Het muishert is het kleinste hoefdier dat er bestaat, amper 48 centimeter lang. Het heeft een ruwe vacht en grote roodbruine oren die uit zijn kop steken. Het wordt gekenmerkt door een contrasterende zilvergrijze vacht op het midden van zijn lichaam en hoeven op zijn benen.
Zijn wetenschappelijke naam is Tragulus versicolor en hij werd voor het eerst beschreven in 1910. Nadat in 1990 echter een exemplaar werd gevonden dat door de jacht was gedood, verdween hij bijna 30 jaar spoorloos. Blijf deze ruimte lezen en ontdek het verhaal achter de herontdekking van het muizenhert.
Ontdekking van het muizenhert
Deze soort is niet direct in het veld ontdekt, maar is beschreven aan de hand van exemplaren in het British Museum of Natural History. De verantwoordelijke voor dit evenement was Thomas Oldfield, die in 1910 een artikel publiceerde waarin hij 3 nieuwe soorten Aziatische zoogdieren beschreef. Onder hen was voor het eerst het muizenhert.
Het enige probleem met deze ontdekking was dat er bijna niets bekend was over de soort. In feite beweerden de exemplaren waarop Thomas zijn beschrijvingen baseerde alleen dat ze uit Vietnam kwamen, maar ze gaven geen andere informatie over hun herkomst.
Laatste keer dat hij werd gezien
Omdat er niet genoeg informatie was om naar de soort te zoeken, moesten ze wachten tot een onderzoeker deze tegenkwam. Pas in 1990 vond een expeditie in de provincie Gia Lai een dood muishert terug.Deze gebeurtenis maakte het mogelijk om de locatie van hun populaties te kennen, hoewel ook de intense jacht op het zoogdier door burgers werd waargenomen.
Deze situatie bracht sommige experts ertoe te suggereren dat de soort gevaar liep. Helaas werd voorspeld dat het volledig zou kunnen verdwijnen als er niets aan gedaan zou worden. Er werd echter weinig aandacht aan het onderwerp besteed en het muishert verscheen bijna 30 jaar niet meer.
De meest gezochte dieren ter wereld
In 2017 publiceerde de non-profitorganisatie Global Wildlife Conservation een lijst met de 25 vermiste en meest gezochte soorten van dit moment. Dit was om een informatiecampagne te genereren om naar deze dieren te zoeken. Natuurlijk in de hoop dat ze nog niet uitgestorven zijn.
Onder deze 25 soorten bevond zich het muishert, dus verschillende specialisten begonnen expedities te bedenken om het (weer) te vinden.Kort nadat de lijst was gepubliceerd, werden zelfs verschillende soorten, zoals Jackson's salamander, Wallace's reuzenbij en Voeltzkowi's kameleon, herontdekt. Hierdoor groeide het enthousiasme en werden de verwachtingen van iedereen groter.
Het pad om een soort te herontdekken
De grootste uitdaging bij het herontdekken van deze soort was de schaarste aan informatie over zijn leefgebied. Hoewel bekend was dat sommige individuen uit de provincie Gia Lai kwamen, kwam het eerste muizenhert dat werd beschreven uit Nha Trang. Beide locaties waren ver weg en er was geen garantie dat de gegevens juist waren.
Een groep onderzoekers nam de taak op zich om te zoeken naar aanwijzingen, foto's en andere aanwijzingen die hen zouden kunnen helpen deze soort te lokaliseren. Gelukkig vond een van de wetenschappers een oude foto van wat leek op een muizenhert, hoewel niets met zekerheid kon worden gezegd vanwege de slechte kwaliteit van de afbeelding.Het was echter genomen in de bossen van Nha Trang, dus besloten ze om naar deze provincie te gaan.
Desondanks was de site nog steeds een vrij groot gebied en niet gemakkelijk te tellen. De wetenschapper An Nguyen kwam echter op het idee om dit probleem op de meest verstandige manier op te lossen. In 2018 voerde hij een reeks enquêtes uit onder mensen die in de buurt woonden van waar muizenherten zouden moeten worden gevonden. Hierdoor zou het team kunnen profiteren van lokale kennis en zou het minder tijd kosten om de verloren soort te lokaliseren.
In korte tijd leverde de strategie de eerste resultaten op, waarmee ze een gebied lokaliseerden waar sommige bewoners het zoogdier herkenden en goed beschreven. Dus het enige dat overbleef, was het opzetten van cameravallen om te proberen het muishert te fotograferen.
De camera's die de dag hebben gered
Het onderzoeksteam plaatste 3 cameravallen rond hetzelfde gebied en liet ze ongeveer 5 maanden draaien.Deze apparaten waren verantwoordelijk voor het maken van foto's elke keer dat ze beweging in de buurt van hun lens detecteerden, waarmee ze de beelden konden vastleggen van elk dier dat ze activeerde.
Toen ze teruggingen om de verkregen inhoud te bekijken, realiseerden de onderzoekers zich dat de camera's 275 foto's van dit zeer ongrijpbare zoogdier hadden gemaakt. Hierdoor werd in 2019 het muizenhert herontdekt na bijna 30 jaar vermist te zijn geweest. Hier zijn de bewijzen ervan in videoformaat.
De odyssee is nog maar net begonnen
Het enkele feit dat de soort is herontdekt, is niet het einde van het verhaal. Het is mogelijk dat de "verdwijning" van het muishert te wijten is aan het feit dat de populatie erg klein is, waardoor het moeilijk is om het in zijn natuurlijke habitat te zien. Dit geeft alleen aan dat het nodig is om acties te starten om het zo snel mogelijk te behouden en te beschermen.
De terugkeer van deze verloren soort geeft hoop aan groepen die zich richten op natuurbehoud, aangezien het weer een dier is dat nog niet is uitgestorven.De odyssee is echter nog maar net begonnen en het is noodzakelijk om aan het werk te gaan om te voorkomen dat deze verdwijnt. We hebben nog tijd om de soort te redden, maar om dit te bereiken moeten de verschillende sleutelactoren zich verenigen: overheden, wetenschappers en de samenleving.
