen.
Zelden bereiken ze de oppervlakte van de oceaan, alleen als ze ziek zijn, doodgaan of gedesoriënteerd zijn. De meeste individuen die hoog in de waterkolom of in de buurt van stranden zijn ontdekt, overleven het niet.
Deze soort wordt zelden waargenomen door mensen tijdens het zwemmen en ontmoetingen met levende oarfish zijn erg moeilijk. Pas in 2001 ving de Amerikaanse marine een oarfish levend. Waarnemers hebben echter gemeld dat sommige individuen vaak op het zeeoppervlak zwemmen met hun hoofd en rode toppen uit het water, alsof ze naar iets zoeken.
Dit merkwaardige gedrag, zijn langgerekte slangachtige lichaam en de relatieve zeldzaamheid waarmee hij op het zeeoppervlak wordt gezien - vooral na grote stormen - inspireerden tot het ontstaan van vele monstermythen. Bovenal is er een geloof dat mythische zeeslangen matrozen of zelfs hele schepen in open zee aanvallen.
Power & Play
Oarfish voeden zich met krill, andere schaaldieren, kleine vissen en inktvis. Ze zijn vrij ongevaarlijk, hebben zeer kleine monden en voeden zich door kleine prooien uit het water te filteren, met hun mond open te zwemmen en hun voedsel te vangen met gemodificeerde botten die hun kieuwen ondersteunen.
Wat de voortplanting betreft, is bekend dat volwassen exemplaren tussen juli en december hun eieren leggen. Deze hebben een diameter van 2,5 millimeter en drijven in de buurt van het oppervlak totdat toekomstige reuzen worden geboren, volgens Fish Base.
Behoudsstatus
Oarfish wordt verondersteld van nature zeldzaam te zijn, en de moeilijkheid om hun favoriete natuurlijke habitat te bestuderen, heeft wetenschappers verhinderd om hun staat van instandhouding of de waarschijnlijkheid dat ze in gevaar komen met enige nauwkeurigheid te beoordelen. In ieder geval staat het vandaag in de categorie "Least Concern (LC)" van de IUCN.
Het is echter bekend dat deze soort geen commerciële waarde heeft vanwege zijn diepzeehabitat en vlees van slechte kwaliteit. Dit is gelatineachtig en wordt over het algemeen als oneetbaar beschouwd.
Toch wordt hij door sommigen beschouwd als een wildvis vanwege zijn zeldzaamheid en is hij gevangen met zegennetten en vers verhandeld in sommige lokale gebieden.Vanwege hun aanzienlijke omvang zijn grotere vissen, waaronder haaien, ook de grootste potentiële roofdieren van de oarfish.
Net als de zeldzame en onbekende oarfish komen er in alle omgevingen veel andere diersoorten voor. Ondanks het feit dat er heel weinig bekend is over deze levende wezens, is het altijd interessant om ze te leren kennen en erover te leren, omdat je nooit weet wanneer je er een zult ontmoeten.
