De Bloedhond, bekend als St. Hubert's hond, is een hond uit de Ardennen, België, en het heeft zeer eigenaardige kenmerken die het waard zijn om te weten. Verblijf je bij ons om meer over dit dier te leren?
de bloedhond Het wordt gebruikt als politiehond voor opsporingsdoeleinden, omdat het speciale vaardigheden en capaciteiten heeft die maar weinigen kunnen evenaren. Laten we dit exemplaar wat beter leren kennen en deze kwaliteiten ontdekken.
De Bloedhond, de Belgische hond
Bron
Er lijken voldoende gegevens te zijn om te suggereren dat de makers van dit ras waren de monniken van het klooster van St. Hubert, Waar komt je naam vandaan.
De geschiedenis geeft aan dat de stichter van deze monnikenorde, de monnik Hubert, dol was op jagen en blijkbaar… de monniken baseerden hun selectie op de jachthonden die deze had. Na zijn dood werd hij zelfs bekend als de patroonheilige van de jagers.
Later, Koning Willem de Veroveraar bracht exemplaren van het ras naar Engeland, waar ze bekend werden als Bloodhound, met vermelding van de zuiverheid van hun bloed.
Een legende vergezelt dit ras. Zou je haar willen ontmoeten? Hij zegt dat een rijke man die van jagen hield op Goede Vrijdag vergezeld was van enkele honden die veel lawaai maakten.
Toen hij in de verte een hert zag, bereidde hij zich voor om te schieten, maar toen hij op het punt stond dat te doen, zag hij een afbeelding van Jezus Christus op het gewei van het dier. Hij had niet de moed om te schieten, en dat niet alleen, hij trok zich ook terug uit de jacht.
Hij raakte eraan gewend de beste exemplaren van zijn honden aan andere edelen te geven, waaronder de Bloedhond.. Deze traditie wordt voortgezet in het klooster van San Huberto.
Algemene kenmerken van de Bloedhond
de bloedhond Het is een grote en sterke hond, iets dat zijn behendigheid niet vermindert, daarom werd het als jachthond gebruikt. Zijn neus is een van zijn sterke punten en hij staat bekend als een van de harige met het beste reukvermogen ter wereld. Ze kunnen vijftien dagen een spoor volgen.
Rimpels is zijn hoofd en onder zijn mond samen met zijn hangende oren is wat hem definieert:
- Hoofd. Zijn hoofd is niet breed, maar wel groot en lang, en natuurlijk erg gerimpeld.
- Snuit. Lang en smal, met aan beide kanten hangend leer. Zijn beet is een schaar, dat wil zeggen, de ondertanden rusten onder de bovenste.
- Neus. Vanwege zijn scherpe reukvermogen zijn zijn neusgaten wijd en open.
- extremiteiten. Alle vier de benen moeten recht en sterk zijn.
- Gewicht. Het varieert tussen 40 en 50 kilo bij mannen en tussen 36 en 45 bij vrouwen.
- Ondersteunde kleuren. Zwart, roodbruin en fawn. Het mengen tussen twee van deze kleuren wordt ook ondersteund. Er zijn federaties die het terecht kunnen vinden dat ze wat witte vlekken op de borst, poten en staart hebben.
Karakter
Het is geen veelgebruikte hond als huisdier, maar in werkelijkheid, ondanks de aannames van velen, is hij erg aanhankelijk naar zijn eigenaar. Zijn karakter is verlegen en erg gevoelig. Je kunt niet grof worden uitgescholden, zul je hem altijd zacht en lief moeten aanspreken.
Bron: ann-dabney
Hij is erg geduldig en goed met kinderen, en erg sociaal met andere huisdieren. Het is zonder twijfel een ideale hond om bij het gezin te zijn.
Speciale zorgen
de bloedhond heeft niet veel verzorging nodig, omdat zijn haar niet ingewikkeld is en niet te veel beweging vereist. Natuurlijk zal het altijd nodig zijn om het aan de lijn te verwijderen, want als het op enig moment krols is, is het mogelijk dat het zal ontsnappen en is er niemand die de hardloper zal verslaan.
Je zult continu naar de dierenarts moeten gaan, omdat deze de gewoonte heeft om gaten in de grond te prikken, waardoor hij constant wordt blootgesteld aan bacteriën die infecties kunnen veroorzaken.
Zoals je kunt zien, kan een bloedhond ook een uitstekend huisdier zijn, omdat zijn capaciteiten niets te maken hebben met zijn persoonlijkheid. De Bloedhond is zonder twijfel een van die exemplaren geweest die ons verrassen.
Afbeeldingsbron: Mark Robinson en Ann-Dabney.