Als er geen buitengewone maatregelen worden genomen, zullen veel soorten die momenteel met uitsterven worden bedreigd, vroeg of laat verdwijnen. Dit moeten de stadsambtenaren van Dunedin gedacht hebben toen ze besloten een hele straat af te sluiten om de zeeleeuw die daar broedt te beschermen.
Hoewel dit deel van de Nieuw-Zeelandse kust nogal wat exemplaren van deze soort heeft, was men nog nooit verder van het strand gegroeid, laat staan een straat oversteken om de kust te bereiken. De beslissing van deze raad moet worden toegejuicht, net als zijn buren.
Alles wat je nodig hebt om de Nieuw-Zeelandse zeeleeuw te beschermen
Sommige struiken naast hole nummer 13 van een golfbaan in Dunedin (Nieuw-Zeeland) is de plek die door een vrouwelijke zeeleeuw is uitgekozen om te bevallen. Nadat het nieuws bekend was, gingen functionarissen van het plaatselijke Department of Conservation ter plaatse.
Jim Fyfe, een boswachter bij de afdeling, wees erop dat zolang golfers op veilige afstand blijven en geen ballen naar het nest van het dier gooien, coëxistentie geen probleem zou moeten zijn.
In feite worden er dit jaar ongeveer 20 geboorten verwacht en vanwege het gebrek aan natuurlijke ruimte is het niet ongebruikelijk dat er meer vrouwtjes op de golfbaan bevallen. Het probleem ontstaat wanneer moeder en kalf hun dagelijkse wandelingen naar de kust maken. Hiervoor moeten ze een drukke straat oversteken, waar de kans om overreden te worden erg groot is.
Om deze reden, en vanwege het respect en de aandacht die deze stad heeft voor zeeleeuwen, heeft het stadsbestuur besloten om deze straat een hele maand af te sluiten voor het verkeer van voertuigen om ongelukken te voorkomen.Na deze tijd zijn moeder en kalf niet meer afhankelijk van het nest en hoeven ze de straat niet meer over te steken.
Een permanente maatregel?
Afgezien van deze anekdotische situatie willen veel inwoners van Dunedin dat deze regel wet wordt. Zo zou de weg worden afgesloten voor autoverkeer, wat de dood van veel andere dieren zou voorkomen.
Aan de andere kant kunnen mensen gewoon blijven lopen en fietsen. Uiteraard moeten de honden altijd aangelijnd zijn, iets waar de rangers veel nadruk op leggen.
Ook mag niemand dichter dan 20 meter bij de zeeleeuwen komen. Volgens de Marine Mammal Protection Law van 1978 is het totaal verboden om deze dieren op welke manier dan ook te storen, lastig te vallen of te doden.
De bescherming van de zeeleeuw is een prioriteit voor de lokale wetgeving, die iedereen die een zeeleeuw doodt, veroordeelt tot twee jaar gevangenisstraf of een boete van maximaal 178.000 dollar.
Waarom zoveel aandacht voor de Nieuw-Zeelandse zeeleeuw?
De Nieuw-Zeelandse zeeleeuw (Phocarctos hookeri ) verkeert in een zeer slechte staat van instandhouding volgens de International Union for Conservation of Nature (IUCN). Evenzo wijst het World Wide Fund for Nature erop dat er nog maar ongeveer 10.000 individuen over zijn, waardoor het de meest bedreigde soort zeeleeuw ter wereld is.
De achteruitgang van deze soort begon aan het begin van de 19e eeuw, als gevolg van overexploitatie bij de commerciële jacht op zeehonden en zeeleeuwen. Tegenwoordig is de verspreiding van deze soort beperkt tot twee kleine gebieden die van elkaar gescheiden zijn.
Dit feit, toegevoegd aan het lage aantal individuen, bevordert inteelt en dientengevolge het verlies van genetische diversiteit waardoor de soort kwetsbaarder wordt voor ziekten, veranderingen in het milieu en menselijke activiteit.
Hoewel leeuwen nu beschermd zijn, doodt de commerciële trawlvisserij jaarlijks ongeveer 92 leeuwen per ongeluk. Evenzo zorgt overbevissing ervoor dat zeeleeuwen zonder voedsel komen te zitten, wat kan leiden tot sterfgevallen door verhongering.
In het begin van de 21e eeuw veroorzaakten verschillende uitbraken van longontsteking veroorzaakt door de bacterie Klebsiella pneumoniae destijds de dood van ten minste 50% van de pups.
Het lijdt geen twijfel dat de staat van instandhouding van deze soort kritiek is. Maatregelen als het afsluiten van een hele straat om de zeeleeuwvrouw en haar pup te beschermen zijn ongetwijfeld noodzakelijk.
Deze acties beschermen niet alleen levende wezens, maar vergroten ook het bewustzijn over de ravage die mensen in het milieu aanrichten. Dat een dier niet meer ruimte heeft gehad om zich voort te planten dan een struik op een golfbaan zegt veel over de staat van de natuur.
