De brilalligator wordt zo genoemd omdat zijn oogbollen ondersteunende structuren hebben die lijken op die van een montuur. Het is een kalme maar opmerkzame soort: hij kan onbeweeglijk blijven totdat zijn slachtoffer binnen bereik is van een dodelijke slag. Hoewel ze erg op elkaar lijken, behoren krokodillen en alligators tot verschillende evolutionaire groepen.
Dit reptiel heeft de wetenschappelijke naam Caiman crocodilus en maakt deel uit van de Crocodilia-orde, maar is ook een familielid van alligators, gharials en krokodillen. Om deze reden behoudt het de vorm die de groep kenmerkt, met subtiele verschillen. Lees verder voor meer informatie over deze alligator.
Gebrilde Kaaiman Habitat
Dit dier heeft een verspreidingsgebied dat zich uitstrekt van Mexico tot Zuid-Amerika, met enkele exemplaren die in Noord-Amerika zijn geïntroduceerd. Over het algemeen is het te vinden in Costa Rica, Brazilië, El Salvador, Guatemala, Nicaragua, Peru, Trinidad en Tobago, Honduras, Venezuela en Ecuador.
Het is een veelzijdige soort, omdat hij zowel in zoet als licht zout water (mangroven) kan leven. Het zijn alligators die de voorkeur geven aan watermassa's met langzame bewegingen, zoals wetlands of sommige rivieren. Daarnaast zijn ze ook te zien zonnebaden aan de oevers van de grachten.
Fysieke kenmerken
Deze alligators zijn meestal niet langer dan 2,5 meter, hebben een brede snuit en een benige as in het midden van de ogen, vergelijkbaar met die van een bril. Deze structuur is de reden voor zijn naam, omdat het de vorm van een frame simuleert, terwijl het slechts een bot is dat de brug vormt tussen de twee oogbollen.
De vorm van dit reptiel doet nogal denken aan dinosaurussen, met een ruw en geschubd lichaam. Bovendien heeft het huidplaten of spikes langs het hele lichaamsvlak. Zijn neus is langwerpig en U-vormig, een kenmerk dat hem scheidt van zijn krokodillenverwanten. De uiteinden van dit organisme zijn aan de zijkanten vastgemaakt, daarom moet het kruipen om te bewegen.
De jongen van de soort zijn geel van kleur, met enkele donkere banden langs het lichaam. Van hun kant zijn alle volwassen exemplaren donker olijfgroen van kleur, omdat ze hun lichte kleur verliezen naarmate ze ouder worden.
Brilkaaiman voeren
Dit soort dieren zijn meestal generalistische carnivoren en veranderen hun dieet naar grotere prooien naarmate ze groeien. Hun prooi omvat insecten, slakken, garnalen, krabben, vissen, hagedissen, slangen, schildpadden, vogels en sommige zoogdieren.Daarnaast is het ook mogelijk dat ze elkaar opeten (kannibalisme), maar dat gebeurt alleen als er voedseltekort is.
Reproductie van de brilalligator
Het broedseizoen vindt plaats tijdens de natte seizoenen, tussen april en augustus, afhankelijk van het plaatselijke klimaat. Zowel mannetjes als vrouwtjes zijn polygaam, dus ze kunnen paren met meerdere partners.
Het verkeringsritueel omvat een reeks bewegingen en acties van de alligator om een partner aan te trekken. Ze zwemmen samen met hun prospects rond, waarbij ze elkaars rug en buik aanraken en hun neus stoten, allemaal om hun vrijer te overtuigen. Beide geslachten gebruiken deze tactieken, niet alleen de man.
Nest bouwen
Zodra ze gepaard zijn, worden nesten gebouwd in het water, in de buurt van vegetatie en droog land. Hiervoor doen zowel het vrouwtje als het mannetje mee, maar als de constructie eenmaal klaar is, zorgt alleen het vrouwtje ervoor.De nieuwe moeder zal tussen de 15 en 40 eieren leggen, die ze zal bedekken en beschermen tot ze uitkomen.
Af en toe blijven sommige ouders hun nest bewaken, maar dat gebeurt niet vaak.
Incubatie en uitkomen van de eieren
Terwijl verkering en paring plaatsvinden tussen mei en augustus, worden eieren gelegd tussen juli en november. Hiermee begint de alligator het incubatieproces, dat tussen de 65 en 104 dagen zal duren. Gedurende deze periode bepa alt de temperatuur waarbij de eieren broeden het geslacht van de jongen, vergelijkbaar met wat er gebeurt bij krokodillen.
Nadat ze zijn uitgekomen, helpen moeders de jongen vaak om uit hun ei te komen. Dit omvat ook het graven en herschikken van hun nest, zodat de jongen voldoende ruimte hebben om de wereld in te gaan.
Brilkaaiman Juveniles
Tegen de tijd dat ze het nest verlaten, worden de jongen verzorgd en verzorgd door hun moeders.Op dit punt zullen de jongen hun moeder te allen tijde volgen, maar zullen ze niet door haar worden gevoerd, dus zullen ze op jacht moeten naar hun eigen voedsel. Deze bescherming duurt slechts ongeveer anderhalf jaar, waarna de jongen volledig onafhankelijk zijn.
Sommige ouders negeren ze niet en zorgen voor enige zorg voor hun jongen. In feite leven de meeste vrouwtjes beschermd door het natuurlijke territorium van het mannetje, en zelfs de jongen blijven daar wonen nadat ze onafhankelijk zijn geworden.
Gedrag van de brilalligator
Deze soort is solitair en zeer territoriaal, hoewel hij in uitzonderlijke gevallen in kleine groepen kan leven. Alligators blijven het grootste deel van de dag onbeweeglijk, hoewel ze snel kunnen reageren om prooien te vangen. En als de hitte stijgt, gaan ze in het water en blijven ze drijven tot de temperatuur da alt.
Als ze zich in het voortplantingsseizoen bevinden, zijn het zeer agressieve dieren, daarom worden er binnen hun groep reeksen gecreëerd.Dit houdt in dat de grootste reptielen degenen zijn met de meeste kans op een partner, met uitzondering van de jongen, die zelfs afzien van deelname.
Behoudsstatus
Hoewel de huid aanvankelijk niet als kwalitatief werd beschouwd, werd dit reptiel met de vermindering van de krokodillenpopulatie meer gebruikt. Desondanks wordt aangenomen dat de populaties van deze alligator nog steeds stabiel zijn. Om deze reden heeft de Internationale Unie voor het behoud van de natuur de soort geclassificeerd als de minst zorgwekkende soort.
Vanwege de verschillende bedreigingen waarmee deze reptielen worden geconfronteerd, hebben sommige lokale overheden wetten ingevoerd voor het behoud van de soort. Sinds 1999 is Mexico bijvoorbeeld begonnen met het reguleren van het gebruik ervan, het beheersen van de exploitatie van dit dier en het bevorderen van het behoud ervan.
Bedreigingen van de gebrilde kaaiman
De belangrijkste bedreigingen voor deze alligator worden veroorzaakt door de hand van de mens. Onder hen vallen de volgende op:
- Vernietiging en versnippering van habitats: als gevolg van de uitbreiding van stedelijke en landelijke gebieden, naast veranderingen in landgebruik zoals landbouw, veeteelt, ontwikkeling van toerisme, enz.
- Verontreiniging van watermassa's: het lozen van afvalwater in rivierbeddingen kan de gezondheid van deze reptielen aantasten, waardoor hun sterfte toeneemt en ze uit de gebieden worden verdreven.
- Jacht en illegale handel: hun huiden worden gebruikt voor verschillende artikelen, dus ze hebben waarde op illegale markten, waardoor exemplaren zonder onderscheid worden gedood.
Bovendien is er een conflict tussen alligators en mensen, omdat ze samenvallen met sommige visgebieden die bepaalde plaatsen nodig hebben om te overleven. Om deze reden is de perceptie die mensen hebben over dit dier slecht, waardoor weinig mensen willen helpen bij het behoud ervan.Deze situatie wordt verder bemoeilijkt door aanvallen op mensen die met elkaar omgaan.
Helaas, aangezien het geen sierlijke of mooie soort is, zijn mensen bang om hem te ontmoeten. Dit zorgt ervoor dat, wanneer de autoriteiten beschermingsacties uitvoeren, weinigen de zaak willen steunen. Houd er echter rekening mee dat deze reptielen alleen hun territorium verdedigen, dus als ze zich bedreigd voelen, zullen ze zonder aarzelen aanvallen.
Voorzichtigheid moet bij ons passen, die op de hoogte zijn van onze acties.
Deze alligator wordt niet bedreigd, maar loopt het risico door bepaalde acties achteruit te gaan. Op dit punt moeten we erkennen dat er geen goed of kwaad is in dieren: ze kunnen hun acties niet begrijpen en we moeten erkennen dat wij de indringers zijn. Samenleven is mogelijk, maar het moet vanuit de menselijke kant worden geïnitieerd.