Het feromoon is een chemische stof die dieren afscheiden om empathie op te wekken met een ander dier van dezelfde soort. In tegenstelling tot hormonen worden feromonen waargenomen via zweet, urine of speeksel; hormonen worden intern via het bloed overgedragen.
In tegenstelling tot wat wordt aangenomen, is deze chemische stof niet alleen gerelateerd aan het warmte- of vruchtbaarheidsniveau. Het dient ook om dieren te waarschuwen voor gevaarlijke situaties of territoriale afbakening.
Ze zijn ook aanwezig bij mensen, hoewel ze niet hetzelfde potentieel hebben als bij dieren. Het gebruik ervan is beperkt tot seksuele aantrekkingskracht, terwijl bij dieren het gedrag van soorten bepalen.
Feromonen
In het dierenrijk worden ze bijna als een communicatiemiddel tussen soorten beschouwd. Door de segregatie van deze stof blijven de dieren alert over het gedrag of de empathie van andere exemplaren.
Ze worden waargenomen door de geur van dieren, specifiek via het neusorgaan genaamd vomeronasaal. Dit lid bestaat uit twee kanalen die zich boven het gehemelte bevinden.
In sommige gevallen van dieren, zoals katten, paarden of stieren, de feromonen worden gesnoven en gaan rechtstreeks naar dit orgaan. Dan is het zogenaamde gedrag van flehmen, dat is wanneer het dier zijn kop opheft en zijn bovenlip intrekt. Op deze manier kunnen de feromonen in je speeksel verdwijnen en de neusholte bereiken.
Soorten feromonen
ZijnZe zijn ingedeeld volgens hun functie en doel. In sommige gevallen, zoals mieren, worden ze gebruikt om het pad aan te geven; ze worden ook gebruikt om het oppervlak in voedseluitwisseling te identificeren.
- Alarm. Ze dienen als een waarschuwingssignaal voor andere soorten. Namelijk, de aanwezigheid van een mogelijk gevaar aankondigen of risico voor andere dieren.
- Van afbakening. Veel dieren markeren via urine hun territorium of geven aan welke ruimte voor hen exclusief is. Dit dient om aan andere exemplaren de vastgestelde limieten aan te geven, dat wil zeggen, ze mogen die ruimte niet gebruiken.
- Seksueel Dit is misschien wel het meest bekende gebruik bij mensen. Ze laten weten welke dieren tochtig of in de reproductieve periode zijn. Door urine of zweet, mannetjes identificeren vrouwtjes die beschikbaar zijn om te paren.
Gebruik van feromonen
In de veterinaire wetenschap zijn feromonen gebruikt bij de vervaardiging van producten voor dieren. Sommigen van hen Ze dienen om angst te sussen, terwijl andere de paring stimuleren.
- Als pijnstiller. Synthetische feromonen zijn geïnspireerd op zogende feromonen en zijn bedoeld om het gedrag van puppy's te kalmeren. Dit is het geval bij vrouwelijke honden tijdens de lactatieperiode, die feromonen afscheiden om de angst van hun baby's te verminderen.
- Dit soort stoffen hebben goede resultaten opgeleverd in behandelingen voor gedragsveranderingen.
- Als seksuele stimulans. Sommige fokkers gebruiken synthetische feromonen om de seksuele eetlust te vergroten. Hoewel het altijd nodig zal zijn om op de loopsheid te wachten, komt deze stimulatie de interesse van het mannetje in het vrouwtje ten goede; Dit garandeert montage op het juiste moment.
Bij mensen is het gebruik van feromonen ook aangetoond, hoewel de effectiviteit ervan nog niet is bewezen. Zo is het geval van parfumhuizen, die lotions met feromoonadditieven hebben ontwikkeld.
Effecten van feromonen bij gesteriliseerde dieren
Castratie is een praktijk die direct op hormonen wordt gedaan van de dieren; bestaat uit het verwijderen van de bron van testosteron bij mannen en oestrogenen en progesteronen bij vrouwen. Deze actie kan de productie van feromonen beïnvloeden.
In deze gevallen, mannen zullen meer naar vrouwen ruiken. In theorie kan deze geurmodificatie ervoor zorgen dat de man seksueel verlangen opwekt bij andere exemplaren van hetzelfde geslacht. Ze zullen echter hun interesse in het fokken van loopse vrouwtjes niet verliezen.
Aan de andere kant, gecastreerde dieren verkleinen hun territoriale afbakening; het is niet langer nodig om het grondgebied van bezit te markeren. Op deze manier worden de zogenaamde territoriumferomonen sterk verminderd.