Tegenwoordig begrijpen we gevoelens in de dierenwereld nog steeds niet. Als we de complexe wereld van menselijke emoties proberen te vergelijken met die van andere dieren, komen we uiteindelijk op een punt waarop het lijkt alsof andere wezens zich niet voelen zoals mensen.
Dit komt door onze antropocentrische positie en de manier waarop we onze gevoelens extrapoleren naar andere dieren. We kunnen niet van dieren verwachten dat ze een gevoel voor humor hebben dat vergelijkbaar is met dat van mensen, aangezien abstract denken en de complexiteit van onze taal dat niet toelaten.
Integendeel, er is wetenschappelijk bewijs en observaties die ons laten zien dat dieren gevoelens hebben en ook complexe emoties. Dit komt omdat ze het hele complex van hormonen en neurotransmitters bevatten die emoties opwekken.
Humor en gevoelens
Het gevoel voor humor is het vermogen dat mensen hebben om 'het grappige' uit te drukken of te voelen. Of wat hetzelfde is, transformeer emotioneel moeilijke situaties om niet verslagen te worden.
Als we iets amusant of amusant vinden, starten onze hersenen mechanismen die ons een goed gevoel geven. Dit komt ook voor bij andere dieren, vooral die met een ontwikkeld brein.
Spel en soortgelijk gedrag, meer aanwezig bij jonge individuen, maken deel uit van wat we een gevoel voor humor bij dieren zouden kunnen noemen. Dit zijn gevechten of gevechten verpakt in een niet-agressieve omgeving die de band tussen individuen in een sociale groep bevorderen, op dezelfde manier als bij mensen.
Het gelach bij dolfijnen
Er is een video op YouTube met meer dan 21 miljoen views, waarin we een meisje s alto's en andere trucs zien uitvoeren voor het glas van een dolfijnenvijver.Een van hen lijkt geboeid te zijn door het vertoon van het meisje en trekt gezichten die we zouden kunnen herkennen als een lach. Kan dit bewijzen dat dolfijnen gevoel voor humor hebben?
Een groep wetenschappers van de Universiteit van Linköping, Zweden, ontdekte dat sommige dolfijnen heel bijzondere geluiden maakten als ze niet-agressief vochten, dat wil zeggen, als ze leken te spelen.
Hierna voerden ze een experiment uit waarvan de resultaten de hypothese bevestigden. Wanneer juveniele en subvolwassen dolfijnen deze niet-agressieve gevechten spelen of uitvoeren, zenden ze een uitbarsting van ultrasone pulsen uit met een laatste fluitsignaal, zeer karakteristiek en niet aanwezig in daadwerkelijke gevechten tussen volwassenen.
De onderzoekers concludeerden dat, om te communiceren dat de situatie niet agressief is en dat het slechts een spel is, de dolfijnen dit geluid uitzenden dat we zouden kunnen omschrijven als lachen.
Om het beter te begrijpen: als we het vanuit een menselijk oogpunt stellen, kunnen bepaalde zinnen of woorden in bepaalde omstandigheden aanstootgevend zijn. Maar in een andere context, nee.
Het gevoel voor humor bij ratten
Eind jaren negentig legden wetenschapper Panksepp en zijn collega's aan de Universiteit van Washington zich toe op het bestuderen van plezier bij ratten en in welke mate ze dat lieten zien. Zo ontdekten ze dat de ratten tijdens de paring geluiden uitzonden met een frequentie van 50 kHz (echo's die niet hoorbaar zijn voor mensen, maar wel hoorbaar voor machines).
Tegelijkertijd zagen ze dat regio's die geassocieerd worden met vreugde, welzijn en plezier werden geactiveerd in de hersenen van de rat.
Bovendien zagen ze dat de ratten lachten als ze met hun metgezellen speelden. Op dezelfde manier, als de onderzoeker een bepaalde band met het dier ontwikkelde zodat het hem vertrouwde, zou de rat lachen als hij het kietelde.
Meer recent onderzoek toont aan dat deze kriebels, wanneer de rat in een goed humeur is (zoals het geval is bij mensen), hersengebieden activeren die verband houden met plezier. Dit gebeurt zolang de rat zelfverzekerd is.
Gezien deze studies en deze demonstraties van gevoel voor humor bij dieren, begrijpen we dat er nog veel moet worden onderzocht. Het zijn echter duidelijke tekenen dat dieren net als mensen complexe gevoelens hebben.
