Staar is de belangrijkste oorzaak van slechtziendheid bij honden. Dit probleem kan echter worden verholpen door de abnormale lens operatief te verwijderen en in plaats daarvan te vervangen door een kunstlens.
Wat zijn staar?
Een cataract is de vertroebeling van de lens in het oog. De functie van deze lens is om lichtstralen op het netvlies te focussen. Staar belemmert echter het bereik van dat licht, waardoor het zicht sterk vermindert. Gevorderde staar is de belangrijkste oorzaak van blindheid bij honden. Eigenaren van gezelschapsdieren kunnen echter herkennen dat hun trouwe vriend last heeft van staar, omdat ze een troebel, witblauw uiterlijk in zijn oog detecteren.
Staar bij honden is het gevolg van een genetisch overgeërfd defect. Veel rashonden zijn vatbaar voor erfelijke staar, die zich bij de geboorte of op middelbare leeftijd kan ontwikkelen. Honden met erfelijke staar mogen niet voor fokdoeleinden worden gebruikt.
Staar wordt ook in verband gebracht met diabetes, ouderdom of trauma en aandoeningen van het netvlies. Afhankelijk van de oorzaak kan staar al dan niet verergeren, waardoor totale blindheid ontstaat. De snelheid van progressie is vaak voorspelbaar en kan worden bepaald door een grondig onderzoek door een veterinaire oogarts.
Hoe wordt cataract bij honden behandeld?
Momenteel is de enige effectieve behandeling van cataract het operatief verwijderen van de defecte lens. Het verwijderen van de lens gebeurt onder algemene verdoving door een incisie in het oog te maken. Om dit te doen, wordt speciale apparatuur gebruikt om ziek kristallijn materiaal te fragmenteren en te verwijderen. In de meeste gevallen wordt een kunstmatige intraoculaire lens geïmplanteerd om de zieke lens te vervangen.
Laser wordt niet gebruikt om staar te verwijderen. Chirurgie wordt over het algemeen aanbevolen wanneer cataract verminderd gezichtsvermogen veroorzaakt, of voor progressieve cataract waarbij verlies van gezichtsvermogen wordt verwacht. Chirurgische slagingspercentages voor cataract in het vroege stadium zijn hoger dan voor geavanceerde cataract die al maanden of jaren aanwezig is.
Om de chirurgische ingreep te evalueren, zal een veterinaire oogarts een oogonderzoek bestellen om andere zichtstoornissen op te sporen. Hij zal ook bloed- en urinemonsters nemen om de algemene gezondheid van de hond te bepalen. Ze zullen ook een echografie van het oog en een speciale diagnostische test, ERG genaamd, uitvoeren om eventuele netvliesaandoeningen op te sporen die een succesvol resultaat kunnen verstoren.
Na de operatie moeten de ogen van de hond gedurende twee weken worden beschermd. Oefening en activiteit van de hond moeten worden beperkt om oogletsel te voorkomen.
Wat zijn de risico's en complicaties van een staaroperatie?
Het slagingspercentage van een ongecompliceerde staaroperatie is ongeveer 95%. Het resultaat kan variëren, afhankelijk van de algemene gezondheid van het oog. Na onderzoek en testen zal de oogarts de risico's en voordelen van de operatie met de eigenaar bespreken om de beste beslissing voor de hond te helpen bepalen.
Desalniettemin, er zijn enkele inherente risico's, zoals bij elke chirurgische ingreep die onder narcose wordt uitgevoerd. Eigenaren dienen deze risico's met hun dierenarts te bespreken.
Het complicatiepercentage na een staaroperatie is ongeveer 5%. Wanneer één oog een complicatie heeft, betekent dit meestal dat de hond niet meer kan zien. Sommige complicaties kunnen een langdurige medische behandeling of zelfs een extra operatie vereisen om het probleem te verhelpen.
Belangrijke complicaties bij cataractchirurgie zijn netvliesloslating, een aandoening waarbij het netvlies loskomt van het onderliggende weefsel.. Totale netvliesloslating, veroorzaakt verlies van het gezichtsvermogen, maar soms is het mogelijk om deze complicatie te corrigeren door middel van een chirurgische ingreep.
Overmatige ontsteking of uveïtis is een potentieel ernstig probleem. Patiënten met een ontsteking van het oog vóór de operatie hebben meer kans om dit probleem te ontwikkelen.
Glaucoom verwijst naar een intraoculaire druk die het normale niveau overschrijdt. Sommige hondenrassen zijn vatbaar voor glaucoom en hebben een grotere kans om het na een operatie te ontwikkelen. Medische en chirurgische behandeling kan deze complicatie vaak beheersen.
