Olifanten zijn de grootste landzoogdieren op aarde. Deze dikhuiden kunnen wel 70 jaar oud worden en sommige soorten wegen 6.000 kilo. Er is echter vastgelegd dat sommige olifanten slagtanden hebben en andere niet, omdat deze stukken een grote stropersgeschiedenis achter zich dragen.
De verklaring die sommige experts geven voor de vraag waarom sommige olifanten slagtanden hebben en andere niet - vooral vrouwtjes - is menselijke hebzucht en stroperij, aangezien hun ivoren slagtanden illegale jagers aantrekken, wat veel gevolgen heeft gehad voor de soort. Wil je meer weten over dit onderwerp, lees dan verder.
Waarom hebben sommige olifanten slagtanden en andere niet?
In het Gorongosa National Park, in Mozambique -een land gelegen in zuidelijk Afrika-, zijn er verschillende oude olifanten die de sporen dragen van de burgeroorlog die dit land 15 jaar heeft meegemaakt, tussen 1977 en 1992. Dit is de reden waarom velen van hen geen hoektanden hebben.
Dit conflict doodde ongeveer 90% van de olifanten, geslacht voor het ivoor van hun slagtanden en voor hun vlees. Dit materiaal was de belangrijkste financieringsbron in het conflict en na de oorlog werden er minder dan 100 olifanten in het gebied levend achtergelaten.
Organisaties zoals Olifant stemmen ze bestudeerden de weinige overlevenden van deze oorlog, van wie de meesten tandloze vrouwen waren. Dankzij een mutatie in het gen dat deze ivoren structuren veroorzaakt, konden deze vrouwtjes overleven, zeggen experts van WWF.
Omdat de mutatie erfelijk is, hun jongen worden geboren met aanleg om geen hoektanden te ontwikkelen. Dit is geen aanpassing die reageert op de dreiging van mensen per seMaar het geeft wel de voorkeur aan olifanten die zonder slagtanden worden geboren, aangezien degenen die ze dragen nog steeds illegaal worden gejaagd voor hun ivoor in de rest van de wereld.
Hetzelfde verhaal, maar dan op andere plaatsen
Mozambique is niet de enige plaats waar de afwezigheid van slagtanden aanwezig is bij olifanten. Er zijn ook andere landen met een groot jachtverleden. In Zuid-Afrika bijvoorbeeld, 98% van de 174 vrouwen in het Nationaal Park Addo olifant Ze ontwikkelden geen hoektanden uit de jaren 2000.
Een andere plek waar je dit kunt zien is in Ruaha National Park in het zuiden van Tanzania, een gebied dat in de jaren zeventig en tachtig door stropers is geplunderd. Daar, 21% van de vrouwen ouder dan 5 jaar heeft geen hoektanden.
Net als in Gorgosa zijn de percentages in Ruaha hoger bij oudere vrouwen. Ongeveer 35% van de vrouwtjes boven de 25 jaar heeft geen slagtanden en van de olifanten van 5 tot 25 jaar heeft 13% van de vrouwtjes dat niet.
Het gebrek hieraan komt onevenredig veel voor bij vrouwen, omdat slagtandloze mannetjes zeer zeldzaam zijn bij Afrikaanse olifanten. Joyce Poole, expert op het gebied van olifantengedrag, zegt dat ze in haar hele leven maar 3-4 slagloze mannetjes heeft gezien.
Ongeacht mannelijke of vrouwelijke olifanten, mensen laten een stempel achter op de grootste landzoogdieren op aarde. Alsof dat nog niet genoeg was, hebben delen van Azië waar ivoor wordt gejaagd - zoals Afrika - een zeer hoog aantal slagtandloze olifanten.
Sommige olifanten hebben slagtanden, maar kleiner
In het zuiden van Kenia, illegale jacht heeft de grootte van de slagtanden bij olifanten verminderd, evenals op andere plaatsen. De slagtanden die tussen 2005 en 2013 zijn ontvoerd, bleken kleiner te zijn dan die van olifanten die tussen 1966 en 1968 werden geslacht. Hun grootte was met ongeveer een vijfde afgenomen bij mannen en meer dan een derde bij vrouwen.
En waar hebben olifanten slagtanden voor?
Olifanten hebben meestal slagtanden omdat ze hen in staat stellen de meeste van hun dagelijkse taken uit te voeren, zoals graven naar water of mineralen, blaffende bomen voor vezelrijk voedsel, help mannen om te strijden om vrouwen, verdedig jezelf, til en verplaats objecten en bescherm je kofferbak.
De slagtanden van olifanten zijn tanden die verder reiken dan hun mond. Ze zijn verbonden met de schedel en hebben zenuwuiteinden, net als menselijke tanden. Als de hoektand is gebroken, verwijderd of beschadigd, groeit deze niet terug.
Ondanks het verlies hiervan hebben de olifanten kunnen overleven en lijken ze gezond te zijn. Er wordt echter aangenomen dat deze handicap het gedrag van de olifanten en hun gemeenschappen kan beïnvloeden. Bovendien is het werk dat ze met hun slagtanden doen van vitaal belang voor andere soorten, dus hun afwezigheid heeft ook gevolgen voor het ecosysteem dat hen omringt.
De bomen die olifanten omgooien of de gaten die ze graven voor water zijn erg belangrijk voor soorten die afhankelijk zijn van deze acties. Zoals je kunt zien, dienen hun hoektanden hen niet alleen, ze helpen ook bij het creëren van habitats.
Bepaalde hagedissen geven er bijvoorbeeld de voorkeur aan om hun huizen te maken in bomen die zijn omgevallen of ingegrepen door olifanten.
De ivoorhandel
De handel in ivoor is een handel - meestal illegaal - van de ivoren slagtanden van sommige soorten, zoals het gewone nijlpaard (Nijlpaard amphibius), Walrussen (Odobenus rosmarus), de narwal (Monodon monoceros), de uitgestorven mammoet (Mammuthus spp.), de Afrikaanse of savanneolifant (Loxodonta spp.) en de Aziatische olifant (Elephas maximus).
Ivoor wordt al vele jaren verhandeld in regio's als Groenland, Alaska en Siberië en heeft geleid tot een gevaar voor de soorten die ivoor bezitten, zeggen studies van de Autonome Universiteit van Barcelona.
In dit geval, olifantenivoor wordt al eeuwenlang geëxporteerd vanuit Afrika en Azië, zoals er gegevens zijn uit de veertiende eeuw voor Christus. Tijdens de kolonisatie van Afrika werd dit materiaal geëxporteerd om pianotoetsen, biljartballen, juwelen en andere voorwerpen van exotische rijkdom te maken, maar van een kronkelige en bloederige oorsprong.
In 1979 waren er ongeveer 1,3 miljoen olifanten in Afrika, maar in 1989 waren dat er nog maar 600.000. Dit alles was het resultaat van de internationale ivoorhandel. In dit decennium werden ongeveer 75.000 olifanten per jaar gedood, goed voor ongeveer $ 1 miljard.
Een actueel probleem
Sommige olifanten hebben slagtanden en al degenen die ze bezitten, zowel vrouwelijke als mannelijke, ze zijn het doelwit van illegale jacht. Dit schaadt hun populaties, omdat ze praktisch zonder mannetjes zitten om te broeden, omdat de meest begeerde slagtanden die van de oudere mannetjes zijn, omdat ze zwaarder zijn.
Bovendien is de olifantenmaatschappij afhankelijk van vrouwtjes en doden jagers hele kuddes vrouwtjes, waardoor de jongen verweesd worden, die sterven zonder zich daadwerkelijk voort te planten. Een ander gevolg dat de soort bedreigt.
De jacht op de ivoorhandel blijft de grootste bedreiging voor olifanten met slagtanden. Het verlies van leefgebied en het conflict dat ontstaat tussen mensen en olifanten is een van de bedreigingen waaraan deze dieren lijden.
Volgens WWF, ongeveer 100 Afrikaanse olifanten sterven dagelijks voor hun ivoren slagtanden, hun vlees en andere delen van hun lichaam. Vandaag zijn er 110.000 olifanten minder in Afrika dan in het afgelopen decennium, toen er ongeveer 415.000 waren.
Daarom zijn er in Afrika beschermde gebieden ingesteld om olifanten te beschermen. Op verschillende plaatsen - zoals Mozambique - wordt gewerkt aan het verminderen van de conflicten die bestaan tussen de mens en deze dikhuiden, om stroperij en andere schade aan soorten te beëindigen.
