De tijgerhaai heeft een dreigende naam, maar hoewel hij zeker een carnivoor en jager is, is hij niet zo verschrikkelijk als hij lijkt: hij dankt zijn naam aan de kenmerkende strepen die hij op zijn rug vertoont.
Tijgerhaai Kenmerken
De tijgerhaai is een van de grootste haaiensoorten: hoewel ze gemiddeld ongeveer drie meter lang zijn, zijn er exemplaren gezien van bijna vijf. Het gewicht is meestal ongeveer 600 kilogram, hoewel de grootste tijgerhaai die ooit is gevonden meer dan 1000 kilo woog.
Hoewel het lijkt op een enorm dier, zijn dit slechts eerste indrukken: zijn kop is zeker breed, maar zijn lichaam loopt taps toe naar de rugvin. De staart is dun en smal in verhouding tot de kop.
De tijgerhaai dankt zijn naam aan zijn kleuren: op het bovenste deel van zijn lichaam heeft hij donkere strepen die doen denken aan katten. De rest van het lichaam is blauwachtig of grijsachtig, terwijl de buik en onderkant van de vinnen wit zijn.
Dit geeft hem een bijna perfecte camouflage: tijdens het jagen vertrouwt hij op het verrassingselement. Een gestreept blauw lichaam zorgt ervoor dat hij opgaat in de zeebodem en niet wordt opgemerkt door zijn prooi.
De neus van de tijgerhaai is onderscheidend: hij is breed maar plat, waardoor hij er bijna rechthoekig uitziet. Het heeft zeer geavanceerde neusgaten, bijna aan de bovenkant van de snuit. Net als veel andere haaien heeft hij een grote bek met meerdere rijen tanden, bijna frontaal geplaatst.
Een andere curiositeit van dit dier is dat als het een van zijn tanden verliest, het altijd in staat zal zijn om een ander te laten groeien om het vorige te vervangen.
Naast de rugvin heeft hij twee voorste zijvinnen. De staartvinnen hebben een sikkelachtige vorm en de bovenste is veel meer ontwikkeld. Bovendien heeft hij vier achterste vinnen: een kleine dorsale en drie ventrale vinnen van verschillende grootte.
Tijgerhaaien voeren
De tijgerhaai is een vleesetend dier en is een jager. Zijn dieet is zeer gevarieerd en hij voedt zich met de dieren die hij vindt: vissen, univalbos, inktvissen, schildpadden en zelfs zeezoogdieren zoals zeehonden of dolfijnen. Je kunt ook op zeevogels jagen. Hij is niet veeleisend en heeft een grote verscheidenheid aan prooien om te eten.
Ondanks zijn grootte en de kracht van zijn bek, heeft hij geen uitgebreide jachtstrategie: alles is beperkt tot de verrassingsfactor. De tijgerhaai v alt van onderaf aan terwijl hij profiteert van zijn camouflagevermogen met de zeebodem. Hij kruipt onder zijn prooi, achtervolgt hem en pas als hij zeker weet dat hij verrast zal worden en de prooi niet kan ontsnappen, v alt hij aan.
De tijgerhaai is een geweldige regulator van de fauna in bepaalde koraalriffen en zeegrasvelden: met zijn voedsel, maar ook met zijn dreigende aanwezigheid, voorkomt hij dat veel van de grotere vissen en dieren te lang op deze plaatsen blijven en het ecosysteem aantasten.
Tijgerhaai Habitat
De tijgerhaai is te vinden in bijna alle zeeën op de planeet, zolang het gematigde wateren zijn. Het wordt voornamelijk gevonden aan de kusten van de Stille Oceaan, tussen Japan en Nieuw-Zeeland, maar het is ook te zien in de Indische Oceaan en zelfs in de Atlantische Oceaan; omringt de kusten van Amerika en Noord- en Centraal-Afrika.
Houdt meestal van warme wateren dichtbij de kust. Het is geen dier van grote diepte, aangezien een deel van zijn prooi zich aan de oppervlakte of bijna aan de oppervlakte bevindt.
Tiger Shark-bedreigingen
Op de ranglijst van bedreigde diersoorten wordt de tijgerhaai als weinig bedreigd beschouwd. Er zijn veel meer soorten van zijn familie die een veel groter risico lopen om te verdwijnen. Heel wat landen hebben echter de jacht verboden en hebben maatregelen genomen om te voorkomen dat de populatie afneemt.
De tijgerhaai vormt geen bedreiging voor de mens. Er zijn nauwelijks een dozijn aanvallen per jaar over de hele planeet, en de meeste zijn niet dodelijk: er is ontdekt dat als het een mens aanv alt, dit per ongeluk is. Wanneer het dier zich realiseert dat het niet de prooi is die het verwachtte, laat het het los en laat het gewond achter.
In feite is gebleken dat ze duikers in hun tanks vrij goed verdragen in gevangenschap. Koraalrifduikers zijn af en toe tijgerhaaien tegengekomen waardoor ze dicht bij hen konden zwemmen en zelfs foto's konden maken.
Ondanks zijn dreigende naam is de tijgerhaai bijna altijd ongevaarlijk voor mensen. Zijn naam komt van de strepen die zijn rug markeren, niet van een bedreigend karakter. Mensen maken geen deel uit van hun dieet en als er een aanval plaatsvindt, is dat bijna altijd per ongeluk.
