De Pyreneese Mastiff is een ras van Spaanse oorsprong dat traditioneel wordt gebruikt om kuddes te bewaken. De Internationale Cynologische Federatie neemt het op als een molossus in haar officiële classificatie. Met extreem krachtige en evenredige spieren fungeerde deze hond als een verdediging tegen dieren zoals de wolf of de beer.
Oorsprong van de Pyreneese Mastiff
Als een trouwe bondgenoot van de bergherder, de hoofdrol van dit ras was gebaseerd op het bewaken van de kuddes. Als inwoner van Aragon maakte hij dagelijks lange transhumane reizen van de Aragonese Pyreneeën naar het Maestrazgo-gebied. Vanwege zijn grootte was het echter erg duur in onderhoud. Dat was de reden waarom het ras in verval raakte na de burgeroorlog, met de crisis van de naoorlogse jaren.
Hoe kon deze mastiff dan tot op de dag van vandaag overleven? Rafael Malo Alcrudo, Daniel Llorens Guerrero en Jaime Graus Morales, gepassioneerd door honden en, meer specifiek, dit ras, besloten om in 1977 de Club del Mastín del Pirineo in Spanje op te richten. Aangesloten bij de Royal Canine Society of Spain, is het primaire doel het behoud, de verbetering en de promotie van het dier.
Met de eerder genoemde naoorlogse crisis werd hun genetisch erfgoed verarmd door rassenvermenging. Zo werd hun voortbestaan als rasdier bedreigd. Met de oprichting van de club werden de weinige zuivere exemplaren die vrij rondliepen op het veld herenigd en werd de basis gelegd voor hun herstel. Tot op de dag van vandaag is het een internationaal bekend en gerespecteerd ras. Niet alleen dankzij de club die in ons land is ontstaan, maar ook door vele anderen verspreid over Europa en de Verenigde Staten.
Uiterlijk en verhoudingen
Met een zeer sterk en robuust lichaam combineert het de kracht van een berghond met de flexibiliteit en behendigheid die typerend zijn voor zijn ras. Zijn borst is breed, gespierd: Zijn dikke, borstelige haar verbergt een spier die geschikt is voor een beer. De algemene fysionomie van de Pyreneese Mastiff is die van een ras dat gewend is aan fysiek werk en het verdedigen van de kudde.
Wat betreft de kleur, de vacht is meestal witachtig, met het masker dat kenmerkend is voor mastiffs. De vlekken die het door het hele lichaam kan vertonen, hebben dezelfde kleur en zijn goed gemarkeerd. Voor fokkers zijn geen driekleurige of volledig witte exemplaren gewenst. Onder de meest populaire kleuren vinden we, in volgorde van voorkeur, het volgende:
- Zuiver wit of sneeuwwit met middengrijze vlekken
- Diep geel goud
- bruin
- zwart
Wat betreft de maat, er lijkt geen plafond te zijn. Hoe groter de mastiff, hoe beter. Met een minimale hoogte van 77 centimeter voor reuen en 72 centimeter voor teven, kan de hond een spectaculaire hoogte bereiken. Niet alleen dat, maar fokkers waarderen dat mannetjes minstens 81 centimeter hoog zijn. Als onderdeel van de Molossische familie, geven zijn brede frame, hangende oren en overvloedige vacht het een goedaardige en ongevaarlijke uitstraling.
Een persoonlijke molosser
Ondanks zijn imposante uiterlijk, Deze Mastiff is zachtaardig en aanhankelijk van karakter. Als waakhond is hij ook ideaal. Hij deinst nooit terug voor bedreigingen en is loyaal aan zijn meester. Zijn intelligentie en autoriteit geven hem een respectabele aanwezigheid onder andere honden, waarmee hij over het algemeen geen agressief gedrag vertoont.
Zijn gevechtsvaardigheden zijn het resultaat van eeuwenlang vechten tegen de wolf. Zijn schors is ernstig en territoriaal, geschikt om het alarmsignaal te geven in open ruimtes. Als gezinshond zal het een respectvol dier zijn met kinderen en trouw aan zijn baas, hoewel het open ruimtes en veel beweging vereist.
Zorg
Omdat het een groot ras is, de Pyreneese Mastiff heeft een significante geschiedenis van heupdysplasie en maagtorsie. Deze laatste aandoening is bijzonder ernstig en levensbedreigend. Het komt meestal voor bij grote rassen met een diepe borst en een opgezwollen buik. Dit is waar gas zich ophoopt totdat de ligamenten het begeven en op de milt drukken, waardoor de darm wordt vervormd.
Pijn en ontsteking in de buikstreek, evenals abnormaal en rusteloos gedrag, zijn de meest zichtbare symptomen.Een regelmatige controle door de dierenarts wordt geadviseerd bij dit ras, wiens gigantische lichaam meerdere problemen kan veroorzaken.
