Robots zijn een bijna alomtegenwoordige figuur als het gaat om het verbeelden van de verre toekomst. Literatuur, film en nu de wetenschap zelf hebben de robotica tot het uiterste gedreven, het werk van Isaac Asimov waardig. Maar hoe zit het met robotdieren?
Wanneer robotica het gebied van de biologie nadert, vertakken de mogelijkheden zich en strekken zich uit tot duizenden gebieden, van diermodellen voor kunstmatige intelligentie tot animatronics die wonderen verrichten zoals tegen een muur opklimmen. Als dit korte voorwoord je nieuwsgierigheid heeft gewekt, lees dan verder.
Dierenrobots vandaag
Robotdieren - of in ieder geval in staat sommige eigenschappen van dieren te reproduceren - zijn een natuurlijke evolutie van de menselijke neiging om andere levende wezens te imiteren om bepaalde aspecten van hun leven te verbeteren.Hier vertellen we je in het kort enkele gevallen die je zullen verrassen:
- De robot die vliegt als een vleermuis: deze robot kan niet alleen vliegen, afwisselend met zijn vleugels slaan en glijden -zoals een vleermuis zou doen-, maar hij heeft ook een ingebouwd infraroodsysteem dat een drie- dimensionale kaart van de kamer, zoals het dier zelf zou doen met echolocatie.
- Robotmieren die samenwerken: om algoritmen voor taakoptimalisatie verder te ontwikkelen, zijn modellen van mieren gebouwd die met elkaar kunnen communiceren en samenwerken om oplossingen voor problemen te vinden. Zo onderzoeken we hoe zelfgeorganiseerde systemen werken, zoals zwermen.
- Robotgekko's: gekko's hebben het ongelooflijke vermogen om zich aan elk oppervlak te hechten, hoe glad het ook is, dankzij de microspatels op hun vingers - die ze ook naar believen kunnen bedienen -. Door deze structuren na te bootsen, is het voor verschillende robotmodellen mogelijk geweest om elk type oppervlak te beklimmen.
Robots voor morele dilemma's
Onlangs heeft een Californisch bedrijf een robotdolfijn gemaakt en deze in een dierentuin geïntroduceerd. Deze is zo realistisch dat de verbazing van de bezoekers wijdverspreid is; de meesten konden het op het eerste gezicht niet onderscheiden van een echte dolfijn.
Dit bedrijf stelde zo een oplossing voor voor een van de meest actuele dilemma's van vandaag: is het ethisch om dieren in dierentuinen te houden voor de kennis en het plezier van mensen? De mogelijkheid om levende robots te creëren die zo geloofwaardig zijn dat ze worden verward met de echte, doet twijfels rijzen over de noodzaak van bepaalde huidige praktijken.
Bovendien wordt gesuggereerd dat dit voorstel niet alleen kan worden teruggebracht tot dierentuinen: kun je je een mechanische olifant voorstellen die door een park loopt? De mogelijkheden zijn zodanig dat zelfs uitgestorven dieren zich kunnen voortplanten. Ze eten of drinken niet, ze hebben geen ruimte nodig om te rennen en ze zijn vrijwel onsterfelijk.
Een wereld van mogelijkheden, maar met voorbehoud
Een utopisch scenario waarin robotdieren echte dieren vervangen, klinkt logistiek goed, maar heeft ook kritiek opgeleverd. Sommigen beweren dat het afgezonderde probleem zou worden opgelost, maar het idee dat dieren slechts een hulpmiddel voor menselijk gebruik zijn, zou wortel kunnen schieten.
Aan de andere kant wordt de milieu-impact die dit zou hebben in twijfel getrokken. Het vrijlaten van robots in open ruimtes brengt een aantal nadelen met zich mee voor de natuur die, als ze niet worden aangepakt, een slecht alternatief zijn voor de realiteit. Bovendien zijn elektronische componenten zelden biologisch afbreekbaar en hun visuele impact is aanzienlijk.
Er zijn veel ideeën die voortkomen uit deze aanpak. Al deze stromingen, zowel gunstig als tegen, zijn niets meer dan de weerspiegeling van het begin van een nieuwe fase, waarin dieren en robotica nog nooit zo dicht bij het oplossen van langbesproken problemen zijn geweest.
Zal de wetenschap ons terugbrengen naar de gouden dagen toen mammoeten en dodo's op aarde rondliepen of zullen deze mechanische dieren een monument worden voor onze decadentie? Het blijft alleen wachten en proberen het best mogelijke te doen.
