Zelfbeheersing is een kwaliteit die in de wereld opvalt door afwezigheid. Het is een zeer moeilijke kwaliteit om te cultiveren en nog moeilijker om te onderwijzen. Sinds we klein waren, probeerden onze ouders het ons bij te brengen en wij onze kinderen. Het is gemakkelijk als er open communicatie is om de waarden en verlangens te kunnen overbrengen die we hopen dat het kind heeft.
Maar dingen worden ingewikkeld als onze student niet kan praten en niet rationeel kan begrijpen wat we tegen hem zeggen. Dat wil zeggen, we verwijzen naar onze huisdieren. Desalniettemin, het is noodzakelijk voor ons huisdier om zelfbeheersing te leren, omdat het het nodig heeft voor alledaagse dingen zoals eten, drinken, socializen met anderen en zelfs zichzelf ontlasten.
Het is mogelijk dat wanneer u de uitdrukking zelfbeheersing aan uw hond hoort, alles ingewikkeld en moeilijk lijkt om aan te voldoen, maar we zullen u wat praktisch advies geven waarmee u het sneller zult bereiken dan u dacht.
Wat is zelfbeheersing?
Allereerst moeten we weten waar we het over hebben, dus we moeten definiëren wat zelfbeheersing is en weten in welke situaties onze hond het niet laat zien om hem te helpen het te ontwikkelen.
Zelfbeheersing, zoals het woord zelf aangeeft, is het beheersen van de eigen impulsen om bij elke gelegenheid gepast te handelen. Veel van deze impulsen worden aangedreven door het onderbewustzijn of zijn aangeboren in ons. In het geval van uw huisdier kunnen ze instinctief worden geduwd. Daarom is het zo moeilijk te controleren.
Op welke momenten toont onze hond geen zelfbeheersing?
- Tijdens de maaltijd. Bijna geen enkele hond eet op een ontspannen manier, ze lijken te schrokken alsof ze een aantal dagen niet hebben gegeten.
- Looptijd. Wat moet je hierover vertellen? We zijn er zeker van dat het grootste deel van de tijd dat u uw hond uitlaat, het lijkt alsof hij degene is die u mee uit wandelen neemt in plaats van u.
- Groet moment. Als je thuiskomt, vind je het geweldig dat je kleine vriend er blij is je te zien, maar de emotie is zo groot dat het je soms zelfs pijn doet als het je of andere leden van je familie of vrienden bespringt.
Er zijn meer momenten waarop ons huisdier geen zelfbeheersing heeft, zoals wanneer het bijvoorbeeld moeilijk voor hem is om zijn behoefte niet thuis te doen. Laten we ons echter concentreren op hoe we onze zelfbeheersing op twee belangrijke manieren kunnen verbeteren: eten en wandelen.
Verbeter zelfbeheersing als het gaat om eten
Sommige honden grommen, terwijl ze eten en als ze worden aangeraakt, en proberen soms te bijten. Ze doen dit zelfs met hun baasjes. Dit is geen juiste houding en wordt veroorzaakt door een gebrek aan zelfbeheersing. Het moet worden uitgeroeid. Nu, hoe het te doen?
Honden zijn roedeldieren en worden begeleid door een leider. Thuis moet je hem leren dat jij de leider bent en een van de manieren om dit in dit opzicht te doen, is door de hond niet voor of tegelijkertijd met jou te laten eten. Leiders eten eerst, dan de kudde.
Sta hem daarom niet toe om rond de tafel te vragen of te springen. Leer hem van jongs af aan op zijn plaats te blijven die zijn bed zou kunnen zijn terwijl je eet. Als je haar eten serveert, laat haar dan niet springen, blaffen of opgewonden raken. Leer hem liever te wachten tot je gaat zitten.
Op deze manier zal hij een onderdanige houding hebben, en een onderdanige hond is een rustige hond.
Verbeter zelfbeheersing tijdens het wandelen
De wandeling is een marteling als het onze hond is die altijd vooruit wil. Welnu, om dit aspect te verbeteren, moet u vanuit huis beginnen.
Veel eigenaren spelen om te zeggen "kijk, ik ga aan de lijn", maar dit maakt het dier alleen maar nerveuzer. Daarom, voordat u alle accessoires op het dier plaatst om te gaan wandelen, moet u wachten tot het rustig is. Normaal gesproken duurt het niet langer dan 10 minuten.
U kunt de accessoires nemen en er naar kijken terwijl u ernaar kijkt en de hond een paar minuten de tijd geven om te ontspannen. Leg haar later aan de lijn terwijl je zachtjes tegen haar praat en leg uit dat ze ontspannen en kalm moet zijn. Verwacht niet dat je het de eerste keer krijgt, maar met geduld en doorzettingsvermogen zul je het bereiken.
Praat tijdens de wandeling rustig met hem en pak hem zelfs op en zet hem op de plek waar je hem wilt hebben, naast je.
