Haaien zijn legendarische dieren die veel meer op de planeet met zich meedragen dan we denken. De voorouders van de huidige soort leefden met dinosaurussen en andere grote hagedissen, die scènes creëerde die vandaag sciencefiction zouden zijn.
Prehistorische haaien zoals de megalodon bestonden bijvoorbeeld naast de gevreesde vliegende reptielen die bekend staan als pterosauriërs. Het lijkt misschien dat vooraanstaande dieren in zulke verschillende ecosystemen nooit met elkaar in wisselwerking stonden, maar onderzoekers hebben een interessante ontdekking gedaan.
De bestudeerde fossielen bevonden zich in het Los Angeles Museum of Natural History en onthullen een merkwaardig duel tussen deze dieren: een pterosauriër kan tijdens de vlucht door een haai zijn neergeschoten.
Het beeld van haaien die uit de oceaan springen om een prooi te vangen is niet nieuw, en soortgelijke scènes met haaien en vogels bestaan tegenwoordig. Het is echter opwindend om je deze twee kolossen miljoenen jaren geleden voor te stellen.
De pteranodon, een reus in de lucht
Specifiek, Onderzoekers hebben de wervels bestudeerd van een pterodactylus die bekend staat als een pteranodon van 80 miljoen jaar geleden, waarin een haaientand grote schade aanrichtte.
De pteranodon was een pterosauriër die in Noord-Amerika leefde, en het was geen klein dier: zijn spanwijdte was twee keer zo groot als die van de grootste vogels die we tegenwoordig hebben, met een lengte van zes meter van punt tot vleugelpunt.
Deze enorme vliegende sauriër kan wel 100 kilo wegen, wat het een enorm dier maakt. Om zo'n wezen te doden, zou er een haai nodig zijn die ook groter is dan de proporties van de haai die tegenwoordig leeft.
De ginsu-haai, een angstaanjagende jager
En die haaiensoort is niemand minder dan de ginsuhaai van het geslacht Cretoxyrhina, een haai uit het einde van het Krijt die perfect meer dan zeven meter lang zou kunnen zijn. Hoewel niet veel groter dan een huidige witte haai, en qua uiterlijk vergelijkbaar, was dit dier zeker in staat om een pteranodon te vangen.
De ginsu is een messoort die in Azië voorkomt en die de naam dankt aan zijn meer dan 70 scherpe tanden van meer dan vijf centimeter lang, wat het relatief gemakkelijk maakte om zijn slachtoffers te verscheuren.
Dit dier was niet alleen in staat om op vliegende reptielen te jagen: de mosasauriërs en plesiosauriërs, oorsprong van de mythe van het monster van Loch Ness, bezweken ook aan deze haai, samen met prehistorische schildpadden.
Iets dat de onderzoekers verraste, was de bevinding zelf: aangezien de botten van deze dieren zijn gemaakt om te vliegen en haaientanden niet gemakkelijk loskomen, de normaalste zaak is dat een beet van deze dieren leidt tot een totale botbreuk zonder de aanwezigheid van tanden.
In werkelijkheid is het beeld misleidend en zou het perfect een predatie op een lijk kunnen zijn, of een vangst op het moment dat pteranodon een deel van zijn lichaam in het water bracht om vis te consumeren, maar het is iets wat onmogelijk te weten is.
