De tyranidenfamilie bestaat uit meerdere soorten vogels die inheems zijn op het Amerikaanse continent - met name zangvogels. Tussen sommige soorten en andere komen ze voor in de Nieuwe Wereld, behalve in het noordelijkste puntje, waar het voor hen te koud is.
Alle tirannen zijn gedurfde vogels, met een sterke persoonlijkheid en een bijzonder genie. Naast hun uitgesproken temperament zijn ze vooral wispelturig, iets dat je kunt zien aan hun gevarieerde gedrag. Ze zijn te vinden op zeeniveau of 4000 meter boven zeeniveau, in weilanden, in dichte bossen of rond moerassen.
Speciale kenmerken over tirannen
Als ze verwant moesten zijn met een vogel uit de Oude Wereld, tyraniden zouden op vliegenvangers lijken. Toch, hoewel beide tot de groep zangvogels behoren, is de waarheid dat ze niet verwant zijn.
Tyranids leven uitsluitend op het Amerikaanse continent, variërend van de noordelijke grens van Canada tot het uiterste van Zuid-Amerika. In feite, ze zijn de meest voorkomende familie van vogels in Zuid-Amerikaanse landen.
Heeft de leefomgeving invloed op hun gedrag?
Tyranids overleven in bijna alle habitats van de Nieuwe Wereld, van regenwouden en bergen tot dorre graslanden. Ja inderdaad, de grootste diversiteit aan soorten wordt gevonden in laaggelegen bossen en regenwouden. Aan de andere kant worden sommige van deze vogels gekenmerkt door grote trekvogels.
Daarom bepaalt de geografische locatie van deze vogels direct de manier waarop ze leven en eten. Op deze manier hebben hun verschillende manieren van leven, vestiging en gedrag hen een reputatie als onstabiel opgeleverd.
De tirannen, stoutmoedige en wispelturige vogeltjes
De meeste soorten zijn erg territoriaal en zelfs agressief met de vogels die over hun territorium vliegen. Zijn aanvalstactiek bestaat erin zich op zijn vijand te positioneren en met zijn scherpe snavel op zijn hoofd te pikken. Hoewel het qua grootte veel nadelen heeft tegen de meeste roofvogels, weet ze bijna altijd weg te jagen.
Een boze tiranide is in staat om op de rug van een raaf op de vlucht te rijden. Alleen kleine kolibries, te snel om te worden achtervolgd, zijn veilig in de buurt van deze vogels.
Voeden
In hun manier van eten lijken tirannen weer op de eerder genoemde vliegenvangers uit de Oude Wereld. Zoals ze zich voor het grootste deel voeden met insecten.
Om dit te doen, blijven ze op een tak wachten en vliegen ze op de vlucht om hun prooi te vangen wanneer ze voorbij komen, waarbij ze altijd een karakteristiek geluid produceren met hun snavel. Soms kunnen ze ook betrapt worden op het eten van fruit, vooral wanneer ze in het reproductieve seizoen zijn.
Wanneer de kou van de winter de insecten doodt waarmee ze zich voeden, trekken de tirannen naar het zuiden.
De nesten van de tyraniden, een meer dan merkwaardig aspect van deze vogels
Het nestgedrag van tyraniden is zeer variabel, zoals bijna al hun gedrag. Wat betreft nesten, het zijn weer wispelturige en onstabiele vogels. Sommige nesten zullen open zijn; anderen echter voorzien van een dak. Sommige zullen op de grond worden gebouwd; anderen tussen twee takken. Sommige verborgen; andere zichtbaar.
Sommige tirannen bezetten zelfs nesten die door andere vogels zijn achtergelaten. Anderen eigenen zich de modderconstructies van de horneros toe, maar het meest merkwaardige is dat ze hun toevlucht nemen tot nesten in de buurt van wespennesten, omdat de agressiviteit van de wespen hen bescherming biedt. Omdat ze immuun zijn voor de steken, beschouwen ze een bijenstal als een uitstekende plek om voedsel te kopen.
Enkele van de belangrijkste tirannen
De getufte reiziger of kuifvliegenvanger (Myiarchus crinitis) is een typische tyranide van het oosten van Noord-Amerika. Hij nestelt in holen en maakt gebruik van het werk van andere vogels of zelfs de mens.
Ondanks zijn utilitaire aard, is hij ook in staat om zijn eigen grote nesten te bouwen op elke geschikte locatie. In feite, Het zou niet de eerste keer zijn dat een reizigersnest in een brievenbus verschijnt, of in een afgedankte kachelpijp.
Een van de meest opvallende eigenaardigheden van de nesten van de reiziger copetón is dat hij vaak de overblijfselen van een vervellingslang gebruikt om het met de takken te weven.
Van zijn kant, de Amerikaanse pitirre of oosterse tiran (Tyrannus tyrannus) komt het meest voor in de centrale staten van Noord-Amerika. Hij is er verantwoordelijk voor dat deze familie van vogels 'tirannen' wordt genoemd.
Dit is zo omdat, wanneer het het gebied waar het nestelt, beschermt, aarzelt niet om kraaien, uilen, haviken en zelfs adelaars. Ondanks dat hij geen 24 centimeter lang is, is hij bestand tegen elke dreiging die op zijn pad komt.
Tyraniden en hun instandhouding
Om de staat van instandhouding van deze grote familie te kennen, is het noodzakelijk om de gegevens te analyseren die zijn verzameld door de International Union for the Conservation of Nature (IUCN).
Dankzij hen kan worden gezegd dat bijna 87% van de tyranidensoorten behoren tot de minst zorgwekkende soorten. Dat wil zeggen, ze zijn overvloedig en wijdverbreid. Op het eerste gezicht vormen ze geen directe bedreiging.
Ze zijn dan ook vaste deelnemers in Amerikaanse landschappen, over het hele continent. Om deze reden is het niet ongewoon voor een goed getraind oog om ze te zien als onderdeel van foto's en tekeningen.
