Weten welk gedrag normaal is bij de huishond is net zo belangrijk als het herkennen van tekenen van ziekte. Door te weten welk abnormaal gedrag bij honden reden tot ongerustheid is, kunt u ervoor zorgen dat zowel hun geest als lichaam in perfecte gezondheid verkeren.
Niet noodzakelijk al het gedrag dat de voogd stoort, hoeft pathologisch te zijn, maar het is belangrijk om aandacht te besteden aan alle gewoonten van de hond. Hier kunt u de 4 grote groepen afwijkend gedrag lezen die bestaan, evenals verschillende voorbeelden van elk van hen. Mis het niet.
Wat is abnormaal gedrag bij honden?
We kunnen abnormaal gedrag definiëren als: een die schadelijk is voor het welzijn of het voortbestaan van het dier, hetzij vanwege een gebrek aan doel, herhaling of potentieel voor letsel. Abnormaal gedrag bij honden komt echter vaak voort uit ander gedrag dat in hun dagelijks leven voorkomt, zoals eten, verzorgen of lopen.
Het probleem met deze gedragingen is dat ze op de een of andere manier verergeren: ze worden repetitief, ze zijn schadelijk voor het dier -zoals dwangmatig knabbelen- of andere aspecten die negatieve gevolgen hebben voor het dier en voor anderen.
Deze gedragingen kunnen een organische oorsprong hebben, dat moet worden uitgesloten in een dierenarts, of omgeving - waar een of andere factor stress of angst bij de hond veroorzaakt. Vervolgens presenteren we de 4 grote groepen abnormaal gedrag die in de hondenwereld bestaan.
1. Abnormaal verzorgingsgedrag
Verzorging is een zeer noodzakelijke vorm van ontspanning en hygiëne bij honden, en zelfs een vorm van socialisatie wanneer ze het anderen aandoen. Het nerveus of langdurig doen zijn echter tekenen om op te letten. Dit zijn de meest voorkomende abnormale verzorgingsgedragingen bij een aandoening:
- Overmatig likken.
- Kauwen op een deel van het lichaam: ledematen, staart, benen, enz.
- Anderen dwangmatig verzorgen.
Wanneer dit gedrag optreedt, is het gemakkelijk om alopecia of wonden op het lichaam van de hond te vinden. Deze zijn aanzienlijk, vooral als ze zich op plaatsen bevinden waar het dier gemakkelijk bij kan, zoals de poten of de zijkanten.
2. Abnormale inname
Zowel de afwezigheid van voedsel als overmaat kan abnormaal gedrag zijn bij honden. Hier zijn de meest voorkomende aandoeningen die verband houden met hun eetgewoonten:
- anorexie: zowel uw eetlust verliezen als stoppen met het eten van iets dat u eerder heeft gegeten, zijn gedragingen waarmee rekening moet worden gehouden.
- Coprofagie: Het gaat om het innemen van uitwerpselen, zowel die van henzelf als die van andere dieren.
- Objecten innemen die geen voedsel of snacks zijn: stenen, speelgoed, stokken, enz.
Ze zijn zeer frequent gedrag bij angststoornissen. Bovendien kunnen ze een groot aantal veterinaire noodgevallen veroorzaken, zoals impactie, bloedingen of vergif.webptiging.
3. Abnormaal gedrag als gevolg van hallucinaties
Deze mismatches zijn moeilijk te detecteren, omdat ze gemakkelijk kunnen worden aangezien voor games of toeschrijven aan stimuli die mensen niet kunnen waarnemen. Voorbeelden van hallucinerend gedrag zijn:
- Staar strak naar een lege plek.
- Jachtgedrag zonder een bestaand object.
- Obsessief op schaduwen of lichten jagen.
De frequentie en intensiteit van het gedrag bepalen of de tussenkomst van een deskundige noodzakelijk is. De omgeving moet worden herzien voor het geval dergelijke stimuli inderdaad bestaan, maar buiten het waarnemingsbereik van de docent vallen.
4. Stereotypieën van voortbeweging
Deze abnormale gedragingen zijn gemakkelijk te observeren, maar niet minder lastig. Dit zijn de meest voorkomende voorbeelden:
- Achtervolging: hoe grappig het ook klinkt, als het te vaak gebeurt, kan het pathologisch zijn. Als het ook een beet heeft, kan het verwondingen aan het dier veroorzaken.
- Repetitieve wandelingen: altijd dezelfde route afleggen, zelfs de poten altijd op dezelfde plek planten, is een van de meest opvallende stereotypen die er is. Je kunt ze ook observeren bij dieren in gevangenschap, zoals dierentuinen of circussen.
- Dwangmatig graven:Graven is een normaal gedrag bij honden, die de neiging hebben voorwerpen te begraven of ondergronds te zoeken, maar al te vaak kan deze handeling wijzen op pathologie.
Abnormaal gedrag bij honden: geduld en hulp
Het psychisch welzijn van niet-mensen is een kwestie die, naast een extra moeilijkheid - ze kunnen ons niet in woorden vertellen wat er met hen gebeurt - vaak wordt verwaterd in onwetendheid.
Dit wil niet zeggen dat organische stoornissen moeten worden afgewezen: in feite moeten deze op voorhand worden uitgesloten, zodat de tutor ervoor kan zorgen dat de noodzakelijke behandeling uitsluitend psychologisch is. In veel gevallen komt het ongemak van het dier voort uit een meetbaar lichamelijk probleem.
Natuurlijk is het altijd de veiligste oplossing om naar een deskundige te gaan voor een van de twee gebieden om te garanderen dat de hond zo gelukkig is als hij zou kunnen zijn, zowel fysiek als mentaal.
