Een meisje met beperkte mobiliteit slaagt erin te lopen dankzij haar onafscheidelijke hond. Er zijn geweldige verhalen die ons allemaal raken. Dit is die over het meisje dat leerde lopen en haar glimlach terugkreeg samen met haar Deense dog.
De naam van het meisje is Bella en haar hond George. Ze is 10 jaar oud en heeft het syndroom van Morquio. Door deze ziekte kon hij zich alleen op krukken of in een rolstoel voortbewegen.
Ik kon niets vangen en was altijd afhankelijk van iemand anders.
Wat er gebeurde, was dat ze George ontmoette, een Deense dog die bij het Service Dog Project aan haar was toegewezen. Met deze nieuwe vriend zou het leven van het meisje voor altijd veranderen.
Het meisje dat niet kon lopen
Vanwege haar ziekte kon Bella niet lopen. Deze ziekte veroorzaakt abnormale botontwikkeling, een klokvormige borst, kleine gest alte en X-vormige benen.
De dokters adviseerden het meisje om krukken te gebruiken. Of dat hij in een rolstoel bewoog.
De hulp die hij van George krijgt, is dat hij op hem leunt om te lopen. Hij heeft geen krukken of rolstoel meer nodig.
George vergezelt Bella overal, ook op school. Maar in hun vrije tijd genieten ze ook veel samen.
Het meisje heeft gezegd: "Ik had rolstoelen, rollators, Canadese krukken, gewone krukken en toen had ik George en ik stapte van de krukken af en begon hem te gebruiken" ,
De moeder van het meisje, Rachel Burton, heeft erkend: "Met George is ze veel sterker en actiever geworden." George is een heel kalm dier dat altijd naar de kant van het meisje gaat. En doet wat ze zegt.
De Duitse dog is een van de vijf honden die de prijs ontvangt omdat ze "een aanzienlijke invloed hebben gehad op het leven van hun baasjes en de mensen in hun gemeenschap."
Het progressieve herstel van het meisje
Momenteel heeft het meisje Bella haar krukken verlaten en kan ze al zelfstandig lopen. Je kunt naar school, naar huis, winkelen in het winkelcentrum, enz.
Bella's stemming en karakter zijn zo veranderd dat ze de onafhankelijkheid en vreugde heeft gekregen die ze nodig had in haar leven.
Hulphonden
Deze honden zijn getraind om mensen met lichamelijke handicaps of mobiliteitsproblemen, waaronder rolstoelafhankelijkheid, te helpen.
Onder de hulpmiddelen die ze aanbieden, zorgen ze voor balans en stabiliteit, trekken ze rolstoelen, duwen ze kleine karren of pakken ze voorwerpen op voor mensen met een of andere beperking.
Wat voor nut hebben deze dieren? Een hond met deze kenmerken kan worden getraind om deuren te openen en te sluiten of lichtschakelaars te gebruiken.
Ze hebben een positieve impact op het leven van de gebruikers.
Voor deze taken dragen deze honden meestal een soort hesje zodat er een harnas aan kan worden vastgemaakt als houvast. Op deze manier, wanneer de hond loopt, houdt de persoon het handvat vast en biedt het hulp en evenwicht met de steun.
echte hulp
De grootste exemplaren wordt geleerd om rolstoelen te duwen, met een harnas dat speciaal hiervoor is ontworpen.
Rolstoelduwen verwijst naar korte, rechte afstanden, zoals het oversteken van een zebrapad. Zo kan de gehandicapte zijn stoel met minder inspanning bedienen.
Het moet gezegd worden dat deze methode in bepaalde landen verboden is.
Een andere vorm van hulp is loophulp. Daarom worden deze dieren ingezet bij mensen met de ziekte van Parkinson en multiple sclerose.
De honden zullen niet het hele gewicht van de persoon dragen, maar zullen hen helpen bij het stappen en om hun evenwicht te bewaren. Ze gebruiken de contragewichttechniek.
Ze zijn ook handig voor mensen die niet in een rechte lijn kunnen lopen.
Hulphonden
Honden die worden gebruikt voor sociale dienstverlening verbeteren de levenskwaliteit van mensen met een handicap. Er zijn verschillende projecten waar honden liefde, steun en kracht krijgen.
Dit soort dieren zijn uitzonderlijke wezens die liefde geven, ongeacht wie. Ze maken geen onderscheid naar geslacht of ras. Velen van hen doen geweldige diensten die bijdragen aan geweldige doelen.
Bron van de hoofdafbeelding: www.primeraedicion.com.ar
