In de meeste landen over de hele wereld zijn er problemen met achtergelaten gedomesticeerde honden. Overheden besteden er meestal niet al te veel aandacht aan, omdat ze het een klein probleem vinden. Er zijn echter uitzonderingen, landen zonder zwerfhonden.
Nederland, een van de leidende landen op het gebied van initiatieven voor een meer bewuste wereld, het is het eerste land zonder zwerfhonden geworden. Dit probleem van achtergelaten en verdwaalde dieren is er in alle landen van de wereld. Hoewel veel stichtingen en organisaties proberen het bewustzijn te vergroten, zijn er in veel landen enorme aantallen dakloze dieren.
Het einde van een carrière in Nederland, nu zonder zwerfhonden
Lange tijd waren er in Nederland enorm veel zwerfhonden, omdat mensen ze in de steek lieten toen ze niet langer puppyspeelgoed waren, hetzij omdat ze geen raszuivere dieren waren, hetzij vanwege het einde van het jachtseizoen, enz.
In de 19e eeuw was het aantal honden in Nederland een van de grootste in Europa. Dit resulteerde in een zorgwekkende uitbraak van hondsdolheid onder de inheemse bevolking, die, naast de beperkte hygiënische maatregelen van die tijd, een van de belangrijkste doodsoorzaken in het gebied werd.
Als gevolg van het bovenstaande, de bevolking begon hun huisdieren in de steek te laten uit angst voor een mogelijke pandemie. Op een gegeven moment begonnen zwerfdieren de straten te bevolken tot zorgwekkende niveaus en de Nederlandse regering besloot om orde te scheppen in het licht van dergelijke problemen. Het nam de kosten van de castratie op zich en organiseerde massale sterilisatiecampagnes om de huisdieren gratis te steriliseren.
De Nederlandse regering heeft een reeks juridische acties ondernomen met de beste resultaten. Nu zijn er geen zwerfhonden meer in het land, wat een reeks maatregelen op tafel legt om verlating te voorkomen.
Effectieve maatregelen
Hoe is deze prestatie van een land zonder zwerfhonden bereikt? Door verschillende maatregelen, zoals: het geval van gevangenisstraffen voor het mishandelen of achterlaten van een dier, hoge belastingen voor de aankoop van rashonden, gratis castratiecampagnes voor huisdieren en een speciale politieafdeling ter bestrijding van wreedheid en verwaarlozing van dieren.
Dit soort maatregelen dienen om mensen bewust te maken van de verantwoordelijkheid van het hebben van huisdieren, bereiken dat geen enkele hond mag worden geëuthanaseerd of opgesloten in een kennel om over straat te zwerven.
Nederland creëerde een van de strengste wetten in Europa op het gebied van dierenbescherming. Boetes die volgen op klachten kunnen oplopen tot 16.000 euro en gevangenisstraffen tot 3 jaar.
Een andere zeer effectieve maatregel is dat de overheid zelf de kosten op zich heeft genomen van een massale campagne voor het steriliseren van huisdieren. Momenteel is het gratis om honden over het hele grondgebied te steriliseren.
Aan al het bovenstaande is een reeks hoge belastingen toegevoegd aan de aankoop van rashonden, Op deze manier kunnen degenen die honden in huis willen hebben ervoor kiezen om veel dieren te adopteren uit asielen, kennels, enz.
Met deze maat voor het registreren van de rashonden, De zaken rond het dierenleven zijn verminderd en degenen die echt het gezelschap van een hondenvriend wilden, zijn aangemoedigd. Ze zijn erin geslaagd en nu zijn ze een voorbeeld voor de wereld.
Beschermende, gemeentelijke kennels
Onthoud dat Het is niet hetzelfde om te spreken van gemeentelijke kennels dan van beschermers. De eerstgenoemde, ook wel Zoosanitaire Centra genoemd, zijn de opvangcentra voor achtergelaten dieren die door het Openbaar Ministerie worden aangeboden. De tweede zijn verenigingen zonder winstoogmerk die zich inzetten voor de bescherming van dieren en die in sommige gevallen de gemeentelijke concessie hebben voor het beheer van de dienst voor het ophalen van achtergelaten dieren.
In de kennels worden de honden die er zijn meestal afgemaakt als de eigenaar niet verschijnt en er vindt geen adoptie plaats. De voorwaarden zijn die welke in elk centrum zijn vastgesteld. Elke keer worden deze termijnen verder verlengd en wordt gezocht naar alternatieve oplossingen om op te offeren.
Desalniettemin, in de opvangcentra worden geen dierenoffers gebracht, behalve in uitzonderlijke gevallen, bijvoorbeeld om het lijden van een ziek dier te vermijden. Op deze manier kunnen honden hun hele leven in de faciliteiten van een asiel leven.
