De Noordpool beleeft zijn slechtste tijd. Smeltend ijs, jacht, oliewinning en vele andere menselijke acties zorgen ervoor dat steeds meer bedreigde dieren op de Noordpool worden blootgelegd. De soorten die dit ecosysteem bewonen, zijn zeer gespecialiseerd om in extreem koude omstandigheden te leven, dus de veranderingen hebben grote gevolgen voor hen.
De vernietiging van het milieu gaat 3 keer sneller in het noordpoolgebied dan in de rest van de wereld. Als u wilt weten welke soorten het meest door deze situatie worden getroffen, kunt u hier meer over hen lezen. De tijd dringt, dus kennis gaat van een smaak naar een noodzaak.
De Noordpoolcrisis
De poolcirkel kampt al jaren met een klimaatcrisis. Sinds de waarschuwingen tot nu toe begonnen, hebben we enkele van de gevolgen kunnen verifiëren: de stijging van de zeespiegel is merkbaar (van 10 tot 20 centimeter), er zijn steeds meer overstromingen, er verschijnen abnormale vorst, golven van hitte en meer.
Er zijn veel problemen waarmee deze regio wordt geconfronteerd, maar in grote lijnen kan op het volgende worden gewezen:
- Thaw: de Polen zijn de koelkast van de planeet. Terwijl het smelt en krimpt, koelen niet alleen de oceanen af, maar alle warmte die het ijs teruggeeft aan de atmosfeer v alt op de rest van de planeet, waardoor de opwarming van de aarde wordt versneld.
- Methaanuitstoot: dit gas, zo schadelijk voor de atmosfeer, wordt in grote hoeveelheden opgeslagen in de permafrost. Vrijgekomen bij het smelten van deze laag, veroorzaakt het meer smelten, wat meer methaanuitstoot veroorzaakt, waardoor de cyclus steeds sneller wordt.
- Klimaatinstabiliteit: de gevolgen van deze situatie zijn complex, zodat het onmogelijk is te voorspellen welke afwijkende verschijnselen we in de toekomst zullen ervaren. Bovendien verzekeren experts dat de ernst ervan zal toenemen.
5 bedreigde dieren op de Noordpool
De eerste slachtoffers van deze crisis zijn de bedreigde dieren op de Noordpool. Van verlies van bruikbare oppervlakte tot moeite met het vinden van voedsel, deze soorten hebben steeds meer moeite om te overleven in hun eigen huis. Hier ontmoet je de meest representatieve.
1. IJsbeer (Ursus maritimus)
Dit zeezoogdier is misschien wel de soort die het meest bekend staat om dit probleem. IJsberen zijn volledig afhankelijk van de ijskap op de Noordpool, zowel voor beweging als voor voedsel. Deze soort, die meer tijd in het water doorbrengt dan op het land, doet er steeds langer over om terug te keren naar het water, omdat het elke winter langer duurt voordat ze bevriezen.
Het feit dat ijsberen aan de kust moeten schuilen, maakt het waarschijnlijker dat ze de menselijke gemeenschappen die daar leven tegenkomen. Dit loopt meestal niet goed af voor een van de 2 soorten. Aan de andere kant heeft de toegankelijkheid van deze dieren de illegale jacht vergroot.
60% van de levende exemplaren wordt gevonden op Canadese bodem. De soort bevindt zich in een kwetsbare situatie.
2. Poolvos (Alopex lagopus)
Dit spectaculaire zoogdier, dat in de winter een besneeuwde vacht ontwikkelt om zichzelf in de sneeuw te camoufleren, voedt zich meestal met het aas dat ijsberen achterlaten. Omdat deze zoogdieren moeite hebben met het vinden van een prooi, wordt de poolvos gedwongen nieuwe voedselbronnen te zoeken.
Terwijl ze nieuwe gebieden betreden op zoek naar wild, dringen poolvossen het leefgebied van andere soorten binnen, zoals de rode vos (Vulpes vulpes). Zo worden ze concurrenten van andere roofdieren en decompenseren ze de nieuwe habitats die ze betreden.
Er zijn 4 ondersoorten van de poolvos. De soort wordt vandaag niet vermeld als "bedreigd" , maar de toekomst is delicaat.
3. Beluga (Delphinapterus leucas)
De beluga is het slachtoffer van een probleem aan de onderkant van de voedselketen: de dichtheid van algen die op het ijs gedijen neemt af door het smelten van dit materiaal. De schaaldieren die zich ermee voeden, verminderen daardoor hun populaties, en op hun beurt loopt ook de Arctische kabeljauw gevaar en jaagt ze op hen om te overleven.
De laatste schakel, de beloega (die zich voornamelijk voedt met Arctische kabeljauw), lijdt ook onder een achteruitgang in aantal. Bovendien heeft hij in zijn verspreidingsgebied voor de kust van Alaska te maken met scheepvaartverkeer en industriële vervuiling in zijn wateren. Momenteel wordt het met uitsterven bedreigd.
Op deze soort werd commercieel gejaagd in de 19e eeuw en een deel van de 20e eeuw.
4. Pacifische walrus (Odobenus rosmarus)
Dit is een endemische soort van de Arctische zeeën. Deze zoogdieren stijgen op naar de ijskappen en de kusten om te rusten, te baren of hun jongen te zogen. Afgezien van de vernietiging van hun leefgebied door smeltende sneeuw, worden ze geconfronteerd met de jacht op hun lange slagtanden (die van ivoor zijn gemaakt) en hun lichaamsvet.
Olieprospectie in zijn bereik beschadigt het omringende ecosysteem, vooral wanneer er accidentele lekkages zijn.
5. Ptarmigan (Lagopus muta)
Ook bekend als het alpenhoen, deze patrijs is een veel voorkomende soort in de toendra van de Noordpool.Toen het ijs zich terugtrok, zochten de sneeuwhoenders hun toevlucht in bergmassieven, waar ze geïsoleerd bleven. Nu ze steeds verder naar het zuiden moeten trekken (ze komen zelfs voor in de Spaanse Pyreneeën), neemt hun aantal af. Helaas raken populaties steeds meer gefragmenteerd.
Al dit nieuws horen is altijd triest. Bovendien zorgt het aandringen van de media ervoor dat ze een genormaliseerde boodschap worden, waardoor het gevoel ontstaat dat er niets aan te veranderen is. Hoewel niemand de planeet kan redden, zijn er veel meer mensen die er om geven dan degenen die haar vernietigen: samenwerken is de sleutel tot het redden van deze dieren en de aarde.Er zijn maar liefst 23 ondersoorten sneeuwpatrijs.