Water is een essentiële voedingsstof voor uw kat, het vertegenwoordigt 60-75% van het lichaamsgewicht van een volwassen kat. Dat uw huisdier water drinkt is erg belangrijk. Het aanmoedigen van een dagelijkse inname van water helpt uw kat om een goede gezondheid te behouden, omdat het voedsel gemakkelijker kan worden verteerd. Waterinname reguleert ook de lichaamstemperatuur van dieren en zorgt ervoor dat zout en andere elektrolyten door het lichaam van uw huisdier kunnen gaan.
De hoeveelheid water die uw kat nodig heeft, hangt af van omgevingsfactoren of de activiteit die hij uitvoert. Hydratatie bij katten helpt urinewegproblemen te voorkomen. Daarom zijn hydratatie en voldoende waterverbruik relevant voor de gezondheid van uw huisdier.
Als uw kat meer calorieën binnenkrijgt en meer stofwisselingsafval produceert, heeft hij meer water nodig om zijn lichaamstemperatuur op peil te houden. Over het algemeen moet een volwassen kat ongeveer dezelfde hoeveelheid water drinken - in milliliters - als het aantal kilocalorieën dat per dag wordt geconsumeerd.
Droog kattenvoer bevat 7 tot 12 procent water, terwijl blikvoer tot 80 procent water kan zijn. Katten die alleen droogvoer eten, krijgen niet de hoeveelheid water die ze nodig hebben. Daarom moeten ze gemakkelijk toegang hebben tot schoon en drinkbaar water, zodat ze hun inname kunnen verhogen.
Hydratatie bij katten
Het is belangrijk om uw kat minimaal één keer per dag natvoer te gevenomdat dit het watersupplement helpt vervangen dat ze niet kunnen krijgen als ze rechtstreeks uit hun kom drinken.
Katten leren snel water te drinken. Als u echter merkt dat uw kitten de kom niet nadert, kan dit een aantal redenen hebben. In die zin is het belangrijk dat u probeert uw kitten stromend water aan te bieden. Het beste is dat je zijn waterbak altijd op dezelfde plek bewaart.
Zorg ervoor dat je een roestvrijstalen container gebruikt en geen plastic, want water dat de hele dag in een plastic schaaltje zit, kan gif.webpstoffen bevatten.
Maak haar waterbak elke dag schoon. Het reukvermogen van een kat is erg scherp. Als hij vreemde geuren op zijn bord bespeurt, zal hij hoogstwaarschijnlijk opgeven en geen water drinken.
Als uw kat ziek is, let dan goed op tekenen van uitdroging.
Zoek veterinaire hulp als uw kat moet overgeven of diarree heeft.
Wat zijn de oorzaken van uitdroging bij katten?
Oorzaken van uitdroging zijn braken en diarree, vaker plassen, medische aandoeningen zoals diabetes of nierfalen waarbij de kat vaker plast. Hitteberoerte, gebrek aan beschikbaar drinkwater, shock, bloedverlies of koorts.
Symptomen van uitdroging bij katten kunnen op verschillende manieren worden ingedeeld: milde uitdroging, tot 5%; matig tussen 5 en 10% en ernstig, 10% of meer.
De tekenen van uitdroging, naast andere tekenen, zijn onder meer ingevallen ogen, slechte huidelasticiteit, lethargie, verhoogde hartslag of constipatie.
Uitdroging bij katten kan worden bepaald door de mate van turgor van hun huid te controleren. Als er sprake is van uitdroging, probeer dan wat huid van de nek vast te pakken en voorzichtig omhoog te trekken. Bij een gehydrateerde kat, wanneer je aan zijn huid trekt, zal deze snel intrekken, terwijl bij een uitgedroogde kat de huid veel langzamer zal intrekken.
Een andere manier om uitdroging vast te stellen, is door de bloedcirculatie van uw kat te controleren. Om dit te bepalen, drukt u met een vinger op het bovenste tandvlees van uw huisdier. Verwijder uw vinger. U zult merken dat er een witte vlek op het tandvlees zit waar u uw vinger heeft geplaatst. Meet met een horloge hoe lang het duurde voordat de witte vlek roze kleurde. Bij een gezonde kat mag deze tijd niet langer zijn dan 2 seconden.
Uitdroging bij katten kan ook worden gecontroleerd door een urineonderzoek te doen, dit wordt gedaan om het elektrolytgehalte en de nierfunctie te controleren.
Af en toe kunnen aanvullende tests worden besteld om de nier- en leverfunctie te onderzoeken, evenals onderzoeken om diabetes op te sporen.
De behandeling bestaat uit het subcutaan of intraveneus toedienen van vloeistoffen., die moet worden gedaan onder toezicht van een dierenarts.
