Het meest voorkomende is dat vissen niet uit het water ademen, omdat de meeste van hen profiteren van de opgeloste zuurstof in het watermilieu om het in hun metabolisme te gebruiken, zonder naar buiten te hoeven gaan. Toch is bewegen op het land een andere mogelijkheid, dus er zijn verschillende vissen die uit het water ademen.
Opgeloste zuurstof in water is sterk afhankelijk van de temperatuur en de aanwezigheid van waterplanten -die het produceren-. Normaal gesproken komt het water via de kieuwen de bek van de vis binnen en wordt het eruit verdreven. handeling waarmee het lichaam dit gas probeert vast te houden.
De kieuwen zijn een dun membraan met kleine gaatjes, die alleen zuurstofmoleculen opvangen, dankzij een chemisch proces dat 'osmose' wordt genoemd. Hier zijn 7 vissen die uit het water ademen en de grenzen van hun voorouders hebben getrotseerd.
Vele jaren geleden…
Aan het begin van het Devoon - bijna 400 miljoen jaar geleden -, de meeste vissoorten bezaten longachtige organen die, bij latere soorten, evolueerden tot zwemblazen, waarvan het doel was om het drijfvermogen te beheersen.
Veel van deze vissen bewogen op vlezige vinnen. Er wordt aangenomen dat ze hun lichaamsgewicht kunnen dragen terwijl ze onder water kruipen, zegt de Nationale natuurfederatie.
Sommige van deze vissen gebruikten echter hun longen om lucht in te ademen en hun vinnen om op het land te lopen. Na verloop van tijd werden deze wezens meer en meer aangepast aan het leven op het land, waardoor amfibieën ontstonden - landdieren met volledig ontwikkelde poten - en vervolgens leidden tot reptielen, dinosaurussen, vogels en wij mensen.
Niettemin, deze evolutie verliep niet bij alle soorten op dezelfde manier. Tegenwoordig zijn er verschillende amfibieën die gedijen langs mariene kusten over de hele wereld.
Sommige wetenschappers geloven dat deze 'landvissen', die in staat zijn om lange tijd in de lucht te overleven, aanwijzingen geven over het mysterie van hoe gewervelde dieren voor het eerst het land binnenvielen en hoe de evolutie van landverovering door dieren eruit zou kunnen zien.
Amfibievissen, de vissen die uit het water ademen
Amfibievissen laten zien hoe het ademen van lucht nuttig kan zijn voor degenen die leven in uitdrogende of zuurstofarme wateren. Deze dieren hebben het voordeel dat ze hun dieet uitbreiden, het land gebruiken als een toevluchtsoord tegen andere zeedieren en de blootstelling aan de lucht overleven, wanneer ze aanspoelen of wanneer ze vastzitten in ondiep water.
Het succes van de eerste vissoorten op het land hing voor een deel af van hoe lang ze buiten het water konden ademen. Hoe langer het interval, hoe groter de kans dat u bepaalde roofdieren ontwijkt - of koelere wateren vindt.
Wanneer de amfibievissen van tegenwoordig aan land komen, gebruiken ze over het algemeen hun kieuwen om lucht in te ademen. De kieuwen van amfibische vissen zijn groter dan die van puur in het water levende soorten. De grotere omvang van deze structuren vergemakkelijkt het vermogen om zuurstof uit de lucht te halen.
Desalniettemin, er zijn amfibieën die longen hebben om te ademen en anderen die lucht door de mond nemen en het door de kieuwen verdrijven. Hier zijn een paar voorbeelden van.
7 vissen die uit het water ademen
Vissen die uit het water ademen, vereisten evolutionaire aanpassingen in zintuigen, zoals huid en ogen. Zuiver watervissen hebben bijvoorbeeld niet het vermogen om in het water te kijken, op dezelfde manier als wij eronder niet kunnen kijken. Verder hebben deze vissen ook de manier waarop ze kunnen ademen aangepast.
1. Woolly Charrasco, de groene bloedvis
Deze vis (Clinocottus analis) is inheems in de oostelijke Stille Oceaan, waar het wordt gevonden langs de kust van Californië en Baja California. Het reikt tot 18 centimeter lang, kan tot 18 meter diep leven in de rotsachtige getijdenwateren en is in staat om vrijwillig uit het water te komen en tot 24 uur uit het water te ademen.
Deze soort heeft een groen bloedplasma. De kleur is te wijten aan biliverdine dat sterk gebonden is aan eiwitcomplexen, zeggen studies. Aan land krijgen deze vissen 71% van hun zuurstof via hun kieuwen en mondvliezen en 29% via hun huid, wat 'huidademhaling' wordt genoemd.
2. Moddervissen, aangeboren springers
Het geslacht Perioftalmus - ook bekend als de Atlantische springer - leeft in de wateren van de mangroven en ademt lucht op een amfibische manier van leven. De vissen in deze groep kunnen ademen door de huid, het mondslijmvlies, de keelholte en de grote kieuwkamers.
Het zijn kleine amfibieën uit Oost-Afrika en China, en ze kunnen tot 2 en een halve dag uit het water overleven. Bovendien zijn ze ongelooflijk wendbaar: ze klimmen op rotsen, springen van de ene mangrovewortel naar de andere en springen over natte kusten.
3. Rivulín de mangrove, een van de vissen die dankzij zijn aanpassingen uit het water ademt
Wanneer tropische wateren erg heet worden, kan deze vis (Kryptolebias marmoratus) aan land kunnen gaan, dankzij aanpassingen die het mogelijk maken lucht in te ademen. Hun huid vervult bijvoorbeeld veel functies van de kieuwen.
Verder is deze soort Het heeft huidbloedvaten die heel dicht bij de buitenkant liggen. Daardoor kan de vis meer zuurstof in het bloed opnemen, zeggen experts van National Geographic.
4. Meerval, de grote wandelaar
Deze vis dankt zijn naam aan hun vermogen om lange afstanden op het land te 'lopen', experts zeggen, omdat het in staat is om uren en zelfs dagen in deze omgeving te overleven. Echter, de wandelende meerval (Clarias batrachus) kan alleen uit het water blijven als zijn huid nat is, daarom reist hij normaal gesproken over land na hevige regenval.
Daarnaast heeft deze soort een extra orgaan, dat de kieuwen ondersteunt om zuurstof uit de lucht op te nemen. Hij dwaalt door groene weiden om een partner of voedsel te zoeken of wanneer zijn waterbron opraakt.
De meerval beweegt door zijn lichaam te buigen en dankzij zijn stekelige vinnen die hem extra momentum geven. Het is inheems in Zuidoost-Azië, maar is op verschillende plaatsen in de Verenigde Staten gevonden.
5. West-Afrikaanse longvis (Protopterus annectens)
Naast kieuwen, deze vis heeft een primitieve long, zoals alle longvissen. In tijden van droogte wikkelen de exemplaren zich in een slijmerige cocon, graven ze zich jarenlang in de modder in en als de regen terugkeert, komen ze uit de grond.
6. Noordelijke slangenkopvis
Het is een vleesetende invasieve vis afkomstig uit China, Rusland en Korea. Deze vis (Channa argus) het kan lucht inademen en tot 4 dagen op het land overleven. Het kan zelfs langer uit het water blijven als de omgeving vochtig of modderig is. Dit dier meet ongeveer een meter en beweegt op de grond terwijl hij zijn lichaam op de grond beweegt.
7. Klimmende baars, de onstuitbare
De klimbaars is inheems in Zuidoost-Azië en naast kieuwen is deze vis (Anabas testudineus) heeft mensachtige longen, waardoor hij op het land kan ademen. Het kan tot 6 dagen buiten het water duren, maar het is bekend dat hij tot 6 maanden overwintert in modderige omgevingen.
Dit dier kan zich op het land voortbewegen, in bomen klimmen - vandaar de naam - en vogels en andere vissen verstikken als ze erop proberen te jagen. Experts zeggen dat blijkbaar niets deze vis kan stoppen, omdat hij het vermogen heeft om te overleven in zowel zoet als zout water.
Kunnen vissen die uit het water ademen evolueren?
De Nationale natuurfederatie stelt dat hoewel de aanpassingen van de huidige amfibische vissen ons inzicht geven in hoe gewervelde dieren de verschuiving van zee naar kust maakten, het is onwaarschijnlijk dat deze wezens aanleiding zullen geven tot toekomstige terrestrische soorten.
Het belangrijkste verschil tussen amfibievissen en de vissen die ooit amfibieën, reptielen en mensen hebben voortgebracht, is dat er tegenwoordig al dieren op het land leven. Het is geen gemakkelijke taak om een niche te exploiteren die al door andere soorten wordt gedomineerd.
Deze vissen zitten echter niet op een doodlopende weg als het gaat om hun totale aanpassing aan het land. Er kan worden verondersteld dat, als om de een of andere reden het leven op aarde zou ophouden, er een mogelijkheid is dat ze het opnieuw zullen binnenvallen. Een evoluerende verzekeringspolis.
